Nýtt S.O.S. - 01.03.1960, Qupperneq 11

Callaghan kveikti sér í vindlingi og leit á úrið sitt.
„Ef þú vilt vita þetta nákvæmlega, þá hef ég ennþá fjórðung stundar
afgangs. Þú þekkir kerfið, sem notað var við skipalestirnar. er ekki svo?“
„Jú, það lield ég. PQ þegar þær sigldu til Rússlands, en QP þegar
þær komu frá Rússlandi. — ]W á leið til Rússlands, en RA á leið frá
Rússlandi. Bvrjunin á dulnefnum þessara tveggja lesta tölusett með
tölunni 51. Þetta hef ég þó alltaf getað lært. En það er bezt að halda
áfram, hvernig fór fyrir PQ 17?“
Callaghan dró andann djúpt. „IIla,“ sagði hann. „Það eru nú liðnir
fimm mánuðir síðan. Það var í júlí. Hver árásin kom á fætur annarri
með flugvélum og kafbátum. Fyrst gátu gæzluskipin að vísu að mestu
leyti varið flutningaskipin. En svo kom skeyti frá yfirsjóherstjórninni
um að ,,Tirpitz“ væri í þann veginn að fara frá Noregi til að skerast í
leikinn, og þá voru herskipin kölluð til baka til þess að þau lentu ekki
í klónum á honum. Skipalestin leystist síðan upp og enginn vissi ná-
kvæmlega hvernig fót fyrir skipunum. En ég hef heyrt liðsforingjana
tala um þetta sín á milli. Af 37 flutningaskipum týndust 24. En rúsínan
í þessu er sú, að „Tirpitz“ kom alls ekki. Þetta var allt saman gert
til að hræða okkur. Bölvuð vitleysa frá upphafi til enda.“
„Hver fjandinn, já, einmitt það, Tirpitz,“ greip Robinson fram í. „Var
þá ekkert orrustuskip frá okkur á staðnum?“
„Of langt í burtu, hefi ég heyrt. Svo kom skipalestin PQ18 í septem-
ber, þá týndust 13 skip af 40, um sama leyti var sökkt úr PQ14 skipa-
lestinni 3 flutningaskipum, einu olíuskipi, einum tundurspilli og ein-
um tundurduflaslæðara. —
Náttúrlega liafa Þjóðverjar einnig orðið fyrir tjóni í þessum viðskipt-
um, misst kafbáta og flugvélar. Á Onslow eyðilögðum við líka einn kaf-
bát, eins og þú veizt. Annars má segja, að engin regluleg skipalest hafi
verið send til Norður-Rússlands frá því í september, aðeins eitt og eitt
skip. En þau týndust líka stundum.“
„Þá erum við fyrsta skipalestin frá því í september," sagði merkjavörð-
urinn.
„Hárrétt,“ svaraði bátsmaðurinn. „Ef við teljum JW 51 A og B sem
eina heild. Er það nokkuð fleira, sem þér æskið eftir að vita, lierra minn?“
„Nei, eiginlega ekki, nema kannske eitt: — Heldurðu, að Þjóðverjar
muni gera árás á okkur í þessari ferð?“
Svipurinn á grönnu andliti Callaghans varð nokkuð dimmur.
11
Nýt t S O S