Læknablaðið - 01.05.1945, Blaðsíða 11

LÆKNABLAÐIÐ
21
greiðslu, ]>vi þanga'Ö áttum við nú
helzt trausts og halds aÖ leita:
„Reykjavík, 12. fehr. 1943.
Stjórii Læknafélags Islands leyf-
ir sér hér nie'Ö fyrir hönd héraÖs-
lækna aÖ mótmæla tillögu þeirri,
sem fram er kornin á Alþingi frá
ríkisstjórninni um uppbót á laun
])eirra, sem mun eiga a'Ö vera ein-
hverskonar hætur fyrir það tjón,
sem þeir híða við þaÖ, aÖ þeir ekki
hafa fengið leyfi til að hækka gjald-
skrá sína í samræmi viÖ dýrtíöina
eins og aÖrar stéttir hafa gert.
Vér teljuni ])aÖ ekki ná nokkurri
átt aÖ lijóða héraðslæknum aðeins
2000 kr. á ári sem uppbætur nema
])á því aðeins aÖ ])eim sé jafnframt
leyft aÖ hækka gjaldskrá sina að
miklu e'Öa öllu leyti samkvæmt vísi-
tölu, þvi þessar tvö þúsund krón-
ur væru sannarlega ekki of mikiÖ
sem uppbót fyrir tjón, sem þeir
])egar hafa heðiÖ vegna þess, að
þeim hefir ekki verið leyft að hækka
gjaklskrána.
Stjórn félagsins hefir á'Öur reif-
að þetta mál við rikisstjórnina og
Iátum vér hér með fylgja afrit af
tveim bréfum, er þar að lúta til
rökstuðnings.
Að endingu skal hinu háa Al-
þingi á ])að bent að það er mjög
varhugaverð stefna á þessum tím-
um, ])egar örðugt eða ómögulegt
reynist að fá lækna i héruð, að gera
þá tilraunir til að þrengja kosti
héraðslæknanna eða beita þá ósann-
girni, enda teljum vér kjör ])eirra
ekki samhærileg hinna annara stétta.
sem taldar eru upp í áðurnefndri
tillögu."
Fyrir hans atfylgi (H. J.) tókst
að fá yfirlýsingu forsætisráðherra
á Alþingi um það, að hann myndi
leyfa héraðslæknum að hækka
gjaldskrá sína, en engin loforð um
hve niikið.
Síðar hringdi landlæknir til mín
og spurði hvort við myndum ekki
gera okkur ánægða með $oc/o hækk-
un, en ég kvað það ekki ná nokk-
urri átt, því minni en 150% ætti
hún ekki að vera. Bauðst ég til að
fá þegar i stað símleiðis eindregnar
kröfur frá héraðslæknum um þetta.
en hann taldi ekki ástæðu til þess
að svo kómnu.
Eftir það var ekki til okkar leit-
að, en svo sem kunnugt er, var
Ieyfð 100% hækkun á gjaldskránni
frá 11. marz 1943.
A síðasta aðalfundi var heimil-
að að styrkja útgáfu Læknablaðs-
ins eftir ])ví sem um semdist milli
stjórna L. í og L. R. Samdist svo
um. að L. 1. legÖi því til 500 kr.
árið 1943.
Þ. 13. ágúst 1943 sendi landlækn-
ir stjórn félagsins svolátandi hréf :
,,Eg leyfi mér enn sem fyrr að
vekja athygli stjórnar Læknafé-
lags íslands á hinum sífelldu vand-
ræÖum að fá læknishéruð landsins
skipuð. Eftirtalin héruð eru nú ým-
ist læknislaus eða verða læknislaus
meðhaustinu: Flateyjarhérað.Ólafs-
víkurhéraÖ ( veikindi héraðslæknis),
ReykjafjarðarhéraÖ, Hróarstungu-
hérað, Berufjarðarhérað (veikindi
héraðslæknis) og SíðuhéraÖ. AÖ
öllu óbreyttu eru litil eða engin lík-
indi til, að læknar fáist í ’pessi hér-
uð. nema ef til vill eitt þeirra. A
sama tíma halda íslenzkir læknar
sig ótilneyddir úti í löndum eftir
lokið tilskilið almennt framhalds-
nám, en aðrir slíkir eru á förum
úr landi. og kastar þá tólfunum, er
þeir sem koma heim að loknu fram-
haklsnámi, fara jafnvel heldur hón-
arveg að sjúkrahúsum um að kom-
ast þar að í annars lítið eftirsóttar
og lágt launaðar kandidatsstöður
heldur en spyrja sig fyrir um kjör
í hinurn auðu læknishéruðum. Eg
fer ekki í grafgötur um. að Alþingi