SÍB-blaðið - 01.12.1999, Síða 13

Stór hluti hagnaðar tryggingafélaga er af fjármálastarfsemi.
indi, ásamt áhrifum á framþróun at-
vinnugreinarinnar og á samfélagið í
heild verða best tryggð með því að all-
ir starfsmenn í fjármálaþjónustu vinni
saman í einu sameinuðu stéttarfélagi.
1 ræðu sinni á stofnfundi Finansfor-
bundet sagði formaðurinn, Dag Arne
Kristensen, meðal annars: „Með sam-
einingunni stofnum við sterkt og ráð-
andi stéttarfélag innan fjármálageirans.
Félag sem leggur áherslu á mikilvægi
hvers einasta starfsmanns á sama tíma
sem við ætlum og höfum metnað til að
sýna mikilvægi okkar bæði innan
landamæra og langt út fyrir landsteina
Noregs”. Dag Arne lagði áherslu á að
þrátt fyrir að Noregur standi enn utan
við Efnahagsbandalag Evrópu, þá sé
það alveg ljóst að sameinuð Evrópa
hafi mikil áhrif á framvindu atvinnulífs í
Noregi og reyndar á allt norska samfé-
lagið. Stéttarfélög innan landamæra
hvers lands og innan Evrópu allrar
verði að taka virkan þátt í uppbyggingu
og þróun Evrópska veruleikans. Það
ætlar Finansforbundet að gera í gegn-
um þátttöku sína í NFU(Nordisk Fin-
ansansættes Union). Mikilvægt er að
standa vörð um samningsumhverfi,
sem norrænir banka- og tryggingamenn
hafa byggt upp og með-ákvörðunarrétt,
en samþykkja ekki lakari réttindi og
kjör með tilskipunum frá Brussel. Dag
Arne sagði: „Við lifum í samfélagi og
vinnuumhverfi sem er galopið fyrir nýj-
ungum og hröðum breytingum. Við
þurfum að vinna saman að því að nýta
okkur breytingarnar til góðs og líta á
þær sem tækifæri. En það verðum við
að gera í góðri samvinnu við atvinnu-
rekendur, m.a. með aukinni áherslu á sí-
og endurmenntun. Nýja stéttarfélagið
okkar er byggt á því hve lík við erum,
en ekki síður
ólík. Við erum einstaklingar sem á-
kváðum að standa saman til þess að ná
árangri. Þess vegna verðum við að
virða sérkenni hvers og eins og viður-
kenna að lífshlaup okkar, bæði heima
og í vinnu, stjórnast af mörgum sam-
spilandi þáttum”, sagði formaðurinn
um leið og hann óskaði öllum þingfull-
trúum til hamingju með stofnun nýja
stéttarfélagsins.
Samstarf á
Norðurlöndunum, NFU
I ársbyrjun 1999 sameinuðust flest
allir starfsmenn banka- og tryggingafé-
laga á Norðurlöndum í ein sameinuð
norræn samtök, NFU-Nordisk Finansan-
sættes Union. Allir félagsmenn í stéttar-
félögum bankamanna á Norðurlöndum
eru í nýja félaginu, ásamt félagsmönn-
um í stéttarfélögum tryggingamanna í
Danmörku, Noregi og Svíþjóð. Einungis
tryggingamenn á íslandi og í Finnlandi
standa ennþá utan við. í þessum sam-
tökum eru í dag 168.000 félagsmenn og
þau eiga einhvern sterkasta verkfalls-
sjóð sem þekkist. Markmið samtakanna
er, eins og allra félaganna sem mynda
þau, að tryggja hagsmuni félagsmanna
sinna í hvívetna, bæði gagnvart at-
vinnurekendum sem og stjórnvöldum.
Sameining banka og trygg-
ingafyrirtækja á íslandi
Aðal hagnaður íslenskra tryggingafé-
laga er af fjármálastarfsemi, bæði láns-
viðskiptum og verslun með verðbréf
ýmiss konar. Bankarnir eru í auknum
mæli að fara inn á tryggingastarfsemi,
sérstaklega líftryggingar og söfnunar
líftryggingar. Landsbanki íslands á 50%
í Vátryggingafélagi íslands, sparisjóð-
irnir í Alþjóða líftryggingafélaginu og
Sjóvá-Almennar eru stór hluthafi í ís-
landsbanka. Þannig má lengi telja og sjá
að samtvinnun banka- og tryggingafé-
laga er sífellt meiri hér á landi og ef-
laust ekki langt að bíða enn frekari sam-
runa á því sviði.
Hér á landi eru starfsmenn trygginga-
félaganna ekki í sérstöku stéttarfélagi
tryggingamanna, heldur í samtökum
verslunarmanna. Það er sú leið sem
þeir hafa valið til þess að tryggja kjör
sín og áhrif. Enginn er betri en þeir
sjálfir til að velja leiðina sem tryggir
hag þeirra best, enda hafa þeir ákvörð-
unarrétt samkvæmt lögum um það
hvaða stéttarfélag þeir velja. Hugmynd-
in um aukna samvinnu starfsmanna hjá
bönkum og tryggingafélögum hefur oft
verið rædd á undanförnum misserum.
Ástæðan er m.a. þær breytingar sem
orðið hafa á félagsskipan starfsmanna á
fjármálamarkaði í nágrannalöndunum
og einnig því að atvinnurekendur í
þessum geira atvinnulífsins á íslandi
hafa sameinast undir einum hatti í Sam-
tökum fyrirtækja á fjármálamarkaði.
Samvinna þeirra þar er einmitt til þess
að efla starfsemina með fleiri félags-
mönnum þannig að rödd þeirra verði
sterkari og áhrifameiri í framþróun
markaðarins og í uppbyggingu íslenska
þjóðfélagsins. Er ef til vill kominn tími á
að starfsmenn fyrirtækja á fjármála-
markaði geri slíkt hið sama, efli sam-
vinnu sína eða jafnvel sameinist í öflugt
stéttarfélag starfsmanna á fjármála-
markaði?
13