Aðventfréttir - 01.10.2009, Blaðsíða 10

Kaldur í Kanada
Eftir Esra Elíasson
Ég kaus að fara á Fountainview Ac-
Academy í B.C. í Kanda eftir að hafa
fengið val um þrjá skóla: tvo heima á
Islandi og einn
erlendis. Hér er ég
í 9. bekk.
Skólinn er stað-
settur á búgarði
sem smá saman
breyttist í skóla.
Við erum í
skólanum 4 klst á
dag svo vinnum
við í 3 Vi klst. Síðan er hljómsveitar-og
kóræfing. Aðra hverja viku fæ ég selló
og píanókennslu.
Ég er búinn að læra margt m.a. að
skipta um dekk á traktor. Ég hlakka
mest til að fara að vinna á bílaverk-
stæðinu. Núna erum við að þurrka
ávexti: perur, epli, apríkósur, plómur
og taka upp gulrætur. Við fáum ný-
pressaðan gulrótarsafa og nýpressaðan
eplasafa.
En þessi skóli er stærsti framleiðandi
af lífrænt ræktuðum gulrótum í B.C.
og hér er fullt af ávaxtatrjám.
Framundan hér er alþjóðleg “food-
fair” þar sem við kynnum mat frá okkar
landi. Við fórum til bæjarins Lillooet
sem er næst okkur í 30km fjarlægð og
gengum hús úr húsi til að bjóða fólkinu
í mat til okkar í tilefni alþjóðlegur
“food-fair”. Reiknað er með að um 300
manns komi. Skólinn gerir þetta til að
kynnast nágrönnunum og leyfa þeim að
kynnast skólastarfinu.
A morgnana eru bæna-
stundir. Fyrst lesum við
sjálf og svo hittist hver
gangur fyrir sig og les
bókina Vegurinn til
Krists annan hvern
morgun og svo hina
morgnana deilum við
með hvert öðru því sem
við lásum um morguninn. Einnig eru
sameiginlegar kvöldbænir.
A hverju kvöldi fara allir strákarnir út
úr strákavistinni og leika sér í smá tíma.
Við förum oft í útilegur um helgar og
leikum okkur á kanóum, vatnaskíðum
og sæþotum. Hér stelst enginn út á
kvöldin eftir myrkur því þá fara
birnirnir, villihundarnir, og fjallaljónin
á kreik. Hér sjást líka dádýr stundum á
daginn. Skólinn er nefnilega staðsettur
uppi í íjöllum 4 klst
norður af
Vancouver.
Það sem er
kannski sérstakt er
að hér er mjög stór
hljómsveit og stór
kór. Við ferðumst
mikið og höldum
tónleika. Ég spilaði með hljómsveit-
inni á sumarmóti hér í Kanada í ágúst,
þar voru nokkur þúsund manns, og
einnig í Arizona í Bandaríkjunum.
Hljómsveitin spilar við guðsþjónustu á
hverjum hvíldardegi.
Það besta hér er auðvitað maturinn sem
er ótrúlega góður. Þetta hafði ég heyrt
frá fyrrverandi nemendum og það er
rétt.
Félagslífið er skemmtilegt. Hér eru
80 strákar og stelpur, allir SDA nem-
endur og það eru margir á biðlista.
Starfsfólkið er svo vingjarnlegt og er
alltaf að gera eitthvað með okkur.
Síðasta hvíldardag var mér boðið í mat
ásamt nokkrum nemendum heim til
eins kennarans og það var svo gaman
þar.
Slagorð skólans er: “Við byggjum
upp persónuleika”. Skólinn leitast eftir
því að fylgja þeim ráðleggingum sem
er að finna í bók Ellen G. White
Education (Mennturí) og auðvitað
Biblíunni. Ég og Agnes
frænka erum svo ánægð
að fá að vera hér.
Kveðja,
Esra Elíasson
Manneskja í mótun
Eftir Kristínu Guðnadóttur
í þrjú ár var ég við Tyrifjord vid-
videregáende skole (TVS). Úff, það er
svo margt eftirminni-
legt!
Heimavistin var bara
fín. Maturinn var
góður, að mínu mati,
þó margir kvörtuðu yfir
honum. Sam-
göngur voru kannski ekki þær bestu
enda fátt fólk að ferðast þarna um
kring.
Kennslan var samt mjög góð! Að
vísu ég skildi ekki mikið í byrjun náms
þar sem ég kunni enga norsku þegar ég
flutti út. í skólanum var mikill agi og
virðing fyrir bæði kennurum og nem-
endur, sem kom mér frekar á óvart! Ég
var óvön þessu, því þessi hegðun var
ekki skólanum sem ég hafði verið í.
í skólanum voru oft samkomur
eða einhverskonar samvera. Um
helgar voru oft vöfflur og bíó, eða
grill úti á túni. Um vor og haust
voru kórferðir, bekkjaferðir og tl.
Allt þetta þótti mér voða gaman
og kynntist mörgum nýjum
krökkum.
Var sérstakur stuðningur við trúarlíf á
staðnum? Já! Á hverjum virkum degi
var „andakt” (andleg hugleiðing) í
byrjun skóladags og svo aftur á
kvöldin. Allir nemendurnir í skólanum
fengu líka í einn biblíufræðslutíma á
viku. Svo voru prestar og annað starfs-
fólk alltaf nálægt ef einhver spurning
skyldi koma upp í huga manns varð-
andi trúna.
Það sem einkenndi skólann sem
aðventskóla var auðvitað hollur matur
og mikið af andlegum hugleiðslum. Já,
og svo innsöfnunin til ADRA á hverju
hausti sem allir tóku þátt í.
Þessi þrjú ár sem ég var þarna hafa
pottþétt mótað líf mitt á einhvern hátt,
vonandi til hins betra. Þegar ég lít til
baka er ég þakklát fyrir að hafa valið
þennan skóla. Fólkið sem ég kynntist í
gegnum TVS mótaði mig í þá átt sem
ég vildi og vil enn fara - áttina til
himins. Þegar andlegir erfiðleikar koma
eru það einmitt vinirnir í kirkjunni sem
halda mig uppi. Mér finnst æðislegt
hvernig vinanetið mitt innan kirkjunnar
10
AÐVENTFRÉTTIR • OKTÓBER 2009