Læknablaðið - 01.06.1946, Qupperneq 10

84
LÆKNABLAÐIÐ
1. mynd
sýnir aldursskiptinguna og hlutfalliÖ á milli app. acuta og app. acuta perf.
157 sjúklingar, eða 60% voru
á aJdrinum 10 til 30 ára. Sjúk-
dó.murinn getur því kojuiíi á
hs aóa aidri sem er, enria þótt
langflestir sjúklinganna séu í
kringum tvítugt.
Það hefir lengi verið lalið, að
flest tilfelli af appendicitis
kæmu á sumrin, ennfremur að
talsverð aukning yrði, þegar
kvef- og hálsbólgu- faraldrar
gengu.
Fleslir sjúklinganna veiktust
í febrúar, maí og okt., en fæstir
í marz, ágúst og' des.—jan. Ekki
get eg séð, að það beri saman
við kvef- og liálsbólgu-faraldra
á undanförnum árum, nema
siður sé. En appendicitistil-
fellin eru svo fá, að vafamál
er, livort nokkuð er leggjandi
upp úr þessari skiptingu. I
marzmánuði komu 16 sjúkl-
ingar, og er það lægsti mánuð-
urinn, en i maí, sem er liæstur,
komu 32.
Innyflaormar og aðskota-
blutir sáust varla, og voru þó
svo til allir botnlangar klippt-
ir upp og innihaldinu lýst. I
einum voru incrusteruð tann-
burstahár, að þvi er talið var,
og í öðrum dálitið möndlubrot.
I aðeins einum er getið um ox-
vura. Aftur á móti voru faecal-
steinar i miklum fjölda botn-
langanna, og enda þótt e. t. v.
sé ekki bægt að telja þá orsaka
bólguna, er enginn efi á þvi,
að gangur sjúkdómsins mótast
mjög af því, bvort þeir eru til
staðar eða ekki. Mun eg koma
dálítið inn á það siðar.
Bacteríológiskar rannsóknir
N.