Morgunblaðið - 05.04.2012, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 5. APRÍL 2012
✝ Rúnar Jóhann-es Guðmunds-
son fæddist í
Reykjavík 12. febr-
úar 1941. Hann
lést á Líknardeild
Landspítalans í
Kópavogi 12. mars
2012. Foreldrar
hans voru hjónin
Guðmundur Krist-
inn Falk Guð-
mundsson, f. á Ísa-
firði 19. sept. 1913, d. 25. ágúst
1965 og Helga Hjördís Hjart-
ardóttir, f. í Rauðsdal, Barð.,
29. júní 1915, d. 24. ágúst 1986.
Systkini Rúnars eru: Jónas, f.
10. feb. 1940, Hjördís Guð-
munda f. 14. okt. 1944, Hjörtur
Valdimar, f. 14. ágúst 1950, d.
25. ágúst 1965 og Kristín
Hrönn, f. 22. mars 1955.
Rúnar kvæntist þann 10.
okt. 1964 Hjördísi Davíðs-
dóttur, f. 13. apríl 1946 í
Reykjavík. Foreldrar hennar
voru Davíð Óskar Grímsson, f.
12. apríl 1904, d. 16. mars 1985
og Sigríður Geirlaug Krist-
insdóttir, f. 5. sept. 1911, d. 3.
Arnarsdóttir, f. 2009. b) Krist-
inn Andri, f. 27. ágúst 1997. c)
Jóhannes Smári, f. 8. jan. 2001.
3) Sigurborg f. 7. sept. 1967,
maki Hermundur Svansson.
Börn þeirra a) Herdís Eva, f. 9.
des. 1988, unnusti hennar er
Hörður Guðmundsson. b) Sæv-
ar Falk, f. 7. sept. 1990. c) El-
ísa Rún, f. 24. ágúst 1994.
Rúnar réði sig til sjós frá
Patreksfirði 14 ára gamall og
stundaði sjómennskuna óslitið
til 25 ára aldurs og svo með
hléum allt til ársins 1984, á alls
konar skipum og bátum.
Skömmu eftir fráfall föður
hans og bróður árið 1965 fékk
Rúnar sér vinnu í landi og
fékkst hann við ýmis störf í
gegnum tíðina. Meðal annars
ók hann sendibíl og sementsbíl
fyrir Sementsverksmiðjuna,
starfaði við Búrfellsvirkjun og
ók leigubíl fyrir Bæjarleiðir,
Hreyfil og BSR. Hann var
glúrinn skákmaður og spilaði
brids af miklum áhuga á árum
áður. Meðal annars keppti
hann í brids fyrir hönd Hreyf-
ils á erlendri grundu. Þau Rún-
ar og Hjördís höfðu gaman af
að ferðast bæði innanlands og
til útlanda en Rúnar var nátt-
úruunnandi og naut landslags-
ins í þessum ferðum.
Útför Rúnars hefur farið
fram í kyrrþey.
mars 1988. Hjördís
er fjórða barn
þeirra, hin eru
Sigríður Kristín, f.
1930, d. 2011,
Grímur, f. 1933,
Jóhann, f. 1937,
Ósk, f. 1948 og
Hólmfríður, f.
1952, d. 2008. Dæt-
ur Rúnars og Hjör-
dísar eru 1) Geir-
laug, f. 2. ágúst
1964, börn hennar eru a) Rún-
ar Hjelm, f. 12. feb. 1982, unn-
usta hans er Sigurlilja Kol-
beinsdóttir, þau eiga dótturina
Karítas Líf, f. 2008, en fyrir
átti Rúnar soninn Sebastian
Jens, f. 2002. b) Sigríður Hjör-
dís Sigursteinsdóttir, f. 3. mars
1989. c) Sandra Sahlén, f. 13.
júlí 1992. d) Isabella Sahlén, f.
31. júlí 1995. e) Ronja Sahlén f.
3. des. 1998. f) James Rickard,
f. 19. júní 2003. 2) Valgerður
Hjördís, f. 13. feb. 1966, börn
hennar og Kristins Jóhann-
essonar, þau skildu, eru a) Sól-
dís Dröfn, f. 28. maí 1990, dótt-
ir hennar er Fanney Rán
Elsku pabbi minn.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Hvíl í friði.
Þín dóttir,
Sigurborg.
Elsku pabbi minn, minningarn-
ar streyma um mann á þessum
erfiða tíma, ég var engan veginn
tilbúin að þú færir frá okkur og
sorgin er mikil, meiri en orð fá
lýst en nú líður þér betur og ég
veit í hjarta mínu að þú fórst ekki
langt.
Ég leit ávallt upp til þín, þú
varst mín fyrirmynd, alveg sama
hvað ég tók mér fyrir hendur
varst þú ávallt í huga mér, sér-
staklega á erfiðum tímamótum og
hugsaði þá, hvernig myndi pabbi
tækla hlutina? Á sinn yfirvegaða
hátt eins og hann gerði alltaf, ég
reyndi að nýta mér það.
Já, ég var mikil pabbastelpa og
ég held að það hafi ekki farið fram
hjá neinum, við deildum okkar
bílaáhuga, myndavélin, þessi
flotta með lausu linsunni sem þú
lánaðir mér þegar ég var mjög
ung kom mér á staðinn sem ég er í
dag, ljósmyndari með sérstakt
auga fyrir umhverfinu og lífinu
eins og þú orðaðir það við mig,
stóðst heilshugar við hlið mér og
stoltur yfir árangrinum sem ég
hef náð með myndavélinni og bú-
inn að fylla heimilið ykkar
mömmu af myndum eftir mig. Þú
varst ekkert endilega hrifinn af
venjulegum myndum heldur líka
litunum í Krýsuvík eða óvenju-
legu sólarlagi, það fannst þér
áhugaverðast, öðruvísi myndir en
margur sér.
Ég er mjög stolt af því að bera
nafn yngsta bróður þíns heitins
sem lést 1965, Valdimars Hjartar,
þið voruð nánir áður en sjóslysið
varð með honum og föður þínum,
Guðmundi Kristni Falk.
Ég er einnig mjög stolt af þér,
pabbi minn, hvernig þú tókst á
veikindunum þínum, þú kvartaðir
aldrei né spurðir af hverju ég?
Maður sem hafði verið fílhraustur
alla ævi og verður svona alvarlega
veikur á stuttum tíma og tókst á
við þetta með þínu æðruleysi eins
og hverju öðru verkefni.
Breiðavík var staður sem þú
varst sendur á aðeins 11 ára gam-
all, ungur drengur sem tókst á við
mannvonsku af verstu gerð, ég
vissi ekki að þú hefðir verið þar
fyrr en 2007 þegar málin voru tek-
in upp fyrir þeirra hönd sem voru
þar og þú þurftir að ganga í gegn-
um upprifjun og helvíti aftur eins
og ég orða það, þetta tók mikinn
toll af þér, þú breyttist á þessum
tíma, varðst lokaðri og hugsaðir
mikið. Og já, svo áttu allir að fá
bætur fyrir veru sína þarna en
þeim tókst enn og aftur að gera
lítið úr veru ykkar þarna með
þeim smánarbótum sem þið feng-
uð, þetta er skömm fyrir íslensku
þjóðina.
Ég veit það bara pabbi minn að
betri og réttlátari mann er hvergi
að finna á jörðinni, það sem þú
tókst á við á þessum tíma sem
ungur drengur, á sama aldri og
Jói minn er núna, hefði getað
fengið hvern mann til að verða
sturlaðan en þú sagðir alltaf að ef
mamma (Hjördís) hefði ekki kom-
ið inn í líf þitt 21 árs, þá vissirðu
ekki hvað hefði orðið um þig. Það
var alltaf mikil ást á milli ykkar
mömmu og afar sjaldan sem þið
urðuð ósammála í þessi 50 ár sem
þið áttuð saman. Hennar missir er
mjög mikill og mun ég verða
henni innan handar eins og hægt
er. Elsku mamma, megi Guð
styrkja þig í sorg þinni og alla
aðra í fjölskyldu okkar.
Ég mun ávallt elska þig, pabbi
minn. Hvíl í friði og minning þín
er ljós í lífi okkar allra.
Þín pabbastelpa,
Valgerður Hjördís.
Ég get ekki látið hjá líða að
minnast tengdaföður míns, Rún-
ars Guðmundssonar, nokkrum
orðum en leiðir okkar lágu fyrst
saman 1986 þegar ég tengdist
fjölskyldunni. Frá fyrstu kynnum
varð ég aldrei var við annað en
hlýhug í minn garð hjá honum og
tengdamóður minni Hjördísi.
Rúnar var hæglætismaður og
ekki hávaðinn í kring um hann.
Þegar við kynntumst þá var hann
á kafi í bridge og minnist ég þess
að hann var að fara á spilakvöld
þegar við Sigurborg gistum
þarna, sem við gerðum þegar við
áttum leið til Reykjavíkur, en við
bjuggum á Húsavík. Hann var þá
leigubílstjóri og keyrði á Hreyfli
en þar var hann í keppnisliði í
bridge. Þeir eru ófáir verðlauna-
bikararnir sem prýða hillur á
heimili hjónanna í Ársölum. Það
er afrakstur nokkurra ára í þessu
áhugamáli. Ég minnist þess að
hann fór til útlanda í keppnisferð
á fyrstu árum okkar kynna. Þó
kom að því að hann hætti að fara á
spilakvöld og geri ég ráð fyrir að
það hafi tengst því að hann fór að
keyra á annarri stöð. Áhuginn var
þó fyrir hendi og stytti hann sér
marga stundina við tölvuna að
spila bridge.
Rúnar byrjaði snemma á sjó og
átti margar skemmtilegar minn-
ingar frá þeim árum sem hann
deildi með mér. Við áttum oft
skemmtilegar samræður um sjó-
mennsku og aðra vinnu. Seinni
sjómennskuárin var þetta svona
stopult hjá honum þannig að hann
vann aðra vinnu milli úthalda á
sjónum. Mest mun það hafa verið
akstur af ýmsu tagi.
Við tengdafeðgarnir áttum því
láni að fagna að vera ekki sam-
mála í pólitík og varð það oft til-
efni líflegrar umræðu um lands-
málin. Aldrei voru þetta nú
hatrammar deilur og stundum
vorum við sammála. Eðlilega er
efst í huganum álit hans á núver-
andi stjórnvöldum og algengt að
viðraðar væru skoðanir á ýmsum
stjórnarlimum á heimili hans í Ár-
sölum. Flestir fengu frekar lága
einkunn hjá Rúnari fyrir árangur
í starfi og merkilegt nokk ég var
oft sammála. Ég hafði fyrir reglu
að koma við hjá þeim hjónunum
þegar ég var í landi en það var
vikulega.
Veikindi Rúnars má rekja aftur
til haustsins 2010 og má segja að
baráttan við sjúkdóminn hafi var-
að allt árið 2011 með bjartsýni að
leiðarljósi. Veikindin ágerðust þó
frekar en á þau slægi og undir lok
ársins var orðið nokkuð ljóst
hvert stefndi. Hann vildi helst
dvelja á heimili sínu í umsjá Hjör-
dísar sinnar sem allra lengst. Þeg-
ar á leið janúar hafði heilsu hans
hrakað svo að hann var nánast
rúmfastur og það útheimti meiri
aðstoð en Hjördís hafði tök á að
veita. Þá fékk hann inni á Líkn-
ardeildinni í Kópavogi og naut
umönnunar þar síðustu vikurnar.
Söknuður er mér ofarlega í
huga en einnig hlýhugur. Ég
votta tengdamóður minni, dætr-
um þeirra hjóna, afabörnum og
langafabörnum mína dýpstu sam-
úð og bið guð að styrkja þau í
sorginni.
Hermundur Svansson.
Við eigum ófáar minningar um
hann elskulega afa okkar og mun
hans verða sárt saknað.
Afi talaði lítið um gamla tíma
og sína æsku. En það kom fyrir að
hann sagði okkur sögur frá því
þegar hann var á sjó, og sögur frá
ferð þeirra hjóna til útlanda. Okk-
ur systkinunum fannst gaman að
hlusta á afa segja frá sjálfum sér.
En hann átti hins vegar mjög erf-
iða æsku sem við fengum lítið að
heyra um, því að hann vildi helst
gleyma henni.
Þegar afi var yngri naut hann
þess að spila skák og bridge og
keppti hann oft og náði góðum ár-
angri. Hann keyrði leigubíl svo
lengi sem við munum eftir honum
en varð svo að hætta því, þegar
heilsunni fór að hraka.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja hann og ömmu, eins og við
gerðum mjög oft og ávallt á
sunnudögum og tala um allt og
ekkert. Afi okkar var mjög róleg-
ur maður en þó alveg óhræddur
við að segja sínar skoðanir á ýms-
um málum. Hann var einnig mjög
stríðinn og alltaf að grínast í okk-
ur sem þekktum hann best.
Þegar líða fór að lokum og veik-
indin fóru að taka yfir, þá var afi
okkar búinn að sætta sig við það
að deyja og jafnvel farinn að bíða
eftir hvíldinni. Það sem honum
fannst erfiðast var að fara frá okk-
ur hinum, og þá sérstaklega
ömmu okkar.
Við vitum að nú mun afi okkar
hvílast, eftir erfiða baráttu við
krabbamein, og munum við ávallt
heiðra minningu hans.
Elísa Rún, Herdís Eva
og Sævar Falk.
Rúnar Jóhannes
Guðmundsson
✝
Við þökkum auðsýnda samúð vegna andláts
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
frú LOVÍSU RÓSU SNJÓLAUGAR
JÓHANNESDÓTTUR,
sem lést þriðjudaginn 20. mars.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk heima-
hlynningar, starfsfólk heimahjúkrunar, Karitas líknarfélag
og starfsfólk 6a í Fossvoginum.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Hulda Guðmundsdóttir,
Þórunn Guðmundsdóttir Benson, Mikael Benson,
Einar Guðmundsson, Sævör Þorvarðardóttir,
Jón Lárus Guðmundsson, Guðlaug Rögnvaldsdóttir,
Guðmundur Guðmundsson, Ása Hrönn Sæmundsdóttir,
Sindri Guðmundsson, Íris Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SÓLRÚN YNGVADÓTTIR
húsmóðir og alþýðuleikkona,
Hamraborg 18,
Kópavogi,
varð bráðkvödd á heimili sínu þriðjudaginn
27. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Kristbjörg Ásmundsdóttir, Ólafur Ingólfsson,
Elín Ebba Ásmundsdóttir, Jon Kjell Seljeseth,
Ásmundur Einar Ásmundsson, Sigrún Óskarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ANNIE SIGURÐARDÓTTIR,
lést laugardaginn 31. mars.
Útförin fer fram frá Keflavíkurkirkju miðviku-
daginn 11. apríl kl. 14.00.
Anton Birgisson,
Jónína Sigríður Birgisdóttir, Skarphéðinn Njálsson,
Ársæll Birgisson, Nora Birgisson,
Njáll, Jón Birgir, Jón Ólafur, Helgi Þór og Mikael Viktor.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elsku-
legrar móður okkar, tengdamóður og ömmu,
DÓRU GERALDINE EINARSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi fyrir einstaka
umönnun og hlýju.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
UNNUR JÓNSDÓTTIR,
Heiðvangi 5,
Hellu,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands,
Selfossi, föstudaginn 23. mars.
Útför hennar fer fram frá Árbæjarkirkju í Holtum laugardaginn
7. apríl kl. 14.00.
Hannes Ólafsson, Ragnheiður Alfreðsdóttir,
Ingibjörg Ólafsdóttir, Halldór Leifsson,
Jón Þröstur Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður minn, sonur, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, stjúpfaðir og bróðir,
HELGI ÁRNASON
frá Neðri-Tungu,
Stekkum 23,
Patreksfirði,
varð bráðkvaddur á heimili sínu að morgni
fimmtudagsins 29. mars.
Útförin fer fram frá Patreksfjarðarkirkju laugardaginn 7. apríl
kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Slysavarnadeildina
Unni á Patreksfirði.
Ásdís Ásgeirsdóttir,
Anna Hafliðadóttir,
Þór Þórðarson, Sonja Gísladóttir,
Sigrún Helgadóttir,
Árni Helgason,
Fjóla Helgadóttir, Arngrímur Vilhjálmsson,
Ólöf Helgadóttir, Jón Birgir Jóhannsson,
Steinunn A. Helgadóttir,
Hildur Helgadóttir,
Guðrún Helgadóttir, Friðbjörn Steinar Ottósson,
barnabörn, stjúpbörn
og systkini hins látna.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
HJÖRTUR KRISTINN HJARTARSON
frá Hellisholti,
Vestmannaeyjum,
til heimilis
Gullsmára 11,
Kópavogi,
lést á hjúkrunarheimilinu Sunnuhlíð þriðjudaginn 3. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Aðventkirkjunni Ingólfsstræti 19,
miðvikudaginn 11. apríl kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á hjúkrunarheimilið
Sunnuhlíð.
Jóhanna Arnórsdóttir,
María Hjartardóttir, Jón Marteinsson,
Arndís Hjartardóttir, Francisco Fernandez Bravo,
Eydís Ósk Hjartardóttir, Viggó Jóhannsson,
Kristín Hjartardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.