Læknablaðið - 01.02.1945, Blaðsíða 13

LJEKNABLAÐIÐ
3
Styrkleiki penicillins er mældur
i svoköllirSum Oxford- eöa Florey-
einingum. Þær mælingar miSast
viS samanburS á sýklaverkunum
standard preparationa og þeirrar
framleiSslu efnisins, sem mæla skal
i hvert skipti.
Til mælinganna er venjulega
notaSur staphyiococcus aureus og
upprunalega notaSi Florey4) til
þess agarplötu, sem sáS var á fyrr-
nefndum sýklum, en niSur i plöt-
una settar smá glerpípur 5,ix7,2x
9,6 mm., og þær fylltar meS peni-
cil'lin-upplausn. MeS þes.sum hætti
siaSist upplausnin úr glösunum út
í agarplötuna umhverfis og eftir
12—16 stundir viS 37°C, var mæld
röndin umhverfis glösin, þar sem
sýklar höfSu ekki vaxiS. Þvi
stærri sýklafrí rönd, því sterkari
upplausn i glasinu. Nákvæmni
þessarar aSferSar ± 25%.
Þá má og mæla styrkleika peni-
cillins, meS því aS láta þaS verka
á streptococcus aureus gróSur i
kjötseySi í stiglækkandi þynning-
um og athuga hversu mikil þynn-
ing drepur sýklana. Mun á þennan
hátt fást nákvæmari mæling, en
þetta er tímafrekara. Þess skal
geta aS i penicillinlausnir þarf aS
nota pyrogen-frítt vatn.
Natrium-penicillin duft ertir
mjög hverskyns vefi, og er ekki
hægt aS nota þaS óþynnt, en í
miklum þynningum. hverfa þessar
verkanir og þannig er þaS lika
notaS staSbundiS.
AS öSru leyti eru áhrif penicill-
in á líkamsveíi mjög lítil. Florey4)
telur aS penicillin 1 :ioo drepi
leucocyta, en 1 1500 liafi engin
áhrif á þá, og 1 :ióoo sé banvænt
íyrir fibroblasta fhænufóstur), en
eftir 48 klst. dvöl í 1 :6ooo geti þeir
rétt viS. 0,9% NaCl-lausn, sem
innihélt penicillin 1 :iooo virtist
ekki valda neinum vefjaskemmd-
uin, þótt henni væri dælt inn í cist-
erna á kaninum.
Absorption: Sé penicillin geíiS
per os, eySist þaS af magasýru, og
einnig ónýtist þaS, ef gefiS er rec-
talt. í duodenum má gefa þaS, án
þess aS þaS eySileggist þar, en
lítt skilst út í þvag af þvi sem
þannig er gefiS.
Upptaka eftir innspýtingar und-
ir húS er hægfara, en íljót úr
vöSvum.
Or cerebrospinalvökva heil-
brigSra gengur þaS mjög hægt yfir
í blóS, og sama gildir um penicill-
in í brjósthimnuvökva eSa liSa-
vökva.
Hjá sjúklingum meS meningitis,
sem fengiS hafa penicillin intraþe-
kalt, hverfur þaS fyrr úr mænu-
vökvanum, en hjá heilbrigSum1
í blóSi finnst ekki mælanlegt
magn, nema eftir innspýtingu i
vöSva eSa æS. Sé dælt í vöSva, nær
blóSkonsentraticn hámarki á 15—■
30 mín., og helzt litiS breytt næstu
30 mín., en minnkar siSan ört, og
er allt horfiS á 3—4 klst.13) og
lr’). Eftir innspýtingu í æS, er
/5% horfiS úr blóSi á 15 mín.,
90% á 30 min., og allt á % kist.
í cerebrospinalvökva helzt peni-
cillin 24 klst. eftir intraþekal-
innspýtingar og stundum lengur,
en fyrr hverfur þaS á sjúklingum
meS meningitis en heilbrigSum.
Rammelkam]) og Keefer10) fundu
hjá heilbrigSum 0,625 ein./cc eftir
26 klst., en meningitis sjúklingum
0,078 og 0,019 ein./cc eftir 17 og
27 klst. i hvoru tilíelli uni sig.
Úr blóSi virSist penicillin ekki
fara yfir í mænuvökva á heilbrigS-
um mönnum, og einungis lítilshátt-
ar á sjúklingum meS meningitis.
Cairns14) gaf manni meS pneumo-
kokkamengingitis 100 þús. eining-
ar penicillins inn i æS, og innan
tveggja stunda fann hann aS i