Morgunblaðið - 22.01.2013, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 22.01.2013, Blaðsíða 25
UMRÆÐAN 25 MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 22. JANÚAR 2013 Bindindissamtökin IOGT óska landslýð öll- um árs, friðar og far- sældar á nýju ári með þökk fyrir liðsinni svo ótalmargra fyrr og nú. Menn spyrja gjarn- an hvort eitthvert líf sé annars í þessum sam- tökum og félagsein- ingum þeirra. Við svör- um því gjarnan þannig að það sé einmitt ótrú- lega mikið líf í ekki fjölmennari sam- tökum sem okkar eindregni vilji stendur til að mega verða enn virkari en þó er nú. Grunneiningarnar, stúk- urnar halda vikulega fundi og þar mæta oft á þriðja tug félaga og gesta og stundum fleiri. 0% hópurinn, bind- indishópur ungs fólks með fjölda fé- laga og sífjölgandi er vonandi sá vaxt- arsproti sem við getum byggt á til framtíðar, enda er 0% hópurinn innan IOGT. Fyrsta laugardag hvers mán- aðar er svokallaður kaffimorgunn í Vinabæ og þar er æði margt um manninn og glatt á hjalla. IOGT held- ur gömludansakvöld í Danshöllinni sem eru einkar vel sótt, enda stað- reynd að aldrei skemmtir fólk sér betur en þegar áfengið er útlægt gjört. Þá er rétt að geta barnahreyfingar sem er að verða enn virkari, enda nauðsynlegt að hlúa að vorgróðrinum, reyndar aðalsmerki IOGT frá upphafi ásamt fullkomnu jafnrétti kynjanna sem var ekki aldeilis sjálfgefið í ár- daga þessarar hreyf- ingar, enda fyrst til þess allra íslenzkra samtaka. Síðast en ekki sízt er svo hið ágæta fræðsluverk- efni fyrir skólaæskuna, Marita verk- efnið, þar sem farið er í skóla um allt land og er einkar vel þegið alls staðar, en IOGT með þetta verkefni á sínum vegum nú. Tæpt á því helzta í býsna fjölþættu starfi, en rétt að svipast svo nokkuð um sviðið á vettvangi þjóðlífsins. Við erum stundum ásökuð fyrir að leggja ofuráherzlu á bindindi á áfengi og vissulega er sú raunin, þó að við að sjálfsögðu séum að berjast gegn hvers konar vímuefnum. Einmitt af því að við erum algáð þá gjörum við okkur glögga grein fyrir hinum illu afleiðingum sem öll vímuefni hafa í för með sér, þar sem eyðileggingarafl hinna ólöglegu vímuefna er skelfilegt. En á því er nefnilega full þörf að taka áfengið fyrir sem hinn mesta skað- vald á svo margan veg, ekki sízt auð- vitað vegna þess hve neytendur þess eru margir. Þessi skaðvaldur kemur nefnilega svo víða við sögu og sam- kvæmt virtri og víðtækri bandarískri rannsókn hefst neyzla annarra vímu- efna yfirgnæfandi upphaflega í áfeng- inu, jafnvel í svo ríkum mæli að nem- ur langt yfir 90 % samkvæmt rannsóknunum, svo menn skyldu var- ast að reyna að firra áfengið sök í þessum efnum. Bretar hika ekki við að telja áfengisneyzlu alvarlegasta heilsufarsvandamál þarlendis og er þá mikið sagt. Á nýju ári sem og undanfarin ár eru hinar dapurlegu áfengisafleið- ingar meðal eldra fólks hér á landi tí- undaðar rækilega og það með að þau vandamál fari sívaxandi og að þar eigi bjórdrykkjan eftir að segja heldur betur til sín sem og reyndar rauðvíns- neyzla einnig, svo mjög sem menn vilja nú telja neyzlu bjórs og léttvína af hinu góða miðað við annað. Reyndar rekur maður sig því mið- ur á það að ótrúlegasta fólk telur bjór varla eða ekki til áfengis svo sem eins og alltof margir virðast ekki telja áfengi til vímuefna og skilja ekki eða þykjast ekki skilja hvers vegna IOGT beitir sér svo gegn áfengisneyzlu. Það er því þjóðarnauðsyn að vera á verði gegn því mikla og volduga áfeng- isauðvaldi sem í krafti ofurfjármuna sinna kemur hvarvetna við sögu, þar eru hagsmunaaðilar margir og allt leyft ef gróðamöguleikinn er annars vegar. Auglýsingafár fjölmiðlanna lýsandi dæmi hér um svo og ásóknin í að leyfa sölu áfengis í öllum verzl- unum, svo gróðinn megi færast á fleiri hendur, ógæfugróðinn svo alltof oft. IOGT verður því áfram á verði og gegnir þjóðfélagslegri varðstöðu um gildi hollustu og heilbrigðs lífernis. Megi sem flestir verða þar samferða. Alltaf á verði verið Eftir Helga Seljan » Það er því þjóð- arnauðsyn að vera á verði gegn því mikla og volduga áfengisauðvaldi sem í krafti ofurfjár- muna sinna kemur hvarvetna við sögu. Helgi Seljan Höfundur er form. fjölmiðlanefndar IOGT. Hinn 15. janúar sl. birtist hér í Morg- unblaðinu grein undir fyrirsögninni Einstæð- ingar. Höfundur henn- ar vildi vekja athygli á efni sem hann taldi ekki hafa fengið næga umfjöllun í umræðu um aðstæður aldraðra sem búa einir. Hann telur að aldraðir sem búa einir séu oft einmana, hræddir, áhyggjufullir og óöruggir yfir getu- leysi sínu til að sjá um sig og sitt heimili. Þarna er fjallað um mál sem við fé- lagsráðgjafar á öldrunardeildum LSH á Landakoti þekkjum vel úr okkar starfi. Aldraðir sem búa einir og hafa ekki færni til að sækja sér fé- lagsskap út fyrir heimilið líða margir fyrir einmanaleika vegna skorts á fé- lagslegum samskiptum og honum fylgir ótti, óöryggi og kvíði fyrir komandi dögum. Líkamlegri færn- iskerðingu fylgir óstyrkur og hætta á byltum. Þeir sem búa einir eru hræddir við að detta. Þeir draga þess vegna úr hreyfingu og vítahringur skapast við að líkamsstyrkur minnk- ar vegna hreyfingarleysis. Örygg- ishnappur er gott og gilt tæki en hvað andlega líðan snertir virðist vera mikill munur á því að að vita fólk í kring um sig eða hafa hnapp til að ýta á þegar eitthvað hefur komið fyrir. Heimsending matar, eftirlit með lyfjum og aðstoð við böðun og heimilisþrif koma ekki í staðinn fyrir félagsskap. Dvöl á dagdeildum hent- ar ekki öllum. Enda þótt börn, tengdabörn og barnabörn séu umhyggjusöm og styðjandi, sem langoftast er, er þetta fólk allt störfum hlaðið með fulla dag- skrá í sínu lífi og það vita þeir öldr- uðu mætavel. Það er líka takmarkað að hve miklu leyti samskipti við aðrar kynslóðir svara félagslegum þörfum aldraðra vegna þess að það er okkur öllum nauðsynlegt að eiga samskipti á jafnréttisgrundvelli og við okkar líka, okkar jafnaldra sem við höfum átt samleið með í okkar lífshlaupi. Þessari þörf svöruðu „elliheimilin“ gömlu, Grund og Hrafnista, svo afar vel og voru þess vegna jafnvinsæl og raun bar vitni. Nú á síðari tímum hefur verið al- gengt að talað væri niður til stofn- ana, þær taldar tilheyra liðnum tíma og vera úr takti við nútímalíf. Í því sambandi hefur hugtakinu sjálfræði verið haldið mjög á lofti. Það hefur verið sagt að þegar aldr- aðir séu komnir á stofn- un ráði þeir litlu um sitt líf, þeir geti ekki ráðið hvort eða hvenær þeir fari á fætur, hvenær þeir fari í bað og ekki hvað sé í matinn. Það er talið að svona aðstæður séu afskaplega slæmar, þær ýti undir óvirkni hins aldraða og flýti þar með andlegri og lík- amlegri hrörnun. Kröfur síðari tíma hafa hljóðað upp á sérstakar íbúðir ætlaðar öldr- uðum og fjöldi slíkra hefur verið byggður. Það er góðra gjalda vert fyrir marga en því miður virðist svo að sá sem er einn í íbúð og býr við skerta færni upplifi sig oft einan og einmana þótt fólk sé í sömu stöðu í næstu íbúðum. Það virðist einfald- lega þurfa meira til, meira samneyti, meiri samskipti og meira félagslegt utanumhald til að fólki líði vel. Og þá er komið að merg málsins: Það þarf meiri fjölbreytni í úrræðum fyrir aldraða. Við höfum hjúkrunar- heimili fyrir þá sem eru svo veikir að þeir þurfa stöðuga umönnun. Nóg er til af íbúðum fyrir þá sem hafa frum- kvæði og færni til að stunda afþrey- ingu og félagslíf og margir í þessari stöðu kjósa auðvitað að vera áfram á sínu heimili og líður vel. En þeir aldr- aðir sem eru einir, einmana, færn- iskertir og haldnir óöryggi og kvíða þurfa á úrræðum að halda sem eru ekki fyrir hendi í dag. Úr því þarf að bæta og það eigum við að gera. Tog- streita og rígur milli ríkis og sveitar- félaga má ekki verða til þess að úr- lausn fáist ekki. Þetta er spurning um áherslur og stefnu og það væri okkur til sóma að við hlustuðum eftir rödd þeirra sem ekki hafa að öllu jöfnu hátt um sín áhyggjuefni. Þótt sjálfræði sé gott og gilt eigum við ekki að bera það fyrir okkur þegar það skiptir ekki lengur máli fyrir þá sem þurfa fyrst og fremst samskipti, öryggi og umhyggju en ekki endilega umönnun. Um aðstæður aldraðra Eftir Helgu S. Ragnarsdóttur Helga S Ragnarsdóttir »Heimsending matar, eftirlit með lyfjum og aðstoð við böðun og heimilisþrif koma ekki í staðinn fyrir félagsskap. Höfundur er félagsráðgjafi á LSH Landakoti. ÚtsalaN er komin á fulla ferð! GLUGGAR OG GLERLAUSNIR idex.is - sími: 412 1700 - merkt framleiðsla • tré- eða ál/trégluggar og hurðir • hámarks gæði og ending • límtré úr kjarnaviði af norður skandinavískri furu • betri ending — minna viðhald • lægri kostnaður þegar fram líða stundir • Idex álgluggar eru íslensk framleiðsla • hágæða álprófílakerfi frá Schüco • Schüco tryggir lausnir og gæði • Þekking og þjónusta • Áralöng reynsla Fjölbreytilegt útlit hentar mismunandi tegundum bygginga Byggðu til framtíðar með gluggum frá Idex

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.