Læknablaðið - 15.05.1980, Side 42

126
LÆKN ABLADIÐ
læknaþingin frá 1975 og er því sá ás, sem
samræmir allt starf sænsku samtakanna.
Kjarasamningar sænsku læknasamtakanna
runnu út 31. okt. 1979. Verður aðaláherzla í
næstu samningum lögð á viðhald kaupmáttar.
Dreifing lækna í Svípjóð hefur verið vanda-
mál, en læknar hafa viljað safnast saman í
stórborgunum. Til þess að ná jafnari dreifingu
hefur landsþing sveitarstjórna samþykkt eftir-
farandi punkta:
1) Fleiri sérfræðingastöður fást ekki
samþykktar í somatiskri læknisfræði árin
1980-1982 fyrir utan geðlækningar og öldr-
unarlækningar.
2) Afleysingar verði sem mest á léns- og
svæðissjúkrahúsum.
3) Afleysingavinna fæst ekki viðurkennd sem
hluti sérnáms en hugsunin er sú, að það
þvingi lækna til að taka sérfræðinám sitt í
blokk (FV-blokk).
4) Ekki verður ýtt úr vör fleiri blokkum, nema
í þeim fögum, þar sem skortur er á læknum.
Hafa þessir punktar valdið miklum usla á
hinum sænska læknamarkaði. Hafa sænsku
læknasamtökin barist harkalega gegn þessum
áætlunum. Hefur þeim tekist að hindra fram-
gang punkts 1, en verða þó að sætta sig við
einhverjar stöðutakmarkanir 1980-1982.
Unglæknasamtökin sænsku viðurkenna að
visst ójafnvægi sé á dreifingu læknanna, en
þau hafna alfarið þvingunaraðgerðum. Er nú
hafin mikil vinna í samtökunum til þess að ná
fram betri dreifingu lækna. Ef það tekst ekki
fyrir 1982 er fyrirsjáanlegt að um þvingunar-
aðgerðir stjórnvalda verður að ræða.
Innan sænsku læknasamtakanna hefur
starfshópur unnið sl. ár við að skilgreina
kröfur í heimilislækninga-sérnámi. Eru nú til
umræðu tveir möguleikar:
A.
1. 2 ár á heilsugæzlustöð — felur í sér
rannsóknir og kennslu.
2. 1 ár alm. lyflækningar.
3. 'h ár langlegudeild.
4. 'h ár geðlækningar.
5. 'h ár barnalækningar.
B.
1. 1 'h ár á heilsugæzlustöð — á sömu stöð, en
má dreifa á nokkur ár.
2. 1 ár alm. lyflækningar
3. 3 mán. langlegudeild.
4. 6 mán. geðlækningar.
5. 6 mán. barnalækningar.
6. 1 ár í ólíkum kir. sérfræðigreinum.
Noregur
Félagar í norsku unglæknasamtökunum eru
um 6000 og borga um 250 n.kr. til félagsins.
Eru samtökin hluti af norska læknafélaginu og
hafa til umráða stóra skrifstofu með 3 starfs-
mönnum. Eru allir þeir félagar, sem ekki hafa
svokallaða »overlege« stöðu (sérfræðings-
staða). Aðalstjórn félagsins heldur mánaðarlega
fundi, en meðlimir stjórnarinnar eru dreifðir
víðs vegar um Noreg og er því stjórn félagsins
að mestu undir stjórn þeirra, sem eru í Osló.
Meðal þeirra mála, sem hafa borið hæst
innan norsku unglæknasamtakanna, er að fá
einn sameiginlegan atvinnurekanda fyrir kandi-
data, í héraði. Hingað til hafa kandidatarnir
verið á ábyrgð hvers einstaks héraðslæknis.
Hefur þetta þýtt þó nokkuð óöryggi kandida-
ta, sem hafa verið án veikindaréttinda í starfi.
Hafa norsku unglæknasamtökin lagt áherzlu á
að ríkið taki á sig þessa ábyrgð atvinnurek-
enda, en niðurstaðan er sú, að stofnaður hefur
verið sjóður sem sér um þetta.
Hjúkrunarfræðikennsla hefur verið verkefni
unglækna í Noregi, sem og hér á landi. Eru
ýmsir norskir félagar okkar óánægðir með
þetta, þar sem kennslan leggst ofan á allt of
langan vinnutíma og fer að auki fram á
dagtíma. Hafa þó nokkuð margir unglæknar
neitað að kenna, sem mótmæli við þessa
skyldu. Hefur þeim því verið hótað að gera
þessa kennslu sem skyldu við framhaldsnámið.
Hafa læknasamtökin borið fram kröfur um
kennarastöður við sjúkrahúsin. Læknar myndu
þá fá hlutastarf sem kennarar og hlutastarf
sem sjúkrahúslæknar, sem samanlagt teldist
fullt dagvinnustarf, og reiknast eðlilega inn í
daglega vinnu. Hefur náðst samkomulag að
hluta, en norsku læknasamtökin leggja mikla
áherzlu á að þeir læknar, sem kenni, geri það
sjálfviljugir.
II. PROFESSIONS ANSVAR
Norsku unglæknasamtökin völdu »professions
ansvar« sem sitt þema á þessu móti. Hafa
ntiklar umræður verið um þetta mál í Noregi,
sérlega hvað varðar ábyrgð hvers og eins
meðlims teymis varðandi leiðsögn teymisvinn-
unnar og útskrift sjúklinga. Á þetta mál rót sína
að rekja til máls, sem kom upp í einu norsku
sveitarfélagi. Þar hafði meðferðaheimili komið