Prentarinn - 01.12.2001, Side 16

Lengst til vinstri er kennarinn
Hanno Ehses og Ingunn Anna er
Ijóshœrða stúlkan með
gleraugun.
Höimuður muð veiðidellu
Jakob Viðar Cuðmundsson spjallaði við Ingunni Önnu Þráinsdóttur á netinu
Eins og öllum er kunnugt
hefur Prentarinn verið
með samkeppni um forsíð-
una undanfarin ár og hef-
ur áhuginn farið stöðugt
vaxandi. Þátttakan í síð-
ustu keppni sló öll met og
er það vel. Margar athygl-
isverðar tillögur hafa
komið fram og dómnefnd
oftast verið mikill vandi á
höndum. Eitt er það sem
hefur vakið mikla athygli.
Undanfarin þrjú ár hefur
ung kona verið meðal sig-
urvegara, Ingunn Þráins-
dóttir, og er hún frá Egils-
stöðum. Ingunn er nú í
námi í Kanada, nánar til-
tekið í Nova Scotia College
of Art and Design í Hali-
fax. Þetta vakti forvitni
mína og til að svala henni
sló ég á þráðinn til hennar
og spurði hana út í lífið
og tilveruna.
Þú kemur úr preutarafjöl-
skyldu, er lattgt síðatt þú byrj-
aðir að vinna við fagið?
„Það má eiginlega segja að ég
hafi fæðst með farva í blóðinu, ég
hef verið að sniglast í Héraðs-
prenti síðan ég var nokkurra ára.
Ég hef unnið þar meira og minna
síðan ég var unglingur. I Héraðs-
prenti hef ég lært alveg ótrúlega
góða hluti í sambandi við allt sem
snýr að prentun og hönnun. Ég
hef haft meiriháttar kennara þar,
foreldra mína, þau hafa rekið
Héraðsprent í nær þrjátíu ár og
hafa gífurlega reynslu til að
miðla. Svo vann ég líka í ein-
hvern tíma í Steindórsprent
Gutenberg, það var mjög
skemmtileg reynsla og þar kynnt-
ist ég góðu fólki.“
Ertu larður prentsmiður?
„Nei. Ég er stúdent frá MH.
Svo var ég í írönsku í Háskóla Is-
lands og fór í frönskunám til
Frakklands. En hugurinn var alltaf
við prentið þannig að ég hætti í
frönskunni og sló til að koma
hingað til Halifax."
16 ■ PRENTARINN
Efég tnan rétt þá vann systir
þtn einhvem tíma í forsíðusam-
keppninni líka. Er grafísk hönn-
un einhvers konar fjölskyldu-
sport hjá ykkur?
„Hahaha... við rnæðgur allar
höfúm mikinn áhuga á grafískri
hönnun og öll fjölskyldan hefur
reyndar mikinn áhuga. Bróðir
minn var t.d. að vinna í Héraðs-
prenti sl. sumar, þannig að við
vorum þar saman öll fjölskyldan.
Gunnhildur móðir mín er prent-
smiður og hún hefur t.d. unnið
logosamkeppni fyrir Menntaskól-
ann á Egilsstöðum. Það var mjög
spennandi vegna þess að mín til-
laga varð númer tvö! Systir mín
hefur brennandi áhuga á hönnun
og spáir mikið og spekúlerar."
Nú ertu t námi í Kanada, Itvers
konar nám er þetta sem þú ert í
og Itvað er það langt?
„Þetta er fjögurra ára nám sem
lýkur með BA gráðu í hönnun.
Það sem ég er að læra er Comm-
unication Design, og er grafísk
hönnun aðeins hluti af því námi.
Þetta er prógramm sem er kennt 2
seinni árin af fjórum og þarf að
sækja sérstaklega um að komast
inn í það. Það þarf að skrifa 2 rit-
gerðir og senda inn möppu með
15 verkum sem maður hefúr gert
sjálfúr. Ég sendi t.d. inn grafíska
hönnunargripi, máluð verk (vatns-
liti), typografíu-verk, heimasíðu-
hönnun o.fl. Aðeins 15 nemendur
eru teknir inn á ári. Ég var svo
stálheppin að komast inn núna í
haust og verð þá í Commun-
ication Design-prógramminu þar
til ég útskrifast vorið 2003.“
Afhverju valdir þú Kattada?
„Ég fann þennan skóla á net-
inu, algjör heppni. Ég var líka að
skoða London College of Printing
og Alberta College of Art and
Design í Calgary, Kanada. Ég
hringdi í Guðmund Odd kennara í
Myndlista- og handíðaskólanum
sem þá hét svo og spurði hann um
Nova Scotia College of Art and
Design og hann mælti eindregið
með honum. Þessi skóli er þekkt-
ur um allan heim þótt aðeins séu
um 1000 nemendur í honum.“