Læknablaðið - 01.07.1941, Side 9
LÆKNAB LAÐ IÐ
67
hyllin aö klofna í æthylendiamin
og theophyllin, sem botnfellist. I
hinu dæminu oxyderast apomor-
phin lika, vegna spir. amm. anis.
Myndast dökkt efni, sem flýtur of-
an á uppleyst í ether. Apomorphin
skal því gefa í nokkuð súrri upp-
lausn og bezt er að blanda það sem
minnst öðrum efnum, enda engin
ástæða til þess.
Rp.
Aq. amygdal. am. conc. 10
Natr. bicarb. 15
Bism. subnitr. 10
Kal. brom. 10
Muc. gi. arab. 50
Aq. dest. ad. 300
í þessari blöndu verður svo mik-
il kolsýruólga, að vafasamt er að
tappinn tylldi í glasinu; en þó svo
færi, að lyfið kæmist klaklaust á
ákvörðunarstaðinn, myndi þessi
ólga, að vonum, vekja ótrú á lyf-
inu, og er því vafasamt, að það
yrði notað. Orsökin til ólgunnar
er sú, að í vatni klofnar Bism.
subnitr. að einhverju leyti, svo að
örlítið af saltpétursýru mynd^st.
Sýran verkar á natr. bicarb. sanr-
fara kolsýrumyndun. Muc. gi.
arab. er auk þess jafan nokkuð súr
og verður þess vegna meiri loft-
myndun en ella.
Þá má ekki gefa aq. amygdal.
am. conc. með spir. amm. anis. Að-
alefnið i aq. amygdal am. conc. er
benzaldehydcyanhydrin (C(i H5
CH (OH) CN.), en það klofnar
strax af ammóniaki í benzaldehyd
og blásýru, eða réttara sagt ainmo-
niumcyanid.
Alloft orsakar calomel eitranir,
jafnvel þó að það sé gefið í hófleg-
urn skömmtum. Fái sjúklingurinn
um leið mikið af chlorsöltum, er
hætt við að calomel klofni að
nokkru í Hg CK og Hg og enn
verri verður eitrunin, ef hann fær
samtímis joð- eða bromsölt.
Fyrir nokkrum árurn var í
Deutsche med. W-ochenschrift lýst
bráðri kvikasilfurseitrun hjá sjúk-
lingi, sem í 6 daga hafði alls feng-
ið 30 ctgr. af Calomel. Er þetta
mjög lítill skammtur, en orsök til
eitrunarinnar var að efnið var gef-
ið í óheppilegri blöndu.
Fyrst var sjúklingnum gefið:
Rp.
Calomel. 0,05
Pulv. Doveri 0,05
Sacchar. alb. 0,30
Conch. præp. 0,30
dos. VI.
S. ýý skannnt 2var á dag.
Eftir að sjúklingurinn hafði
fengið fimm skannnta, var skift
um rneðal og var honum nú ávís-
að:
Rp.
Calomel. 0,05
Pulv. Doveri 0,05
Sacchar. alb. 0,30
Amidopyrin 0,30
in VI plo
S. skanunt 2var á dag.
Af þessu tók sjúklingurinn að-
eins einn skannnt.
Það er alltaf óráðlegt, að gefa
calomel lengi og einkum er talið
háskalegt, að gefa ópiurn samtímis.
Á báðum receptum er auk þess sá
galli, að í þeim er saccharutn alb.,
í stað sacch. lact. og eykur það
möguleika á því, að calomel breyt-
ist í sublimat að einhverju leyti. Á
líkan hátt verkaði amidopyrin í
síðara receptinu.
Betra er að hugsa sig um, áður
en chinidin. sulf. er ávísað í mixt-
uru, sbr. þennan lyfseðil:
Rp. |Natr. phen. æthyl. barb. 0,6
Natr. br-om. 10
Ghinidin. sulf. 2
Aq. dest. ad 300
Kemur hér undir eins að kalla
hvítt botnfall, sem hefir reynzt að
vera chinidin og chinidin hydro-