Sveitarstjórnarmál - 01.09.1945, Qupperneq 30

76
SVEITARSTJ ÓRNARMÁL
þess eða formaður einn, né heldur
sljórnin ein, sem vinnur það verk, sem
þarl' til þess, að svo megi verða, heldur
verða það sveitarfélögin í heild. Á þeim
hlýtur starfsemin fyrst og fremst að hvíla.
Við erum búnir að ræða svo mikið um,
hve nauðsynlegt sé að varðveita þá ein-
ingu og þann samhug, sem skapazt hefur
ineðal okkar þessa fáu daga, sem við höf-
um selið þetta þing. Og ég endurtek enn
einu sinni, að því aðeins tekst þessum
samtökum að vinna það, sem er nokkurs
virði fyrir Iand og lýð, að það takist að
varðveita þá samheldni, sem skapazt
hefur, og auka hana, en láta hana ekki
dvína.
Eg vil þakka öllum þeim fulltrúum,
sem komið hafa utan af landi, sumir um
langan veg', lil þess að sitja þetta þing.
Ég veit, að þeir hafa lagt á sig mikið erf-
iði og kostnað, margir hverjir. Með þvi
hafa þeir lagt stein í þá byggingu, sem við
erum að reisa hér. Einnig tek ég undir
það þakklæti, sem bæjarstjórn Reykja-
. víkur hefur verið fært fyrir margvíslega
fyrirgreiðslu. Ég þakka skrifurum þings-
ts fyrir ágætt starf þeirra. Síðast
ekki sízt þakka ég forsetu.m þeim, sem
stjórnað hafa þinginu, fyrir þeirra störf
og röggsömu fundarsljórn. A111 hefur
þetta gengið ánægjulega og vel. Þegar
fulltrúarnir fara nú til heimkynna sinna
úti um landið, hið ég þá að bera kveðju
til sveitarfélaga sinna frá okkur og árna
þeiin allra heilla. Þau hafa verið með að
leggja grundvöll að þessu nýja sambandi
okkar. Við höfum verið sáð.menn þessa
dagana. Við höfum verið að stofna fé-
lagsskap, sem við með vissu höfum enga
hugmynd um, hvort verða kann að gagni
eða ógagni fyrir land og lýð. Við höf-
um verið að sá og vonumst eftir góðri
og nytsamri uppskeru. Og það er næsta
óliklegt, að það verðum við, sem nú er-
uin hér í kvöld, sem uppskerum þrosk-
aðan ávöxl af því, sem nú var niður sáð.
Um það tjáir heldur ekki að fást, þvi að
það er Guð, sem ávöxtinn gefur. Og við
biðjum, að hann megi gefa góðan ávöxt
af þeirri viðleitni, sem felst í stofnun
þessa sambands. Einhver versta fylgja ís-
lenzku þjóðarinnar frá alda öðli hefur
verið sundrungin. Og frægust af allri
íslenzkri sundrungu er sundrung ís-
lenzkra sveitarfélaga, hreppapólitíkin,
sveitarígurinn. Það, sem við höfum nú
verið að gera með stofnun þessara sam-
taka, er m. a. að veita þessum höfuð-
fjanda, islenzku sveitarfélagasundrung-
unni, fyrsta höggið. Eg vænti, að okkur
takist að uppræta hana að lokum og að
jieim, sem á eftir okkur koma, auðnist að
sjá þá sundrung niður kveðna að fullu og
öl 1 ii. Og ef það tekst, þá hefur tekizt að
leggja traustan stein i framtiðarbyggingu
íslenzku þjóðarinnar, og þá munu allir
í'agna því, að við stofnuðum þetta sam-
hand, og þakka okkur það, þegar árin
Iíða.
Sveitarstjórnir landsins sameinaðar
eiga margþættum og góðum starfskröfL-
um á að skipa, og meðal annars erum
við svo heppnir að hafa hér meðal okk-
ar sem fulltrúa á þinginu einn af kunn-
uslu söngstjórum landsins, hr. Áskel
Snorrason l'rá Akureyri. Og hvort sem
hér kann að vera fleira eða færra af
góðuin söngmönnum, þá hið ég Áskel
að láta okkur syngja að loknu máli
minu okkar gamla og góða ættjarðarljóð
„Ó, fögur er vor fósturjörð“. Mér finnst
það eiga hezt við hér í hinni dásamlegu
fegurð og helgi þessa staðar.
Ég vil svo vona, að stjórn sambands-
ins heri gæfu til þess að eiga sem hezt og
öruggast samstarf við öll sveitarfélög
landsins og að okkur takist að leggja
grundvöll að samheldni í stað sundrung-
ar í lífi íslenzku þjóðarinnar.
Segi ég svo stofnþingi Sambands ís-
lcnzkra sveitarfélaga slitið.