Fréttatíminn - 30.12.2011, Blaðsíða 38

Áramót verða víst ekki styttri en þetta, gamlárs-
dagur á laugardegi og nýársdagur á sunnudegi.
Ólíkleg er þó að það breyti miklu. Menn kveðja
gamla árið og fagna því nýja með stæl, eins og
vera ber. Við taka janúar og febrúar sem geta verið
bæði langir og kaldir, auk þess sem viðbótardagur
fylgir komandi febrúar. Nýja árið er sem sagt
hlaupár. Það er því fyllsta ástæða til þess að sleppa
aðeins fram af sér beislinu og taka á því, dissa
Skaupið og detta íða, eins og Baggalútur segir í
þjóðsöng áramótanna.
Gleði- og galsaskapurinn verður þó að vera
innan marka því ekki þarf nauðsynlega að uppfylla
öll skilyrði Baggalúts um gamlárspartý, að þar
séu í senn freyðivín og fagrar meyjar, flennihýrir
sænskir peyjar, kókaplöntur, knöll og ýlur, konfettí
og lendaskýlur. Eitthvað af þessu er þó gott að hafa
með í samkvæmið, allt eftir smekk hvers og eins.
Þar sem pistilskrifarinn er kominn á virðulegan
aldur man hann eftir mörgum áramótasamkvæm-
um. Áður fyrr var fastar tekið á og lítt hugað að
morgundeginum, það er að segja nýársdegi. Hann
fór því gjarnan fyrir lítið. Á því ágæta blaði sem
ég vann lengst af var vinnuskylda þann dag, nema
ef svo heppilega vildi til að helgardagur fylgdi í
kjölfar hans. Það gat því verið lágt risið á þeim sem
þangað mættu til starfa. Í versta tilfelli mínu gat
ég hvorki setið né staðið. Samt byrjaði vaktin ekki
fyrr en talsvert var liðið á dag. Læst hliðarlega
var því nærtækust á nýársvaktinni, sem mér bar
þó að stýra. Væntanlega hef ég haft rænu á því að
biðja einhvern að glugga í áramótaávarp forsetans
og annan að tékka á fyrsta barni ársins. Það eru
sígildir standardar. Eitthvað var síðan um óhöpp á
völdum flugelda, svona eins og gengur, sviðið hár
og súrt í auga. Meira þurfti varla.
Síðan var gengið út frá því að líðanin væri heldur
skárri fyrsta virka dag ársins. Þá mátti redda því
sem út af stóð.
Þetta er sem betur fer liðin tíð. Það er ekki eftir-
sóknarvert að vera illa timbraður. Því er meiri gát
höfð en áður þótt vissulega sé gaman að gleðjast
í góðra vina hópi. Það verður svo sannarlega gert
um þessi áramót, eins og hin fyrri. Nú búum við
hjónin við þann munað að ný kynslóð afbragðs-
kokka hefur tekið við keflinu, synir okkar og
tengdasynir, menn sem ekki aðeins hafa áhuga á
góðri matagerð, heldur einnig veiðimennsku. Það
verður því sameiginleg villibráðarveisla þar sem
hver og einn leggur fram feng haustsins. Gæsin
verður grafin, steikt og reykt – og kannski eitthvað
fleira sem ég kann ekki að nefna – og ef ég þekki
mína menn rétt verður vínið vel valið. Taki strák-
arnir á því með sama hætti og ég gerði stundum
á sínum tíma er það þeirra mál og þeirra timbur-
mennska. Ég fer mér hægar. Það er að minnsta
kosti einarður ásetningur minn. Ómögulegt er
hins vegar að segja fyrir um hvað gerist þegar á
hólminn er komið. Nýársnóttin er ung.
Stefnan er að minnsta kosti sett á það að vera
svo bærilegur til heilsunnar á nýársdag að þrek sé
til þess að horfa á endurflutta samantekt á innlend-
um og erlendum fréttaatburðum hins liðna árs.
Tækifæri gefst sjaldnast til þess á gamlárskvöld
vegna matargerðar, sprenginga og almenns stuðs.
Þess utan má brak í heilanum ekki vera meira en
svo að meðtaka megi boðskapinn í nýársávarpi
forseta Íslands.
Ekki það að ég bíði endilega með öndina í
hálsinum eftir ávarpinu en reikna má með því að
Ólafur Ragnar tilkynni þjóð sinni hvort hann ætlar
að láta gott heita næsta sumar, þegar hann hefur
setið fjögur kjörtímabil á Bessastöðum, eða hvort
hann ætlar að reyna við það fimmta – og slá með
því met. Hann er svolítið í því.
Þá verður maður auðvitað að reikna með því sem
gefnu að forsetinn hafi gengið fram af þeirri hóf-
semd í áramótasamkvæminu sínu að hann megi
mæla. Baggalútur fullyrti nefnilega, í fyrrnefndum
áramótaþjóðsöng, að hann yrði í sama áramótap-
artýi og þeir. Einhver í þeirra hópi ætlaði að redda
skvísum og annar að skaffa bús. Þú kemur með,
það verður æði, Óli og Dorrit mæta bæði, sögðu
æringjarnir. Varla fara þeir með fleipur. Líklegt
er samt að Óli passi sig, hann er í þannig djobbi.
Sennilegra er að Dorrit taki sveiflu. Það er ein-
hvern veginn meira stuð í henni. Ef marka má
fréttir og myndir er prótókollinn ekki hennar stíll.
Þess vegna ann alþýða manna henni.
Hvað um það. Áramótin eru að bresta á. Það skal
því tekið undir, hátt og snjallt, í þjóðsöng okkar
allra – þótt ekki þurfi endilega að taka allt bókstaf-
lega sem þar kemur fram, að minnsta kosti ekki
það sem segir í síðustu hendingunni:
Komdu með mér í gamlárspartý
gamlárspartý, gamlárspartý
þó þér sé það þvert um geð.
Komdu með mér í gamlárspartý
gamlárspartý, gamlárspartý
og taktu litlu systur þínar með.
Gleðilegt ár.
Óli og Dorrit mæta bæði
Jónas
Haraldsson
jonas@
frettatiminn.is
HELGARPISTILL
Á
Zumba og
Zumba toning
38 viðhorf Helgin 30. desember 2011- 1. janúar 2012