Læknablaðið - 01.02.1978, Side 82

38
LÆKNABLAÐIÐ
Fjöldi lína og dálka skal ekki vera mjög
mikill. Ef fjöldi þeirra atriða, sem þarf að
tjá er mjög mikill, er oft þetra að skipta
töflunni upp í tvær eða fleiri einfaldari.
Ekki tjáir að setja fram hlutfallslega
dreifingu eina sér, tölfræðilegar upplýs-
ingar skal ávallt túlka út frá upphaflegu
talnasafni.
Hver tafla skal vélrituð eða teiknuð á sér
blað og frágangur þarf að vera svo vand-
aður, að 'hægt sé að gera myndamót eftir
þeim. Töflurnar þurfa að þola smækkun.
Um margar leiðir er að velja við prentun
og aðra fjölföldun. Höfundar eru því hvatt-
ir til að hafa samráð við ritstjórn áður en
gengið er frá töflum að fullu, til þess að
tryggja, að ekki komi til óþarfa tvíverkn-
aður. Gildir þetta einnig um myndir, grafa
og teikningar. Ekki má rita aftan á blöð
þau, sem myndlýsing er á.
MYNDLÝSING
Myndir skal velja af kostgæfni og forð-
ast ber að ofhlaða greinar með myndum.
Ljósmyndir skulu vera skýrar og verða
að þola nauðsynlega smækkun. Ekki má
rita aftan á ljósmyndir, en þær skulu festar
við blöð, sem hafa að geyma upplýsingar
um númer myndar, hvað Ihún sýnir og
aðrar þær upplýsingar, sem nauðsynlegar
eru í texta.
Grafar og teikningar skulu vera skýr og
snyrtileg og eftir þeim þarf að vera hægt
að gera myndamót og þau þurfa að þola
nauðsynlega smækkun. Þau skulu teiknuð
á sérstök blöð.
Mikilvægt er að grafar (súlnarit, stólpa-
rit, fleygrit, stöplarit, línurit, strikarit,
tvísturrit) og teikningar séu einföld og að
línur og tákn séu ekki fleiri en svo, að
auðvelt sé að greina. Sérhver myndlýsing
skal vera auðskilin og henni skulu fylgja
merkingar, svo sem númer (Mynd 1, Fig 1,
ef merkingar eru á ensku), titill, hvaðan
upplýsingar eru fengnar og hvenær, hvaða
mælieiningar eru notaðar, svo og skýr-
ingar á táknum. Titill er venjulega settur
neðan við myndina, en sú regla er ekki
algild.
í meginmáli skal vísa til myndlýsinga
og forðast skal að eyða óþörfu máli til
skýringar á myndum. í meginmáli skal
gefið til kynna hvar viðkomandi mynd á
heima. Sérstök fyrirmæli um fyrirkomulag
og uppsetningu, skulu ekki rituð á myndir
eða teikningar, heldur skal þetta koma
fram á sérstökum blöðum.
Myndum, sem ekki eru runnar frá 'höf-
undum skal fylgja skýring á uppruna
þeirra.
EFNISÁGRIP Á ENSKU
Efniságrip (summary) á ensku skal
fylgja öllum greinum, sem byggðar eru á
eigin reynslu höfunda og hverju því efni,
sem líklegt er að áhuga geti vakið erlend-
is.
HEIMILDIR
Heimildir sikal skrifa á sérstök blöð. Að
jafnaði skulu heimildir ekki vera fleiri en
20, nema um sé að ræða yfirlitsgreinar og
ekki verður komizt hjá að fara fram úr
þessari tölu. Varðandi efniságrip og hand-
rit gilda sömu reglur um frágang eins og
áður er lýst þ.e., að hægt verði að gera
myndamót beint eftir þvi, sé ætlunin að
„offset“-fjölfalda.
Leitast skal við að tilfæra aðeins heim-
ildir, sem máli skipta. í texta er vísað til
heimilda með tölustöfum. Dæmi: „Því er
haldið fram1 5 7 að“ o. s. frv., eða „Johnson
og Smith0 telja, að“ o.s.frv. í greinarlok
fylgi listi með yfirskriftinni: Heimildir.
Heimildum er þar raðað í stafrófsröð höf-
unda með áframhaldandi tölusetningu.
Skulu nú færð nokkur dæmi um mis-
munandi uppruna heimilda.
a) Tímarit.
Alexander, B. & Goldstein, R. Dual
hemostatic defect in pseudohemophilia.
J. Clin. Invest. 32:551. 1963.
eða:
Jensson Ó. & Wallett, L. H. Von Wille-
brand’s disease in an Icelandic family.
Acta Med. Scand. 187:229. 1970.
Heiti tímarita eru stytt samkvæmt
World Medical Periodicals, útgefið af
World Medical Association, 10 Columbus
Circle, New York, N.Y. 10019, U.S.A.
b) Bók.
Goodman, L. S. & Gilman, A. The
pharmacological basis of therapeutics,
699. [Macmillan]. New York 1970.