Fjarðarpósturinn - 24.10.2013, Side 10

10 www.fjardarposturinn.is Fimmtudagur 24. október 2013
Elsta hús
Hafnarfjarðar
Sívertsens­húsið er elsta hús
Hafnarfjarðar byggt á árunum
1803­05 af Bjarna Sívertsen
,,föður Hafnarfjarðar”. Húsið
sem er múrað í binding var fyrst
reist í Danmörku en síðan flutt
til Íslands og reist á Akur­
gerðislóðinni þar sem það
stend ur enn. Upphaflega var
húsið íbúðarhús Bjarna Sívert­
sen og fjölskyldu hans en síðar
hefur það gengt ýmsum hlut­
verkum uns það var gert upp í
upprunalega mynd og gert að
safni til að heiðra minningu
Bjarna Sívertsen og Rannveigar
Filippusdóttur. Á sjötta áratug
20. aldar komu upp hugmyndir
um að flytja húsið í Hellisgerði,
gera það upp og opna í því safn
um Bjarna og sögu hans. Ekkert
varð úr þessum áformum á
þeim tíma en árið 1964 flutti
Bjarni Snæbjörnsson ræðu á
klúbbfundi hjá Rótarýklúbbi
Hafnarfjarðar um húsið. Lagði
hann eindregið til að klúbburinn
beitti sér fyrir varðveislu og
endurreisn þess og í febrúar­
mánuði 1965 heimilaði Bæjar­
stjórn Hafnarfjarðar Rótarý­
klúbbnum að endurbyggja hús
ið og ákvað jafnframt að greiða
úr bæjarsjóði ¼ kostnaðarins
enda átti allt verkið að vera
unnið í samráði við þjóð minja­
vörð og bæjarverkfræðing.
Bæjarstjórn tók húsið uppá sína
arma endanlega árið 1973 og ári
síðar var það vígt sem sýninga­
hús á vegnum Byggðasafns
Hafnar fjarðar.
Úr dagbók Henry
Holland í
Íslandsferð 1810
Skemmtileg lýsing er til af því
þegar Englendingurinn Henry
Holland kom til Hafnarfjarðar
árið 1810 en þá stóð veldi Bjarna
þar hvað sterkustu fótum. „Það
er einkennilegt að koma til
Hafnarfjarðar. Háir og úfnir
hraunkambar fela staðinn fyrir
komumanni, þar til hann kemur
fram á hraun brúnina, en þá
opnast fyrir honum fjarðarbotn,
og við hann standa 15–20
íbúðarhús úr timbri, lík reykvísku
húsunum, en líta þó yfirleitt
betur út. Þetta er Hafnarfjörður.
Helzti maðurinn þar á staðnum
er Bjarni Sívertsen, vel efnaður
kaupmaður. Hann var um þessar
mundir í Englandi eða öllu
heldur á heimleið þaðan, en kona
hans, frú Rannveig Sívertsen,
var heima ásamt tveimur börnum
þeirra, syni og dóttur. Sonurinn
er fríður unglingur, hógvær,
kurteis og vel menntaður. Hann
talar vel ensku en hefir þó aldrei
til Englands komið, en bæði
systkinin hafa dvalizt nokkur ár í
Kaupmannahöfn. Við vorum
kynntir þeim á dansleiknum í
Reykjavík og þáðum þá heim­
boð til fjölskyldunnar, þegar leið
okkar lægi um Hafnarfjörð.
Minnugir þess héldum við beina
leið til húsa Sívertsens kaup­
manns. Þar var okkur tekið með
svo hjartanlegri gestrisni, að
okkur hlýnaði um hjartarætur.
Heimili Bjarna Sívertsens er hið
langfegursta, sem við enn höfum
séð á Íslandi. Það er ekki nóg að
segja að það sé fallegt, heldur er
það beinlínis glæsilegt, bæði að
húsgögnum og öðrum innra
búnaði og umgengni. Í setu stof­
unni eru þrír stórir speglar, og
tveir að auki í stærsta herberginu,
Miðdegisverðurinn var framúr­
skarandi vel fram reiddur. Þar var
á borð borið stórt fat með kinda­
kjötssmásteik ásamt Lundúna­
bjór, einnig voru á borðum
pönnu kökur, búnar til af frábærri
kunnáttu, kryddaðar með
kúrennum auk annars góðgætis.
Við sváfum í æðar dúnssængum,
þvoðum okkur úr Windsor­sápu,
– í stuttu máli nutum þess mun­
aðar, sem engan okkar hefði
dreymt um, að fyrir hittist á
ferðalagi um Ísland.“
Akurgerði árið 1836. Sívertsens­húsið og danskt þilskip
Sívertsens­húsið um það leyti er núbúið var að gera það upp.