Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.03.1963, Blaðsíða 62

Læknablaðið - 01.03.1963, Blaðsíða 62
32 LÆKNABLAÐIÐ 1% af lymfocytunum. Rayner telur, að þetta fólk beri, sem heterozygotar, gen skaðlaust þeim, en sem í tvöföldu magni hjá homozygotum valdi amau- rosis. Arfgeng offjölgun flipa í kjörnum neutrofil hvítkorna. Þelta afbrigði einkennist af þvi, að fjórir kjarnasepar finnast að meðaltali í hverju neutrofil hvít- korni í stað um þriggja venju- lega. Undritz fann afbrigðið 1939, fyrst í kanínum og síðar í mönnum. Hann telur, að af- In-igðið erfist ríkjandi. Arfgeng offjölgun flipa í kjörnum eosinofil hvítkorna. Þctta afbrigði svarar til síðasl- nefnds afbrigðis, en sést í kjörn- um eosinofil livítkorna. Undritz lýsti afbrigðinu 1954. Arfgeng neutrofil risahvít- korn. Afbrigðið einkennist af því, að mjög stór neutrofil hvít- korn finnast, sem eru að meðal- tali um 17 í þvermál. David- son lýsti þessu afbrigði 1960 og telur, að það erfist ríkjandi. Þau afbrigði, sem hér hefur verið getið og sjásl í kjörnum hvítkornanna, bafa fundizt í heilbrigðu fólki. Pelger-afbrigði var fvrst lýst árið 1928 af hollenzkum lækni að nafni Pelger. Tilsvarandi bvítkornabreytingum befur síð- an verið lýst í kanínum og öðrum dýrum. Pelger-afbrigði hefur fundizt í öllum álfum heims. Undritz telur, að fram til 1961 bafi afbrigðinu verið lýst hjá nokkrum hundruðum einstaklinga. Pelger-afbrigði einkcnnist hjá beterozygot af eftirfarandi brey tingum: 1. Næstum algerri vöntun á neutrofil hvítkornum með meira en tvo kjarnasepa. 2. Kjarnar neutrofil bvítkorn- anna eru annaðhvort flipa- lausir og staflaga, nokkuð stuttir, eða tvíflipóttir og þá mjög oft eins og gleraugu að lögun. Rendur kjarnanna eru áberandi sléttarog reglu- legar. 3. Litnið (krómatínið) í kjörn- unum er grófkekkjótt að litliti. Kekkirnir litast mjög sterkt, en á milli þeirra eru dauflitaðar rákir. Þessar breytingar sjást einnig í öðrum hvítkornum. í mjög góðum, vel lituðum útstrokum má greina sams konar litnis- breytingar í mono- og lymfo- cytum. Homozygota-formið af Pel- ger-afbrigði einkennistaf nefnd- um litnisbreytingum og því, að hvítkornakjarnarnir eru flipa- lausir, kringlóttir eða næstum kringlóttir. Homozygota-form- inu hefur verið lýst hjá þrem- ur eða e.t.v. fjórum einstakl- ingum. Á síðastliðnum 4—5 árum hef ég rannsakað blóðútstrok frá
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.