Læknablaðið - 01.07.1941, Síða 21

LÆKNABLAÐIÐ
79
við passivar hreyfingar. -f-hypera-
esthesíur í hársverði. Engin eymsli
við liögg á liöfuð. Engin stækkun
á gl. thyr. Steth. pulm.: Ekkert
athv. Steth. cordis: Hjartastærðin
eðlileg, accent. á öðrum pulmonal-
tón, tónarnir hreinir. Kviður
mjúkur, kviðreflexar fást ekki
fram. Engar atrofíur á höndum.
Kreistir sæmilega vel og jafnt
beggja vegna. Djúpir reflexar á
extr. sup. eðlilegir. Patellar-refl.
líflegir báðumegin. Patellarklonus
beggja vegna, en þó frekar liægra
megin. Á hægra fæti kemur við
ilstroku fram greinileg dorsalflexi-
on á stórutá og einnig á vinstra
fæti, en þar ekki eins greinilega.
Passívar smá-hreyfingar á neðri
extr. eru eðlilegar, en við snarpar
passívar hreyfingar á neðri extr.
finnst ákveðin Spastisk mótstaða,
jöfn beggja vegna, einnig finnst
mótstaða við tilraun til abductio i
coxae. Gangurinn virðist eðlilegur.
Lokomotorisk ataxia Romberg
nánast negatívur. Húðskynið er
allsstaðar eðlilegt. Þvag: -f-APS.
Mikrosk.: Ekkert sjúklegt. Blóð-
sökk (Fahraeus) : 5 nnn/i klst.
Blóðþrýstingur (mældur rétt fyrir
hád. á sjúkl. rúmliggjandi) 140/
75, fór smá-lækkandi og var þ.
20. 11. '40 120/60. Blóðrannsókn-
ir: Hb. (sahli corr.) 102%. R. blk.
5,62 milj. Iindex 0,81. Hvít blóðk.
5280. Diíferentialtalning: seg-
mentkjarna 56%, lymfocytar 39%,
eosinof. 5%. Þann 6. n. ’4.o var
gerð lumbalpunktion. Vökvinn
tær, kemur í hægum dropum.
Rannsókn á mænuvökva: Frumur
O. Albumen <1/10 >1/20. Globu-
lin o. Meinecks og Kahns próf
reyndust negatív. Við augnskoðun
(Kristján Sveinss.) fannst ekkert
sjúklegt. Oto-rhino-laryng. skoðun
(ÓI. Þorsteinsson) reyndist alveg
negatív. Efnaskiftarannsókn -j-
13%. Blóðurea 3y mgr.%. Blóð-
sykur 63 mgr. %, sykurþolspróf
reyndist eðlilegt. Röntgenmyndir
af sella turcica, sinus paranas. og
líffærum i brjóstholi sýndu ekkert
sjúklegt. Hægðir alltaf eðlilegar.
Diagnosis deildarinnar var:
Akrodynia eða Feers sjúkdómur?
Encephalitis ? Meðferð : Gefið var
calcium og atropin.
Líðan sjúkl. fór batnandi, blóð-
þrýstingurinn lækkaði, en hand-
sviti hélzt mikið til óbreyttur,
púlshraði var minni og temp. lægri
en áður, þegar sjúkl. fór. Höfuð-
verkur var horfinn, sömuleiðis
Patellarklonus og Babinsky.
í stuttu máli eru helztu eink.
sjúkl. því þessi: Lystarleysi,
slappleiki, höfuðverkur. Subfebril
til subnormal temp. með talsverð-
um dægur-sveiflum, aukinn jiúls-
hraði, kaldir og' þvalir útlimir
(hendur og fætur), aukinn blóð-
þrýstingur og óljós einkenni frá
taugakerfi. Öll þessi einkenni fóru
smá-minnkandi og rénandi.
Hér er ekki um ,,klassiskt“ til-
felli af acrodynia að ræða, aldur
sjúkl. og útlit tala frekar á móti
veikinni, en hinsvegar mæla öll
þau sjúkdómseinkenni, sem sjúkl.
hefir, með því, að hún hafi þennan
sjúkd.
A. m. k. gefur sjúkdómsmynd
telpunnar, sean lýst hefiir verið,
borið saman við lýsinguna, sem
reynt var að gefa á acrodynia, ó-
tvíræðan grun utn, svo að varlega
sé til orða tekið, að um syndrpmið
a. sé að ræða, þar sem hún hefir
kardinaleink. veikinnar, þau, sem
öllum kemur saman um að séu
stöðugt fyrir hendi.
Að lokum er rétt að geta þess,
að þau 9 ár, sem ég hefi fengizt
við læknisstörf hér á landi, hef ég
ekkert annað sjúkdómseinkenni
séð, sem líkst gæti acrodynia.