Læknablaðið - 01.06.1946, Qupperneq 8

82
LÆKNABLAÐIÐ
isk vannsókn sýndi, að um ap-
pendicitis acuta liefði verið að
ræða, og macroscopiskar
bólgubreytingar væri að finna
við oiierationina.
Deildin hefir reynt að hliðra
sér hjá að taka til operationar
sjuklinga vegna svonefnds ap-
pendicitis chronica, viður-
kennir helzt ekki þá diagnosu,
en hefir þó ekki talið sér færl
að vísa frá sjúklingum, sem
eru langt að komnir, enda þótt
þeir i.ali s ngin einkcu i am
appendicitis acuta né anamn-
esan bendi sérstaklega á þann
sjúkdóm. En oft er með dia-
gnosunni appendicitis chronica
ált við recidiverandi acut ap-
pendicitis, og ekk' cr ha g1 að
útiloka, að sjúklingurinn liafi
fengið eitt eða fleiri köst. Er
þannig til kominn mikill hluti
þeirra sjúkíinga, sem gerð hef-
ir verið á appendectomia á
deildinni á milli kasta eða án
l)esr, að önnur ástæða væri fyr-
ir hendi en fjarlægð frá spítala
og erfiðar samgöngur.
Nú virðist kominn tími til
þess að hætta að operera vegna
„appendicitis chronica“. Sú
reynsla, sem fengizl liefir, virð-
ist eindregið benda til þess, að
chroniskur appendicitis sé ekki
til sem sérstakur sjúkdómur
eða a. m. k. mjög sjaldgæfur.
Eftirrannsóknir á stórum hóp-
um sjúklinga, sem hafa verið
opereraðir á undanförnum ár-
um viðs vegar um heim, án
])ess að um typiskan appendi-
citis væri að ræða, liafa leitt
i ijós, að einungis lítið brot af
sjúk'ingunum telja, að sér liafi
J.atnað við aðgerðina, en svo
er að sjá sem talsverður lduti
þeirra séu verri eftir en áður.
Mörgum batnar að vísu í bili
við rúmleguna og hvíld frá
daglegum störfum og áliyggj -
um, en er þeir koma út af
sjúkrahúsinu, sækir brátt í
sama liorf.
Alvarez hefir slvoðað 385
sjúklinga, sem voru opererað-
ir vegna aj)pendicitis clironica.
Hann skiptir þeim í 2 flolvka.
í j\ivi flokknum eru sjúkling-
ar, sem eftir anamnesunni að
daina liafa aldrei fengið acut
appendicitis og eru 255. Að-
eins 2 af þessum sjúklingum
fengu fullan bata eftir aðgerð-
ina. Eftir þessu að dæma eru
líkurnar fyrir því, að sjúklingi
J)atni við appendectomíu, ef
hann l.eíir aldrei fengið lvast,
la jjlega 1 -.jOO. En líkurnar fyr-
ir því, að liann lifi ekki af að-
gerðina, eru því miður mjög
svipaðar. 24% af sjúklingum
Alvarez voru verri eftir að-
gerðina en áður.
f seinni íl kknum voru
sjúklingar, sem eftir anamnes-
unni gætu liafa fengið acut
appendicitis einu sinni eða oft-
ar, ads 130. Af þeim l)alnaði
67% eftir aðgeiðina.
Alvarez ályktar, að appen-
dicitis clironica sé einn af allra