Prentarinn - 01.09.1999, Blaðsíða 17

Vindum nú okkar kvœði í
kross. Þú ert vœntanlega
hœstánœgður með stöðu
þinna manna í fótboltan-
um?
„Já já, en eins og þú veist núna
þegar við tölum saman, þá vantar
KR ennþá tvö stig til að sigra.
Það eru ennþá sex stig í pottinum
og Vestmannaeyingar eru fimm
stigum á eftir svo það getur allt
gerst og eins og þú veist, þá hefur
KR stundum verið komið með
alla tíu fingur á bikarinn en hann
runnið þeini úr greipum. Sérstak-
lega man ég eftir þegar Frammar-
ar tóku bikarinn af okkur þegar
varnarmaður hjá þeim, sem aldrei
hafði skorað mark á ævinni, skor-
aði mark á síðustu sekúndu leiks-
ins og þar með vann Fram bikar-
inn á hagstæðara markahlutfalli.
Mér líst alls ekki illa á stöðuna
núna en þetta er ekki búið fyrr en
dómarinn hefur flautað lokaflaut-
ið. Við spyrjum að leikslokum.“
Þú þekkir það nú tnanna
best að verða Islands-
meistari ttieð KR. Varstu
ekki fimm sinnum ís-
landsmeistari ttieð þeitn?
„Jú, það er rétt, og meira að
segja varð ég íslandsmeistari á
fimmtíu ára afmælinu '49 og þá
urðum við meistarar þrjú ár í röð
og það tók nú Skagamenn dálítið
langan tíma að ná því meti. Það
er erfitt að vera meistari, því allir
vilja vinna meistarann og því
verður hann að taka helmingi
meira á en ella.“
Og sex ár í landsliðinu?
„1948 kem ég fyrst inn í lands-
liðið í leik á móti Finnum. Það
hefur lítið verið talað um hann,
þann leik, en við unnum hann 2-0
og Ríkharður Jónsson Skagamað-
ur skoraði bæði mörkin. Þetta var
tímamótaleikur að því leyti að
þetta var fyrsti landsleikurinn sem
Island vann. Það er miklu meira
talað um þann fræga leik 1951
þegar við unnum Svía 4-3 og
Ríkharður skoraði öll mörkin,
sum með hjálp okkar KR-ing-
anna. Hann var stjarna þess tíma
og langbestur. Þetta var góður
tími. Ég kynntist fjöldanum öllum
af góðum drengjum bæði úr Val,
Fram og Skaganum. Inni á vellin-
um vorum við auðvitað svamir
andstæðingar, en í dag eru þetta
góðir vinir manns. Það var mjög
gefandi að kynnast mönnum eins
og Sigurði og Gísla Halldórsson-
um og öllum hinum KR-ingun-
um. Þetta var lífsreynsla sem ég
hefði ekki fyrir nokkurn mun vilj-
að missa af.“
Hvað lékstu tnarga lattds-
leiki?
„A þessum ámm voru ekki
leiknir nema einn til tveir leikir á
ári. Ég lék næstum alla leiki sem
þá voru. Að vísu spilaði ég sömu
stöðu og Donni, sem var okkar
snjallasti hægri útherji. Hann var
mjög leikinn en gleymdi því
stundum að gefa fyrir markið. Var
allur í að plata andstæðingana
upp úr skónum. Ég var kannski
grimmari í að þjóta upp kantinn
og gefa á Rikka. Þannig var ég
oftar valinn í landsliðið, þó svo
Donni væri jafngóður eða betri en
ég. Ég var þarna í ein sex ár og
ég held að ég hafi spilað alla
landsleiki nema einn og það var
út af því að KR átti í deilum við
KSI og ég var beðinn um að gefa
ekki kost á mér. Ég lék líka með
Alberti Guðmundssyni. Hann var
sennilega besti knattspyrnumaður
sem við höfum átt, af mörgum
góðum.“
Ólafur lætur ekki deigan
síga og við fréttum af
honum spila
innanhússfótbolta með
strákunum í GuðjónÓ
fyrir tveim árum.
Hann brá á leik með
okkur úti á vellí hjá sínu
gamla félagi og það var
ekki annað að sjá
en hann hefði engu
gleymt, eins og einhver
sagði.
Hann er nú væntanlega
að fagna íslandsmeistara-
titlinum með sínum
mönnum.
Um leið og við þökkum
honum fyrir spjallið
óskum við honum og
öðrum KR-ingum
til hamingju með
íslandsmeistaratitilinn.
Áfram KR.
PRENTARI NN ■ 17