Sveitarstjórnarmál - 01.07.1964, Síða 13

TRYGGINGAMAL
----- RITSTJÓRI: GUÐJÓN HANSEN -
PÁLL SIGURÐSSON, tryggingayfirlæknir:
Starí norrænnar nefndar til samræminéar
örorkumats slysatryááiaéar 1961—1963
Á 5. norræna almannatryggingamótinu í
Rcykjavík 1960 var vakið á því máls í sam-
bandi við umræðtir í slysatryggingadeild
um örorkumöt, að æskilegt væri, að norræn
nelnd starlaði milli tryggingamóta ogreyndi
að samræma þær matsreglur slysatrygging-
ar, sem'gildandi eru á Norðurlöndum.
í framhaldi þessa komu fulltrúar land-
anna saman á fund í Osló 10.—11. marz
1961, fyrir forgóngu direktör F. Alexander.
A þeim fundi var gengið lormlega frá
því, að nefndin yrði skipuð og gengið frá
starfsreglum nefndarinnar, þetta þó að til-
skyldti samþykki viðkomandi ráðuneytis, og
er slík samþykki lágu fyrir, var nefnd skip-
uð og sátu í henni 2 íulltrúar frá hverju
landi, tryggingastarfsmaður og læknir, er
starfaði að tryggingamálum.
Þessir sátu í nefndinni:
Frá Danmörku: Direktör G. Hagen og
professor dr. med. E. Hart-Hansen.
Frá Finnlandi: Försákringsöverdomare
Kaarlo Kalliala og med. et kir. doktor
K. J. Oravisto.
Frá íslándi: Jón Ingimarsson, lögfræðingur
og Páll Sigurðsson, tryggingaylirlæknir.
Frá Noregi: Avdelingsdirektör H. Gul-
brandsen og hovedlege L. Linneberg.
Frá Svíþjóð: Byráchef Martin Engström og
överlákare Harald Nilsonne.
Fyrsti fundur nefndarinnar var haldinn
í Osló 7.-8. september 1961.
Þar var H. Gulbrandsen kosinn formað-
ur nefndarinnar og M. Engström varafor-
maður, en Egil Nilsen, konsulent, Noregi,
fenginn til að vera ritari nefndarinnar.
Nefndin hélt alls 5 fundi í höfuðborgum
landanna á víxl, nema í Reykjavík og því
tvo í Osló.
Mestur hluti samstarfs nefndarinnar fór
fram bréflega, en fundir aðallega haldnir
til að samræma sjónarmið og taka ákvarð-
anir.
Strax á fyrsta lundi nefndarinnar var
lagt fram uppkast að starfsháttum, þar sem
ákveðið var að nefndarstarfið einskorðaðist
ekki við tillögur, heldur yrði einnig fram-
kvæmd víðtæk gagnasöfnun um reglur ann-
arra þjóða á þessu sviði, svo og aflað álits
sem flestra sérfróðra manna á Norðurlönd-
um á örorkumatsreglum og hvaða breyt-
ingatillögur þeir hefðu fram að færa.
SVEITARSTJÓRNARMÁL
11