Læknablaðið - 01.02.1958, Qupperneq 23
LÆKNABLAÐIÐ
7
Minni er ruglað og frásögn af
atburðum brej'tileg. Grann-
liolda. Húðlitur og turgor eðli-
legur. Engin útbrot eða bólur.
Gróið 2 cm sár á hægri auga-
brún. Smáfleiður á nefi og risp-
ur á vinstri úlnlið. Blóðþrýsting-
ur 110/75, púls 72 á mín., hiti
36,5°.
Sulcus nasolabialis sin. er ó-
greinilegri og vinstra munnvik
stendur aðeins lægra en það
hægra,, er sjúkl. liggur slöpp.
Mimik a. ö. 1. eðlileg. Kvið-
reflexar fást ekki fram. Lítils-
háttar dysmetri við hæl—hné
próf báðum megin. Við Rhom-
bergspróf er falltilhneiging ým-
ist til hægri eða vinstri. Gang-
ur lítið eitt skjögrandi, er sj.
hefur opin augun, en mikið, er
hún lokar þeim.
Augnskoðun eðlileg. Almenn
hlóð- og þvagrannsókn eðlileg.
Mænvökvi tær, litlaus, eðlilegur
þrýstingur, albumen 1/20—
1/30, globulin 1—2, frumur 6/3.
Kahn neikvæður. Serumbromid
298 mg %.
Sjúkl. fékk lítils háttar óráð
fyrstu 2 næturnar, vissi ekki
hvar liún var og ruglaði. Batn-
aði síðan fljótt, er hún fór að
fá stóra saltskammta og út-
skrifaðist heilbrigð þ. 31. des.
1956. Serumbromid þ. 28. des.
17,5 mg %.
2. .Ógift verzlunarmær, 50
ára, kom 6. júlí 1957 vegna obs.
pro encephalitis.
Sambýliskona sjúkl. upplýsir,
að síðastl. mánuð liafi sj. ekki
verið eins og hún álti að sér.
Sérstaklega hefur hún verið
reikul í spori og talað óskýrt
siðustu dagana. I gærkvöldi var
sjúkl. mjög þvöglumælt og reik-
ul í spori, datt á gólfið heima
hjá sér. Talaði sambýliskonan
þá við heimilislækninn, sem
ráðlagði henni að fara með sj.
til sérfræðings í geð- og tauga-
sjúkdómum. Þar sofnaði hún í
biðstofunni í dag og svaf í 1—2
klst. Oft dottið s.l. mánuð
og gleymt sér um stund. Átti
í morgun mjög erfitt með að
klæða sig.
Foreldrar dóu bæði úr heila-
blóðfalli, einn hróðir flogaveik-
ur á fullorðinsárum. Hefur sjálf
alla tíð verið hraust, ekki haft
nein einkenni frá hjarta, nýr-
um eða taugakerfi fyrr en á
undanförnu ári, að hún hefur
verið mjög „pirruð á taugum“.
Jafnframt hefur verið óregla á
tíðum, „sem hefur verkað illa
á sálarlífið“. Sj. telur sjúkdóm
sinn hafa hyrjað fyrir ári, er
slitnaði upp úr kunningsskap
hennar og fjölskyldu, sem hún
hefur lengi verið í tengslum við.
Fékk þetta svo á hana, að henni
virtist fólkið verða óeðlilegt á
litinn. Segist vera mikill ein-
stæðingur. Hefur áhyggjur af
starfi sínu, sem hún telur bæði
þreytandi og erilsamt. Vegna
alls þessa, útvegaði vinkona sj.
henni róandi mixtúru, sem inni-