Brennidepill - 01.03.1998, Blaðsíða 20

Konur í sveitarstjórnir
ekki bara réttlætiskrafa
Völd og áhrif kvenna eru ekki í samræmi við framlag þeirra til
samfélagsins. Þessari fullyrðingu má sjá stoð á alltof mörgum
sviðum. Það má vísa til kynbundins launamunar kvenna og karla,
að atvinnuleysi slær harðar niður hjá konum en körlum og til
þess hversu fáar konur eru í forystu stjórnmála. Þrátt fyrir ýmsa
mikilvæga áfangasigra, sbr. kjör Margrétar Frímannsdóttur í for-
mannsembætti Alþýðubandalagsins og ingibjargar Sólrúnar
Gísladóttur sem borgarstjóra í Reykjavík, er enn langt í land.
Síðustu sveitarstjórnarkosningar gáfu ekki tilefni til bjartsýni
hvað varðar aukinn hlut kvenna í sveitarstjórnum. Konur eru að-
eins fjórðungur sveitarstjórnarmanna. Þegar litið er til stóru
sveitarfélaganna er hlutur kvenna rúm 31% sem er sama hlutfall
og eftir kosningarnar 1992. Það er í fyrsta sinn síðan 1974 að
ekki hefur orðið umtalsverð aukning á hlut kvenna í sveitar-
stjórnum. Það þarf að auka hlut kvenna til jafns á við hlut karla -
um það eru flestir sammála.
Spurningin er hvernig?
Jafnréttisráð og seinna Skrifstofa jafnréttismála hafa frá upphafi
lagt áherslu á að nauðsynlegt sé að auka völd og áhrif kvenna í
stjórnmálum. Krafan um aukinn hlut kvenna í sveitarstjórn er
ekki bara réttlætiskrafa byggð á þeirri forsendu að konur eru
helmingur Iandsmanna og að íslendingar geti ekki státað sig af
að búa í lýðræðissamfélagi ef heimingur þjóðarinnar er settur hjá
þegar ráðum er ráðið. Þessi krafa byggir líka á þeirri sannfær-
ingu að samstarf og samstaða karla og kvenna í stjómun bæjarfé-
laga og landsins alls skipti máli - fyrir alla. Til að vinna að þessu
markmiði hafði Jafnréttisráð vorið 1997 forgöngu um skipan
samstarfshóps sem í eiga sæti fulltrúar Jafnréttisráðs og stjóm-
málaflokkana ásamt fulltrúum KRFÍ og KÍ. Hópurinn hefur látið
hanna fyrir sig merki sem er táknrænt fyrir þann boðskap sem
hann setur á oddinn - að við séum „sterkari saman“, konur og
karlar í sveitarstjórnum.
I vinnu hópsins hefur m.a. verið fullyrt að í dag sé augljóslega
enn meiri þörf en áður fyrir reynslu og þekkingu kvenna við mót-
un stefnu og ákvarðanatöku í málefnum sveitarfélaga. í þessu
sambandi er bent á reynslu og þekkingu kvenna á fræðslu- og fé-
lagsmálum en þessir málaflokkar eru að verða æ fyrirferðarmeiri
á sveitarstjómarstiginu. Hópurinn hefur sett sér að efla umræðu
Stefanía Traustadóttir.
Sérfræðingur á Skrif-
stofu jafnréttismála og
hefur sem slíkur skrifað
margar úttektir og
greinar um jafnrétti,
konur og stjórnmál.
B.A. fráH.Í. 1976,
cand.polit. í félagsfræði
frá háskólanum í
Þrándheimi 1983.
Brennidepin
l.tbl. 1998