Morgunblaðið - 31.01.2013, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 31. JANÚAR 2013
✝ Sigríður ÞórdísJónsdóttir (Sig-
rid Renda) fæddist
2. október 1928.
Hún lést á sjúkra-
húsi í Denver, Colo-
rado, BNA 16. nóv-
ember 2012, þá 84
ára gömul.
Sigríður fæddist
á Suðureyri við
Súgandafjörð. For-
eldrar hennar voru
Jón Ásgeir Kristjánsson, f. á
Flateyri 3. ágúst 1898, d. 17.
febrúar 1973, og Sigrún Sigurð-
ardóttir, f. í Dýrafirði 9. júlí
1907, d. 10. janúar 1953. Eftirlif-
andi systkini Sigríðar á Íslandi
eru Kristján Annes Stefán, f.
27.3. 1930, og Indíana Sólveig f.
2.3. 1932. Sigríður ólst upp frá
tveggja ára aldri og fram yfir
fermingu hjá ættingjum sínum á
Flateyri. Það voru afi hennar,
Kristján Bjarni Guðmundsson, f.
1965, d. 1947, amma, Anna Guð-
mundsdóttir, f. 1866, d. 1954, og
föðurbróðir, Kristján Jónas
Kristjánsson, f. 1900, d. 1979, og
Elizabeth, sem býr í Litháen.
Sigríður lauk gagnfræðaprófi
frá Gagnfræðaskóla Akraness.
Síðasta árið sem hún bjó á Íslandi
vann hún í bókabúð Finns Ein-
arssonar í Austurstræti. Sigríður
flutti frá Íslandi til Bandaríkj-
anna 19 ára gömul árið 1947 og
bjó þar í 63 ár.
Þegar Sigríður kom til New
York fór hún í Columbia-
háskólann, lærði samkvæm-
isdansa og dansaði með dans-
flokknum Rockettes í stuttan
tíma. Hún flutti til Norfolk í Virg-
iníu til að opna Arthur Murray--
dansskólann og flutti síðar til
Miami Beach í Flórída þar sem
hún kenndi einnig samkvæmis-
dansa. Því næst varð hún flug-
freyja og flaug á glamúrleiðinni
milli New York og Miami. Sigríð-
ur hitti ástina í lífi sínu þegar hún
fór í siglingu á Florida Keys. Hún
giftist og helgaði líf sitt eig-
inmanni sínum Matthew í 51 ár
allt þar til hann lést.
Sigríður var yndisleg kona,
glæsileg og tíguleg. Hún helgaði
sig fjölskyldu sinni, deildi með
þeim af visku sinni og hvatti þau
áfram og innrætti þeim að skilja
virðingu og sæmd, að elska feg-
urð og meta þekkingu og mennt-
un.
Bálför hennar hefur farið fram
í Denver.
kona hans Margrét
Sigurlína Bjarna-
dóttir, f. 1902, d.
1993, en þau bjuggu
í sama húsi. Uppeld-
issystkini Sigríðar,
börn Kristjáns og
Margrétar, eru
Anna, f. 1925, Sig-
urður Ásgeir, f.
1928, d. 2012, Ingi-
björg Margrét, f.
1934, og Guðmundur
Kristján, f. 1944.
Sigríður giftist Matthew
Renda, f. 12.2. 1920, d. 25.9. 2003,
í Bandaríkjunum 23.2. 1952. Börn
þeirra eru Christine (Chris), f.
9.10. 1953, og Matthew, f. 1.7.
1956. Eiginmaður Chris er David
Sprouse, f. 30.8. 1951. Synir henn-
ar eru Jonathan, f. 5.8. 1981, og
Steven, f. 6.3. 1983. Þau búa í
Denver, Colorado. Eiginkona
Matthews er Stephanie, f. 17.11.
1954, og börn þeirra Matthew, f.
29.9. 1986, Elizabeth, f. 29.6.
1988, Emily, f. 26.10. 1990, og
Katherine, f. 3.3. 1995. Þau búa í
Milford í New Hampshire, nema
Það átti ekki fyrir okkur að
liggja að alast upp saman. For-
eldrar okkar systkinanna Sigríð-
ar, Kristjáns og mín, þau Jón og
Sigrún, bjuggu á Suðureyri við
Súgandafjörð. Þau skildu 1938.
Jón var netagerðarmaður og
flutti á Akranes en Sigrún bjó
áfram á Suðureyri. Sigríður ólst
upp hjá ömmu og afa og föður-
bróður okkar, Kristjáni. Börn
Kristjáns, þau Anna, Sigurður,
Inga Magga og Guðmundur, voru
öll eins og systkini Sigríðar og
Kristján og Margrét kona hans
hugsuðu um og hlúðu að Sigríði
eins og sínum eigin börnum. Ég,
Indíana Sólveig, var tekin í fóstur
sex mánuða gömul af hjónunum
Sigríði Kristjánsdóttur og Guð-
mundi Pálmasyni sem þá bjuggu
á Suðureyri. Kristján var hjá
mömmu á Suðureyri og pabba á
Akranesi til skiptis og í sveit á
sumrin til 14 ára aldurs.
Það var gott samband milli
okkar systra frá því að ég var 14
ára og eins eftir að hún flutti ut-
an. 1952 var móðir okkar orðin al-
varlega veik af krabbameini. Ég
var hjá henni á tímabili og hugs-
aði um hana þar til hún var tekin
inn á sjúkrahús. Þá kom Sigríður
til landsins og var með okkur í
mánuð áður en mamma fór á
sjúkrahúsið, en hún lést í janúar
1953.
Sigríður var ættrækin og hélt
alltaf góðum tengslum og sam-
skiptum við sitt fólk. Hún kom oft
til landsins á seinni árum, bæði
með manni sínum og börnum, og
á ég góðar minningar frá þeim
tíma. Síðast kom hún hingað árið
2006 ásamt dóttur sinni og
tengdasyni og dvaldi í fjórar vik-
ur og bjó hjá mér þann tíma.
Einnig heimsótti ég hana til
Bandaríkjanna. Sigríður var
mjög vel gift, átti frábærlega
góðan mann og tvö yndisleg börn
sem reyndust henni afar vel. Hún
átti svo sannarlega gott líf. Hinn
6. apríl 2012 fékk Sigríður blæð-
ingu á heila, hafði fulla hugsun en
nokkra lömun. Hún var nokkrar
vikur á sjúkrahúsi, en kaus svo að
vera heima hjá sér og var í umsjá
fagfólks allan sólarhringinn og
naut svo sérstakrar hjálpar og
einstakrar umhyggju Chris dótt-
ur sinnar.
Ég var svo heppin, að frum-
kvæði Sólrúnar dóttur minnar, að
geta farið með henni og Guð-
mundi tengdasyni til Denver í
Colorado í nokkra daga 20. sept-
ember síðastliðinn til að heim-
sækja systur mína. Það var mjög
góður og ánægjulegur tími sem
ég er mjög þakklát fyrir. 8. nóv-
ember varð hún svo fyrir öðru
áfalli sem hún þoldi ekki og and-
aðist í kjölfar þess 16. nóvember
2012. Ég þakka systur minni fyr-
ir þá ástúð, hlýju og góðu sam-
skipti sem hún sýndi mér og
minni fjölskyldu. Ég votta henn-
ar fjölskyldu, börnum og barna-
börnum innilega samúð.
Hvað er það sem
í lífinu felst.
Þú hafðir í heiðri
dyggðir góðar.
Mundir það sem
að heiðarleik telst,
voru í hugsun og hjarta
dyggðir hljóðar.
Hvað skilur eftir
í krepptri hönd.
Ég kann því
lítið að svara.
Í lífinu reyndi
þó á þau bönd
sem munu
að eilífu vara.
Hljóður er fuglinn
og floginn á braut.
Með röddina
ljúfu að heyra
um allt það fagra
er að lífinu laut.
Ég heyri aldrei
rödd þína meira.
Ég kveð þig nú
kæra systir mín.
Minning þín
mun hér vara.
Svo ljúf var
síðasta kveðjan þín.
Ég vissi að þú
værir að fara.
(I.S.J.)
Guðs friður sé með þér.
Indíana Sólveig Jónsdóttir.
Sigríður Þórdís
Jónsdóttir
✝ Sigfús Jónssonfæddist 10. des-
ember 1930, á Sauð-
árkróki, þar sem
hann ólst upp. Hann
lést á heimili sínu
20. janúar síðastlið-
inn.
Hann var sonur
hjónanna Jórunnar
Hannesdóttur, f.
30.10. 1894, d. 9.3.
1978, kennara, frá
Skíðastöðum í Lýtings-
staðahreppi og Jóns Sigfússonar,
f. 15.11. 1892, d. 28.8. 1957, kaup-
félagsstjóra í Kaupfélagi Skag-
firðinga og búfræðings frá Hóla-
skóla, frá Hvammi í Laxárdal.
Sigfús átti þrjár systur, þær Pet-
reu Ástrúnu, Helgu Ingibjörgu
og Herdísi Kolbrúnu, sem allar
eru látnar. Sigfús var af Vala-
dalsætt í Skagafirði, sem var
mikil prestaætt og var hann alla
tíð mikill og sannur Skagfirð-
ingur. Sigfús kvæntist Þórunni
Ingibjörgu Friðfinnsdóttur, f. 4.
júlí 1930, eftirlifandi eiginkonu
inu er radarstöðin við Hornafjörð
var í byggingu. Hann var fyrsti
faglærði rafvirkjameistarinn,
sem kom til starfa í Hornafirði.
Hann starfaði hjá Rafha í eitt og
hálft ár og síðar hjá Sveini Jóns-
syni í tólf ár. Allt frá árinu 1972
starfaði Sigfús sem sjálfstæður
verktaki við kælitæki, raflagnir
og rafmagnsviðgerðir. Sigfús var
einstakur áhugamaður um ferða-
lög og að sjá sig um í heiminum.
Hann ferðaðist víða með eig-
inkonu sinni og sérstaklega eftir
að hann smíðaði sinn eigin húsbíl,
Ford Econoline, sem hann flutti
sjálfur til landsins 1978 og inn-
réttaði. Sigfús var einstaklega
fróður og fylgdist með öllum
fréttum innanlands sem utan.
Hann var mjög víðlesinn og lauk
nýlega tölvunámi fyrir eldri
borgara, þar sem hann hafði tek-
ið tvö tölvunámskeið og var bú-
inn að skrá sig í eitt enn, þar sem
hann ætlaði að læra allt um
„APPS“ tæknina. Þá hafði hann
einstakt dálæti á karlakórum og
hlustaði á alls kyns tónlist alla tíð.
Sigfús verður jarðsunginn frá
Fossvogskirkju fimmtudaginn
31. janúar 2013 og hefst athöfnin
klukkan 13.
sinni, 7. júlí 1951.
Þau eignuðust fimm
börn, sem öll eru á
lífi. Þau eru Jórunn,
f. 22. nóv. 1950; Stef-
anía Stella, f. 13. jan.
1953; Jón, f. 9. feb.
1954; Kolbrún Edda,
f. 8. apríl 1960, og
Friðfinnur Gunnar,
f. 16. des. 1962. Sig-
fús og Þórunn eign-
uðust að auki 16
barnabörn og 15 barna-
barnabörn. Sigfús stundaði nám
við Menntaskólann á Akureyri og
lauk þaðan gagnfræðaprófi og á
árinu 1949 hóf hann nám í raf-
virkjun og raftæknifræði við Iðn-
skólann í Reykjavík. Hann lauk
námi í báðum greinunum árið
1954, sem var talsvert skemmri
tími en vant var. Sigfús bjó í
Reykjavík og síðar á Tjarnarstíg
30, Seltjarnarnesi, til dauðadags.
Sigfús starfaði hjá Sambandinu
og hjá Íslenskum aðalverktökum
eftir að hann útskrifaðist og síð-
an sem verkstjóri yfir rafmagn-
Elsku afi minn, það er svo
margt sem mig langar að segja
en ég veit ekki hvar ég á að
byrja. Fráfall þitt var svo
skyndilegt og óvænt að ég er
ekki almennilega búin að átta
mig á því að ég fái aldrei aftur
að njóta þess að hitta þig og
faðma eða sitja með þér og
spjalla um heima og geima og
heyra þig hlæja. Merkari og
fróðari mann þekkti ég ekki.
Ég hafði rosalega gaman af því
þegar þú varst að segja okkur
sögur og miðla af endalausri
þekkingu þinni.
Manstu þegar við vorum
alltaf í bílnúmeraleiknum þeg-
ar við vorum á leiðinni upp í
sumarbústað og þú þurftir
alltaf að keyra alveg upp að
næsta bíl svo ég gæti lesið bíl-
númerin því stóri Fordinn var
svo hár og ég átti svo erfitt
með að sjá upp fyrir mæla-
borðið?
Eins eru svo margar kærar
minningar úr sumarbústaðnum.
Við gróðursettum en skemmti-
legast var að stífla lækinn og
drullumalla, og þú varst fljótur
að biðja mig að skríða undir
bústaðinn til að ná í eitthvað
eða gera eitthvað fyrir þig þar
sem ég var hvort eð er orðin
drullug.
Eins er mér minnisstætt
þegar ég var barn þegar þú
varst að hjálpa mér að semja
ljóð og stiklur við eldhúsborðið
úti á Nesi, mér fannst það rosa-
lega gaman og veit að einhverj-
ar eru enn til. Þar sem við hitt-
umst vonandi ekki fyrr en eftir
mörg ár þá fann ég eina sem
mig langar að kasta á þig og þá
hefur þú nægan tíma til að hafa
eina tilbúna á móti þegar ég
hitti þig aftur.
Lífið geymir leyndarmál,
sem lærist engum manni.
Fyrr en skilur skel frá sál,
sem skín frá himins ranni.
Margt er það í heimi hér,
sem hugnast okkur eigi.
En þannig lífsins leiðin er,
líkust sveitavegi.
Minningarnar fylgja mér,
af manni sem ég unni.
Með söknuði, afi, sendi þér,
smá úr mínum brunni.
(Höf. ókunnur.)
Fráfall þitt er mér rosalega
erfitt og sárt og stór fastur
punktur í minni tilveru er
horfinn.Með sorg í hjarta
hugga ég mig við það að þú
sért kominn á góðan stað með
góðu fólki og að þér líði vel. Í
dag kveð ég þig í hinsta sinn,
hjartfólgni afi minn,en veit að
þú átt eftir að fylgjast með
okkur og passa. Ég mun aldrei
gleyma þér og öllu sem þú
varst. Minningin mun lifa, hvíl
í friði.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þórunn Lilja
Kolbrúnardóttir.
Í dag er til moldar borinn
vinur okkar Sigfús Jónsson.
Leiðir okkar hafa legið saman
hátt í sextíu ár eða frá því að
konur okkar kynntust í
saumaklúbbnum Stopp og stag.
Klúbburinn var reyndar
kvennaklúbbur en við karlarnir
mættum alltaf í kaffi í restina
eftir að þær höfðu setið með
sína handavinnu fyrripart
kvöldsins. Þá mættum við í
uppdekkað borð og þar var
Þórunn, alltaf kölluð Tóta, ald-
eilis í essinu sínu. Borðið hlaðið
tertum og hinum ýmsu kræs-
ingum svo maður stóð á blístri
þegar staðið var upp frá borð-
um. Saumaklúbburinn breyttist
fljótt í vinaklúbb sem stundaði
böll, leikhúsferðir og einnig
sumarferðir um landið okkar
kæra. Það voru ófáar jeppa-
ferðirnar upp á hálendið þar
sem við nutum lífsins í fallegri
náttúru. Síðar fórum við að
fara saman í sólarlandaferðir,
til Mallorka og Kanarí. Þetta
voru dásamlegir tímar saman í
glöðum vinahópi. Fúsi var
hrókur alls fagnaðar. Hann
hafði óskaplega gaman af því
að segja sögur og var fróður
um menn og málefni. Þau Tóta
áttu einstaklega miklu barna-
láni að fagna, voru samhent og
maður nefndi aldrei annað án
þess að nefna hitt, þau voru
einfaldlega Fúsi og Tóta. Við
söknum góðs vinar. Elsku
Tóta, við vottum þér og fjöl-
skyldunni allri okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur. Megi
góður Guð styðja ykkur í sorg
ykkar.
Ásvaldur og Erna,
Einar M. og Alfreð Júl.
Sigfús Jónsson
✝
Ástkær dóttir okkar, systir og mágkona,
dr. HEKLA SIGMUNDSDÓTTIR
dósent,
Löngumýri 26,
Garðabæ,
sem lést á Landspítala fimmtudaginn 17.
janúar, verður jarðsungin frá Digraneskirkju,
Kópavogi, föstudaginn 1. febrúar kl. 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á líknarstofnanir.
Margrét Þorvaldsdóttir, Sigmundur Guðbjarnason,
Snorri Sigmundsson, Sara Jewett Sigmundsson,
Logi Sigmundsson,
Ægir Guðbjarni Sigmundsson, Anna Linda Bjarnadóttir.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KARÓLÍNA FRIÐRIKA
HALLGRÍMSDÓTTIR,
Laugarvegi 33,
Siglufirði,
sem andaðist miðvikudaginn 23. janúar,
verður jarðsungin frá Siglufjarðarkirkju
laugardaginn 2. febrúar kl. 14.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er vinsamlega bent á
Björgunarsveitina Stráka, bankareikn. 1102-26-2717,
kt. 551079-1209.
Ólöf Þórey Haraldsdóttir, Ásgeir Sigurðsson,
Helga Haraldsdóttir, Erlingur Björnsson,
Ragnheiður Haraldsdóttir,
Árni Haraldsson, Ragnheiður Árnadóttir,
Eyþór Haraldsson,
Árni Þór Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Okkar ástkæra
SIGRÍÐUR ÓLAFSDÓTTIR,
Bræðraborgarstíg 7,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 22. janúar.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju föstudaginn
1. febrúar kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Krabbameinsfélag
Reykjavíkur.
Guðmundur Guðmundsson,
Kristján Gylfi Guðmundsson,
Eyrún Guðmundsdóttir, Unnar Bragi Bragason,
Brynhildur Guðmundsdóttir, Jón Valgeirsson,
Borghildur Guðmundsdóttir, Kolbeinn Sveinbjörnsson,
Kristrún, Lúkas, Tryggvi, Felix, Emil Bragi, Eva Karen,
Guðmundur, Hildur, Sólveig.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGIBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR,
Hraunbæ 48,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 29. janúar á heimili sínu.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju mánudaginn
4. febrúar kl. 13.00.
Kristján Zophoníasson, Björk Ólafsdóttir,
Viðar Zophoníasson,
Hrönn Harðardóttir, Þorsteinn Lýðsson,
Erna Harðardóttir, Finnbogi Lýðsson,
Vala Brynja Viðarsdóttir, Davíð Þór Björnsson,
Ingi Þór Kristjánsson,
Arnar Breki Kristjánsson,
Hugi Snær Kristjánsson
og langömmubörn.