Heimilisritið - 01.01.1946, Blaðsíða 28

Heimilisritið - 01.01.1946, Blaðsíða 28
Kviðdómurinn átti ekki ann- ars úrkosta en að dæma hann sekan. Verjendurnir reyndu mjög að fá hann dæmdan geð- veikan, en lögsækjendurnir létu rannsaka hann og hann var úrskurðaður með fullu viti. Hann var dæmdur til dauða. Hegðun hans var einkennileg, meðan hann beið eftir henging- unni. Allan tímann, sem hann var í dauðaklefanum, neitaði hann að borða, sofa eða drekka. Hann gaf í skyn, að hann borðaði ekki, af ótta við, að eitrað væri fyrir hann; legðist hann til svefns, taldi hann það víst, að hann myndi ekki vakna í dögun. Hann veslaðist upp, og þegar hann var leiddur að gálganum, varð að styðja hann alla leiðina. Hann dó með for- formælingar á vörum. — ,,Þetta er óvenjuleg saga!1' sagði litli maðurinn og dró andann djúpt. „Ég hef aldrei heyrt neitt þvílíkt fyrr“. „Það óvenjulegasta er enn eft- ir. Löngu eftir að blöðin og heimurinn höfðu gleymt mál- inu, fékk ég einkennilegt bréf frá manni í spítala. Það hljóðaði svo: „Verð að sjá yður, hef nokkuð að segja yður um Severin-málið. Flýtið yður, læknarnir segja, að ég eigi ekki langt eftir!" Það var undirskrifað af einhvsrjurn, sem kallaði sig Stephen Drake. Ég lét aka mér til spítalans, og er ég spurðist fyrir í mót- tökuskrifstofunni, yar mér sagt, að með svonefndan Drake hefði verið komið um morguninn vegna alvarlegra innvortis- meiðsla — bíllinn, sem hafði komið með hann, var vöruflutn- ingabifreið. Þeir álitu vonlaust um að hann héldi lífi. Er ég kom að rúmi hans, starði hann hugsi upp í loftið. Hann var fremur unglegur náj- ungi, og ég minnist þess, að mér geðjaðist ekki að því, hve stutt bil var á mili augna hans. And- litið var allt blóðstorkið, og það hlýtur að hafa kostað hann tals- verða áreynslu að tala. „Sælir, Powell umsjónarmað- ur“, sagði hann og brosti veiklu- lega. „Þér virðist allforviða á því að ég skuli þekkja yður“, hélt hann áfram og bandaði til hjúkrunarkonunnar, sem kom skyndilega og varaði hann við því að tala of mikið. „Ég er Drake, lögfræðingurinn 1 Sever- in-málinu. Ég er að deyja, og áður en ég hrekk upp af og hitti skjólskæðinga mína hinum megin, langar mig til að trúa ein'hverjum fyrir leyndarmáli mínu. Og hvaða betri mann gæti ég valið til þess en þann, sem færði Charles Severin fram íyrir rétivísina?i: 26 HEIMILISRITIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.