Læknablaðið - 15.08.1947, Qupperneq 10

72
LÆKNABLAÐIfi
Svohljóðandi ályktun vav
samþvkkt i einn liljóði:
í tilefni af samþykkt lækna-
deildar 11. f. m. lýsir háskóla-
ráð því yfir, að það telur mjög
mikilsvert, að umsækjendur
um kennarastöðu við Háskól-
ann liafi lilolið sem heztan
undirbúning undir liið væntan-
lega sfarf sitt. Háskólaráðið
lítur ennfremur svo á, að hver
deild Háskólans sé sinu sviði
hæfastur aðili til að meta gildi
undirhúnings þess, er hver ein-
stakur umsækjandi hafi hlot-
ið, og að affarasælast muni
reynast, að eftir tillögum deíld-
arinnar sé farið við veitingu
embættisins. Læknadeildin tel-
ur, að við nýafstaðna veitingu
prófessorsembættisins í lyf-
læknisfræði hafi verið gengið
fram hjá þeim umsækjandan-
um, cr hcztan undirbúning
hefði hlotið, og telur háskóla-
ráð það miður farið, enda þóll
]>að heri fullt traust til þess
manns, er veitingu fékk fyrir
emhættinu.
Ólafur Lárusson
Leifur Ásgeirsson
Ásmundur Guðmundsson
Gylfi Þ. Gíslason
Júl. Sigurjónsson
Einar Ól. Sveinsson.“
(sign.)
Það, sem birt hefir verið
að framan, skýrir í rauninni
fvllilega gang þessa máls, en
þar sem hér cr um að ræða
þýðingarmestu embættisveit-
ingu í læknastétt i mörg ár,
þykir mér rétl að bæta við
nokkrum hugleiðingum.
í hinum mennfaða heimi er
það föst regla að háskólakenn-
arar eru látnir dæma um hæfni
þeirra manna sem sækja að
háskólunum og telur veitinga-
valdið það sjálfsagða skyldu
sína að hlýta þeim dómi.
Þessi hefð i veitingum bvggist
á því, að háskólar og starfslið
þeirra nýtur trausts og virð-
ingar alþjóðar, og einnig á því,
að mcð þessu fyrirkomulagi
þykir bezt tryggt, að til háskól-
anna veljist jafnan hinir hæf-
ustu vísindamenn liver á sínu
sviði.
Nú cr því jafnan svo farið,
að háskólastöður eru cftirsótt-
ar. Ástæðan til þessa er ekki
ábatavon, því laun háskóla-
kennara ern ekki svo há, að
menn með þeirra þekkingu og
hæfileikum geti ekki hæglega
aflað sér tilsvarandi launa ineð
öðrum störfum. Ilitt mun ráða
meiru, að innan véhanda há-
skólans gefsl vísindamöiinum
tækifæri til þess að vinna á-
fram að þeim verkefnum sem
þeir liafa varið miklum tíma
ævi sinnar til þess að búa sig
undir, og þar geta þeir notið
samstarfs jafningja sinna.
Af framanskráðu sésl greini-
lega, að kennarar læknadeild-
ar Háskólans dæmdu Óskar Þ.
Þórðarson, dr. med, hæfastan