Dagfari - 01.05.1992, Síða 5

Dagfari
Keflavíkurgangan
frá Vogum í Kúagerði, steinsteypt
Rekjanesbrautin hörð undir fæti
en úfíð hraunið takmarkað
augnayndi. En maður ræðir við
félagana um landsins gagn og
nauðsynjar því gönguhraðanum er
stillt í hóf þótt fánaberunum í
fararbroddi hætti oft til að verða
nokkuð stórstígum. í Kúagerði
tók sólin að skína meðan Jón
Hjartarson las upp og Bjartmar
Guðlaugsson söng. Margir
fækkuðu fötum næsta spölinn en
þegar nálgaðist álverið í
Straumsvík kólnaði skyndilega og
töldu margir það táknræna
ráðstöfun veðurguðanna. Við
áninguna í Straumsvík messaði
Einar Valur Ingimundarson yfír
göngufólki og ræddi m.a. um
ræðuhöldum. Guðmundur
Þengilsson og Sigþrúður
Gunnarsdóttir fluttu ræðu og
hópur leikara leikþátt sem
nefndist „Á vængjum stríðsins út
úr torfkofanum.“ Flytjendur voru
Jón Proppé, Jakob Þór Einarsson,
Lilja Þórisdóttir og Lilja Guðrún
Þorvaldsdóttir. Margir voru hins
vegar göngulúnir og drifu sig
heim fljótlega enda hættir fólki
við að stífna upp eftir slíka
áreynslu. Einnig var nokkuð tekið
að kólna. Talsvert af nýju fólki
kom úr bænum á samkomuna og
þessa kvöldstund var fólk að
koma og fara á Lækjartorgi fram
yfír klukkan 23 en þá var fundi
slitið.
mengun af völdum hersins.
í Hafnarfírði var staldrað
við góða stund á Víðistaðatúni
því þar fóru fram útitónleikar þar
sem Hörður Torfason, Bubbi og
hljómsveitin Gildran tróðu upp
við góðar undirtektir. Síðan var
þrammað sem leið liggur í
Kópavoginn þar sem síðasti
áningarstaðurinn var við Þinghól.
Þar ávarpaði Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir mannsöfnuðinn . Það
má geta þess að göngunni fylgdi
rúta, sem menn gátu sest upp í og
hvílt lúin bein, og matarvagn þar
sem súpa var framreidd við vægu
verði.
Niður á Lækjartorg var
komið rétt upp úr níu og hófst þá
útifundur með söng og
5