Læknablaðið - 01.02.1978, Qupperneq 83

LÆKNABLAÐIÐ
39
c) Ritgerðasöfn, skrifuð af mörgum höf-
undum.
Lowenstein, J. M. Citrate and the
conversation of carbohydrate into fat,
í Metabolic roles of citrate (ed. T. W.
Goodwin), 61-86. [Academic Press].
London 1968.
MEÐFERÐ OG MAT Á EFNI
Ritstjórn tekur aðsent efni fyrir á næsta
fundi eftir að það berst.
Sé efnivali, efnismeðferð, töflum/mynd-
um, málfari eða stil ábótavant, verður efn-
ið endursent með athugasemdum og leið-
beiningum, þar á meðal um málfar.
Þær greinar, sem sérfræðiviðurkenning
hérlendis byggist á, verða sendar í dóm
sérfræðinga í viðkomandi grein og umsögn
þeirra og leið'beiningar sendar höfundum,
sem ekki fá að vita, hver dómari er og
dómarar eru bundnir þagnarskyldu. Höf-
undum er skylt að svara gagnrýni, sem
fram kann að koma.
Þegar við á, verða aðrar greinar, en sér-
fræðiritgerðir. einnig sendar í dóm á þann
hátt sem lýst var.
Ritstiórn er eftir sem áður endanlegur
úrskurðaraðili um birtingarhæfni greinar.
^ Scljið i i-iit orft
2 \ukið linuliil
l*ar M-ni lciðrétta |iarf eða breyta, skal setja staðsctningartákn, scm endurtekið er út
á jaðarinn ásamt ábcndingu um Jiað, sem gera skal. Staðsetningartákn geta t. d. litið
|iannig út:
ILtrFTii H HH
Slriku skul uiidir texla, sem setja skal með aimarri leturgerð, annarri leturtcgur.d,
annarri leturstærð e. J>. h. A eftir tilsvarandi striki á jaðrinum skal tilgrcina innan
lirings. Iners óskað er, t. d. bf fhálffeitti. sk (skálcturl. lOp (10 punkta).
Alliafnartákn eru sett á jaðarinii á eflir staðseliiingartákni. I tlit og mcrking alliafnr.r-
« iákna er Jiessi:
tjf eða Al Fellið brott (lat. deleatur)
3C Aukið bil
^ ) Miimkið bil c Miunkið 1 ínubil
1 ákiiin skal selju Jiar, sem lagfæra skal, og eru |iau end.iitckin út á j..\arinn, vtnj :
lega án Jiess að annað sé tckið fram.
Ulit og mcrking táknanna er Jicssi:
_J~ Ný lina cða ný málsgrcin (cftir samlicngi)
,-------D Kkki
lína. Kkki ný málsgrcin
Flytjið staf eða staíi, linu cða linur t.l \instii
Flvtjið til liagri
£ 1 Áliðjið
Flyljið ujip
Flytjið niður
Látið orð skipta um sxti
o Flytjið Jiað, sem inni í liringnum cr, cins og örin bcndir til
5 213 4 llreytið um orðaröð skv. töluröð
L Kátið linur skipta um sæti (við flókin linubrcngl skal tölusetja linurnar)
- i Jafuið linuna á milli strikanna
J | Jafnið jaðar lóðrélt cða jafnið dálk á milli strikanna
Kf leiðrétting er röng, skal strika uudir lexta ineð punktaslriki og strika yfir fyrir-
mæli á jaðri.
PRÓFARKALESTUR
Þegar efni er sett í þrykkingu, fá höf-
undar síðu-próförk og upphaflegt handrit
og skulu þeir lesa próförk og leiðrétta og
nota til þess prófarkatákn þau, sem eru í
íslenzkum staðli ÍST 3, sem fylgir leiðbein-
ingum þessum og birt eru með góðfúslegu
leyfi Iðnþróunarstofnunar íslands. Fyrir-
mæli til prentsmiðju sem ekki verða gefin
með táknum o.þJh. skal rita á venjulegu
máli. Þessi fyrirmæli skal aðgreina frá því,
sem setja skal, t.d. með því að draga um
þau ihring. Höfundar skulu bera nákvæm-
lega saman handrit og próförk og skulu
þeir ganga úr skugga um, að efnið sé rétt
sett ucd. að villur hafi verið leiðréttar og
að nýjar hafi ekki slæðst inn:
„Leiöréttingar skulu greinilega geröar, svo
aö auöskiliö sé, til hvers er œtlast. Þar sem
villa er i dálki, skal, setja staösetningartákn.
Táknin i hverjum dálki skal endurtaka aö jafn-
aöi út á sama jaöar ásarnt athafnatákni eöa
öörum fyrirmoelum.
Ef fleiri en ein mismunandi leiörétting er í
sömu línu, skúlu staösetningartákn vera hvert
meö sínu móti. Ef leiörétta skal sömu villu á
fleiri en einum staö í sömu linu, má nota eitt
og sama staösetningartákn. TákniÖ skal til-
greina jafnmörgum sinnum út á jaöarinn og i
línunni, ásamt fyrirmœlum um þaö, sem gera
skal. Ef margar villur eru i sömu línu, sama
oröi eöa sömu tölu, má fella álla linuna, oröiö
eöa töluna niöur og skrifa aftur.
ViÖ gerö síöari prófarka skal prentsmiöja
hafa merkt á næ&tu próförk á undan állar þær
línur eöa textahluta, sem leiöréttingar eöa
breytingar hafa liaft áhrif á, þ. e. þegar settar
cru á ný fleiri línur en lagfœra skál skv. próf-
örkinni. ViÖ lestur nœstu prófarkar veröur
prófarkalesari þá aö ganga úr skugga um, aö
ekki hafi slœðst inn nýjar villur í þær línur,
sem beöiö hefur veriö um lagfæringar í, og
ennfremur aö gæta aö þeim nálœgum linum,
sem liugsanlegt er, aö raskast hafi viö lagfær-
inguna. Sérstök aögát skal höfö, ef línusteypa
er notuö og prófarkalesari telur, aö villa hafi
ekki veriö lagfærö, því aö hugsanlegt er, aö
línunni hafi veriö stungiö inn á röngum staö.
t. d. i staö annarrar línu, sem byrjar eöa endar
á sama orÖi.“ (IST 3J.