Læknablaðið - 01.02.1915, Síða 17

LÆKNABLAÐIÐ
31
komst þó ekki á fundahöld fyr en 1911. Síöan hefir félagiS halditS fundi
einu sinni í mánuSi frá október til maí.
Hér fer á eftir skýrsla um þaS helzta, sem rætt hefir veriS á fundunum:
Guðmundur Magnússon prófessor: 1. Sullaveiki hér á landi og athuga-
semdir út af 216 sullaSgerðum í 168 sjúklingum. 2. Saga sullaveikinnar
á íslandi. 3. SagSi frá fröum sinum um útlönd 1913—14, og lýsti sérstak-
lega kensluaðferöum í handlæknisfræSi viö ýmsa háskóla, er hann heim-
sótti á Norðurlöndum, Þýzkalandi og Bretlandi.
Guðm. Hannesson prófessor: 1. LækningaraöferS Calots viö berkla-
veiki í hryggnum. 2. Kirurgiskar umbúöir. 3. Um lífærafræöiskenslu
fyr og nú. 4. Kensla í vefjafræöi viö háskólann. 5. um tengivef.
Guðmundur Björnsson landlæknir: 1. Krabbameinsrannsóknir. 2. Mann-
dauði á íslandi.
Sigurður Magnússon heilsuhælislæknir: 1. Um Immunitet eftir berkla-
veiki. 2. Pneumothorax artificialis.
Matthías Einarsson læknir: 1. Ulcus duodeni. 2. Handlæknisaögeröir
viö magasjúkdómum.
Þórður Sveinsson geöveikralæknir: 1. Lýsti sjúkling með neuritis perif.
progressiva, er leiddi til dauöa. 2. Schizophreni.
Sæmundur prófessor Bjarnhéðinsson: 1. Syringomyelie og holdsveiki.
2. Salvarsan.
Jón Hj. Sigurðsson héraöslæknir: Um taugaveiki.
Andrés Fjeldsteð augnlæknir: Um Glaucoma.
Ólafur Þorsteinsson eyrna-, nef og hálslæknir: Ýmsar rannsóknir á
heyrn manna.
Gunnlaugur Claessen lækn'ir: Um notkun Röntgensgeisla til sjúklinga-
rannsókna og lækninga.
Ólafur Gunnarsson læknir: Um liökreppur eftir berkla i mjaömarliöum.
M. Júl. Magnús læknir: LTm málgagn fyrir læknastétt landsins.*
Þórður J. Thoroddsen f. héraöslæknir: Um sóttnæmi holdsveikinnar.
Fréttir.
Mænusótt. 1 barn veiktist fyrir nokkrum vikum í H ö f ö a h v e r f i s-
h é r a ð i, — mörg börn á heimilinu, en veiktust ekki. Barnið á batavegi,
lamaður annar axlarvöövinn (m. deltoideus), annað ekki.
Héraðslæknir segir annars gott heilsufar.
Læknabústaðir. Á r n i Helg.ason gegnir nú Höföahverfishéraöi
(settur), en segist ekkert húsnæöi geta fengiö framvegis og héraösbúar
ófúsir aö koma upp lækisbústað (meö sjúkrastaö). Hann haföi ætlaö
sér aö ílengjast i héraöinu, en er nú einráðinn í aö sækja ekki um þaö.
Héruðin, sem eiga læknabústaöi, sitja fyrir — þangað sækja u n g i r
læknar, sem vonlegt er. q q
* Fyrirlestur þessi átti góöan þátt í því aÖ „Lbl.“ var stofnað.