Morgunblaðið - 06.09.2013, Side 39

til sín. Þið heiðurshjónin hafið
verið okkur öllum miklar fyrir-
myndir í okkar lífi. Hjón eins og
þið sem deilduð gleði jafnt sem
sorgum og stóðuð ávallt samein-
uð sama hvað á gekk. Þó að
vissulega hafir þú verið ákveðin
og staðið á þínu gagnvart honum
skein samt alltaf í gegn ást ykk-
ar hvors á öðru og sú gagn-
kvæma virðing og traust sem þið
sýnduð hvort öðru. Þau eru okk-
ur minnisstæð orðin sem þú
sagðir við eitt af barnabarna-
börnunum þínum á síðasta af-
mælinu þínu og þar varstu svo
sannarlega að vitna í ykkur afa,
„með einum manni í góðu
gamni“. Já, orð þín voru svo
sannarlega lýsandi fyrir ykkar
samband og alltaf var jafnstutt í
kveðskapinn hjá þér og kímnina.
Við bræðurnir og fjölskyldur
okkar kveðjum þig nú, elsku
amma Marsa, með gleði og
þakklæti í hjarta fyrir allt sem
þú gafst okkur í lífinu. Við sign-
um þig þrisvar sinnum og kyss-
um á báðar kinnar og biðjum
Guð og englana að vaka yfir þér
alveg eins og þú gerðir við okkur
er þú baðst fyrir okkur og óskað-
ir okkur velfarnaðar í lífinu.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Kærleiks- og þakklætiskveðj-
ur,
Þórður (Doddi), Anna Lilja
og dætur, Bjarni, Anna
María og börn, Jóhannes
Karl (Jói Kalli), Jófríður
og synir, Atli og Íris, Tjörvi
og Harpa.
Eftir langa sjúkrahússdvöl er
amma okkar farin í sína hinstu
för og leiðir okkar skiljast um
tíma. Minningin um ástkæra og
góða ömmu stendur eftir í hjört-
um okkar. Margar góðar minn-
ingar koma upp í huga okkar
þegar við minnumst ömmu.
Amma var kjarnorkukona, ást-
kær, ákveðin, blíð, góður kokkur,
góður vinur, fyndin og skemmti-
leg svo lengi mætti telja.
Amma vildi allt fyrir okkur
gera, heimili hennar og afa var
okkur ætíð opið. Við máttum
alltaf koma með vini okkar og
var alltaf boðið upp á dýrindis
kærsingar og skemmtilegt spjall.
Amma var einstaklega gjafmild
kona og vildi öllum vel, við fórum
aldrei frá henni öðru vísi en að
hún laumaði að okkur smá pen-
ingi til þess að kaupa eitthvað
gott. Hún var mikill stuðningur
og stór klettur í okkar lífi, átti
alltaf falleg og uppbyggjandi orð
í okkar garð. Hún mátti aldrei
neitt aumt sjá og allir voru henni
jafnir. Hún var dugnaðarforkur,
reykti London Docks, lét engan
vaða yfir sig og var vel máli far-
in. Við eigum margar skemmti-
legar minningar úr veiðiferðum
og úr sumarbústaðinum í Ölveri.
Að lokum viljum við þakka
fyrir allt sem þú varst okkur.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Kristur minn, ég kalla á þig,
komdu að rúmi mínu,
gakk þú inn og geymdu mig,
Guð, í faðmi þínum.
Elsku amma Guð geymi þig.
Þórður Már, Lára, Ingunn
Þóra og Guðjón.
Það er merkilegt hvernig
fréttir, sem alltaf er von á, koma
á óvart og slá mann út af laginu
þegar þær koma loksins. Þannig
var það hjá okkur systrum í síð-
ustu viku þegar við fengum þá
vitneskju að tími væri kominn til
að kveðja elsku ömmu Mörsu
okkar í síðasta sinn.
Eftir löng veikindi hefur
Marselía amma okkar kvatt
þennan heim. Á þessum tíma-
mótum rifjast upp góðar minn-
ingar af glaðværri, ákveðinni og
umhyggjusamri konu, sem
amma okkar var. Amma var ein-
staklega hnyttin og hafði gaman
af að setja saman vísur, raula lög
og ljóð sem hún þekkti. Við syst-
ur höfðum unun af að hlusta á
hana fara með vísur og segja
sögur frá fyrri tímum. Alltaf var
jafn gott að koma á Skólabraut-
ina til hennar og afa og ávallt
átti amma eitthvað til að lauma
upp í litla svanga munna meðan
fullorðna fólkið fékk sér kaffi.
Með hlýju í hjarta þökkum við
fyrir tímann sem við fengum
með ömmu Mörsu og biðjum
góðan Guð að blessa minningu
hennar.
Helga Lára og Hildur María.
Nú þegar Marselía Guðjóns-
dóttir, eða amma Marsa eins og
ég heyrði hana oftast nefnda,
hefur kvatt þessa jarðvist finn
ég hjá mér þörf til að stinga nið-
ur penna og líta um öxl.
Kynni mín af þessari sóma-
konu verða þó aldrei slitin úr
samhengi við kynni mín af fjöl-
skyldu hennar sem heildar, enda
er það mjög rökrétt, eins sam-
heldin og samstiga og fjölskyld-
an er.
Kynni mín af hjónunum
Mörsu og Þórði tengist vináttu
minni og Borgars Þórs, sem er
barnabarn þeirra en naut þeirra
forréttinda að búa hjá þeim upp-
vaxtarárin fram að menntaskóla-
aldri. Einhverjum fannst hann
búa við fordekur ömmu sinnar
og afa, væntanlega er eitthvað í
þeim vangaveltum sem erfitt er
að hrekja með rökum. Alloft
eyddum við Borgar tíma við eld-
húsborðið á Skólabrautinni í
spjall við þau hjónin, oftast var
það laxveiði eða pólitík sem rætt
var um og aldrei skorti veiting-
arnar. Einnig reyndi Marsa oft-
ar en ekki að sannfæra mig um
að rjúpnaveiðar væru ekki göfug
veiðimennska og þær ætti alls
ekki að stunda. Er mér þó sér-
staklega minnisstætt þegar
Marsa var að mæra laxinn sem
veiddist í Glerá í Dalasýslu, en
þá á hafði fjölskyldan á leigu til
nokkurra ára. Gamla konan full-
yrti að laxinn úr Gleránni væri
bragðbetri en allur annar lax og
þegar ég lét þá skoðun mína í
ljós að þetta væri nú hvað öðru
líkt sagði Marselía: „Settu tvö
soðin og ómerkt laxastykki á
disk, annað úr Gleránni en hitt
úr einhverri annarri á. Ég skal
segja þér eftir smökkun, með
100% vissu, hvort þeirra kemur
úr Gleránni. Gæðamunurinn er
svo augljós að þetta er eins og
dagur og nótt.“ Á þessum tíma
var ég um þrítugt og Borgar Þór
um tvítugt. Finnst mér aðdáun-
arvert og öðrum til eftirbreytni
að hvorki Marsa og Þórður né
við Borgar skynjuðum kynslóða-
bilið sem vissulega var til staðar.
Við eldhúsborðið á Skólabraut-
inni voru allir á pari.
Ekki get ég minnst hennar
Mörsu án þess nefna kímnigáf-
una sem hún bjó yfir. Hún gat
verið lítillega háðsk ef því var til
að dreifa, en á afar kurteisan og
skemmtilegan hátt. Er mér sér-
lega minnisstætt þegar ég var að
byggja mér lítið og snoturt hús
rétt utan við bæjarmörkin á
Akranesi. Einhverra hluta vegna
fór Borgar Þór með ömmu sína í
bíltúr og keyrðu þau inn Innnes
og þar með fram hjá húsinu sem
var í byggingu. Þá var búið að
reisa útveggi og þak svo augljóst
var hver stærð hússins var. Ekki
þótti henni mikið til stærðarinn-
ar koma og mælti þessi ógleym-
anlegu orð við Borgar: „Mikið er
hann Pétur nú sniðugur að byrja
á bílskúrnum.“
Að endingu vil ég þakka fyrir
það tækifæri að hafa fengið að
kynnast þeim hjónum, Marselíu
og Þórði, sem og fjölskyldu
þeirra allri.
Afkomendum og aðstandend-
um sendi ég innilegar samúðar-
kveðjur, að kynnast manneskju
eins og Marselíu Guðjónsdóttur
er gott veganesti.
Pétur Ottesen.
MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. SEPTEMBER 2013
✝ Ingólfur Sig-urmundsson
fæddist í Vest-
mannaeyjum 24.
desember 1939.
Hann lést á heimili
sínu í Vest-
mannaeyjum 20.
ágúst 2013.
Foreldrar Ing-
ólfs voru Sigur-
mundur Runólfs-
son, f. 4. ágúst 1904
á Hausthúsum á Stokkseyri, d.
16. febrúar 1974, og Ísey Skafta-
dóttir, f. 13. mars 1911 á Suður-
Fossi í Mýrdal, d. 6. júní 1987.
Bræður hans voru Heiðmundur,
f. 23. feb. 1935, d. 13. júlí 2010,
Sólólfur, f. 9. apríl 1936, d. 7.
október 1943, Arnar, f. 19. nóv.
1943, og Guðjón Róbert, f. 13.
sept. 1948, d. 8. desember 2012.
Árið 1964 kvæntist Ingólfur
Emilíu Jónasdóttur hjúkr-
unarfræðingi, f. 12. mars 1935.
Þau skildu árið 1981. Foreldrar
Emilíu voru Jónas Jónasson úr
Flatey á Skjálfanda og Guðríður
Kristjánsdóttir frá Skeiði í
Svarfaðadal. Börn Ingólfs og
Emilíu eru: 1) Guðmundur Berg-
ur, f. 22. maí 1962. Börn Guð-
mundar og fyrrverandi sam-
býliskonu hans, Karitasar
Markúsdóttur, eru Melkorka, f.
1992, og Guðbjörg María, f.
1998. 2) Örnólfur Örvar, f. 14.
okt. 1964. Maki er Hulda Harð-
ardóttir, f. 1960. Börn Örnólfs
og fyrrverandi eiginkonu hans,
Bergþóru Sigurðardóttur, eru
Unnur Ósk, f. 1984, sonur henn-
ar er Bjarki, f.
2012, og Katrín
Ösp, f. 1985, synir
hennar eru Krist-
inn Snær, f. 2008,
og Alexander, f.
2012. 3) Úlfhildur
Ösp, f. 8. des. 1967.
Maki Steinarr Kr.
Ómarsson, f. 1968.
Dóttir þeirra er
Helena Júlía, f.
2002. 4) Erlingur
Geir, f. 23. sept. 1970, búsettur í
Svíþjóð. Börn: Linea Isabelle, f.
1991, Hanna Josefine, f. 1993,
Angelica Samira, f. 1996, Mi-
kaela Sabina, f. 1999, Albin
Geir, f. 2003, og Liam Oskar, f.
2005. 5) Logi Garðar Fells, f. 26.
jan. 1973. Maki Guðrún Sigríður
Þorsteinsdóttir, f. 1979. Börn:
Hafsteinn Ingi, f. 2006, og Vig-
dís Linda, f. 2012. 6) Sólrún, f.
25. júlí 1975. Ingólfur og Emilía
eignuðust sex börn, þrettán
barnabörn og þrjú barna-
barnabörn.
Ingólfur lauk sveinsprófi í
húsasmíði í Vestmannaeyjum
árið 1961 og meistararéttindum
í greininni þremur árum síðar.
Ingólfur var með trésmíðafyr-
irtæki í Vestmannaeyjum fram
að eldgosinu 1973 og hélt áfram
að vinna við smíðar á höf-
uðborgarsvæðinu þar til hann
fluttist á ný til Vestmannaeyja í
árslok 1980. Ingólfur vann við
smíðar í Vestmannaeyjum þar
til heilsan gaf sig.
Útför Ingólfs fór fram í kyrr-
þey.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson)
Ég var búin að plana dagsferð
til Eyja þriðjudaginn 20. ágúst
en varð að fresta henni um sólar-
hring vegna óhapps sem Helena
dóttir mín varð fyrir. Ég hlakk-
aði alltaf svo til að fara til Eyja
en núna var eitthvað ekki eins og
það átti að vera, ég sagði við
Steinar minn að mig langaði ekk-
ert sérstaklega að fara, það væri
einhver kvíði í mér. Ég hafði
mikið reynt að ná í þig, pabbi, en
það var nú svo sem ekkert nýtt
að þú svaraðir ekki í síma, símar
voru þér ekki að skapi. Brottfar-
ardaginn 21. ágúst vöknuðum við
fjölskyldan snemma og bað ég
Steinar um að ganga frá gjöf
handa þér, sagði svo við hann að
við skyldum byrja á því að líta til
þín, svo hringdi síminn og himn-
arnir hrundu. Ef ég hefði farið
20. ágúst til Eyja hefði ég líklega
komið að þér látnum, mér var
augljóslega ekki ætlað það hlut-
verk. Nú ertu farinn, elsku karl-
inn minn, og ég fékk ekki tæki-
færi til að knúsa þig áður. Mikið
ofboðslega á ég eftir að sakna
þín. Takk fyrir allt, pabbi minn,
og góða ferð. Ég veit hver þín
hinsta ósk var og mun ég ganga í
það mál um leið og hjartað mitt
hefur aðeins jafnað sig.
Elska þig að eilífu.
Þín dóttir,
Úlfhildur Ösp.
Síminn hringdi, það var að
nálgast miðnætti og ég hálfsof-
andi. Ég fékk þær fréttir að
hugsanlega væri eitthvað að hjá
pabba. Ég tók þessar fréttir ekk-
ert of alvarlega þar sem þónokk-
uð hafði gengið á í gegnum tíð-
ina, sérlega þegar Bakkus var við
völd hjá þér, pabbi minn. Varla
var símtólið komið á þegar barið
var að dyrum og var þar prest-
urinn kominn og tilkynnti mér að
þú værir látinn. Tíminn stoppaði.
Pabbi var farinn, þessi yndis-
lega góði maður sem háði svo
marga bardaga í sínu lífi. Ól okk-
ur systkinin fjögur af sex einn
upp með fullri vinnu og stóð sig
mjög vel. Pabbi var húsasmíða-
meistari að mennt og starfaði í
meira en fimmtíu ár sem slíkur
og ég bar þá gæfu að fá að læra
hjá þér, elsku pabbi minn.
Þú vannst eins og stórmeistari
í skák, hugsaðir marga leiki fram
í tímann og aldrei nein vandamál,
alveg sama af hvaða toga verkið
var. Eitt er víst að ég mun muna
þig að eilífu, pabbi minn. Þú
varst allt sem góður faðir á að
hafa.
Líf þitt var ekki alltaf dans á
rósum þar sem þú glímdir við
heilsubrest í hátt á annan áratug
og aldrei þáðirðu hjálpina við að
ná bata þegar það bauðst. Mikið
á ég nú eftir að sakna þín, pabbi,
þíns rólega skaps og lundar og
sagnanna sem þú sagðir svo oft.
Svo var alltaf stutt í hláturinn.
Margs er að minnast og margt að
þakka.
Hin langa þraut er liðin,
nú loksins hlauztu friðinn,
og allt er orðið rótt,
nú sæll er sigur unninn
og sólin björt upp runnin
á bak við dimma dauðans nótt.
(Vald. Briem.)
Ég geymi þig í hjarta mínu að
eilífu, hittumst seinna.
Þinn sonur,
Logi Garðar.
Ingólfur
Sigurmundsson
HINSTA KVEÐJA
Elsku afi.
Mér fannst gaman að
fara í labbitúra og bíltúra
með þér í Vestmannaeyj-
um. Þú varst góður afi. Nú
ferðu upp til Guðs og von-
andi líður þér vel.
Þín afastelpa,
Helena Júlía.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlý-
hug og vináttu við fráfall og útför ástkærs
föður, tengdaföður, afa og langafa,
AÐALSTEINS STEINDÓRSSONAR,
Lækjarbrún 3,
Hveragerði.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk dvalar-
heimilisins Bæjaráss í Hveragerði fyrir elskusemi og
umönnun Aðalsteins á ævikvöldi hans.
Sigurbjörg Aðalsteinsdóttir,
Kristín Aðalsteinsdóttir, Kristinn Sigurjónsson,
Auður Aðalsteinsdóttir,
Þórkatla Aðalsteinsdóttir, Hörður Lúðvíksson,
Sveinn Aðalsteinsson, Helga Pálmadóttir
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir okkar og amma,
HILDUR JÚLÍUSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 15. ágúst.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Hrafnhildur Jónsdóttir,
Júlíus Sigurjónsson
og barnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu hlýju
og samúð vegna veikinda, andláts og útfarar
okkar ástkæra
SVANBJÖRNS SIGURÐSSONAR
fyrrverandi rafveitustjóra,
Hringteigi 5,
Akureyri.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki Sjúkrahússins á
Akureyri og starfsfólki Heimahlynningar á Akureyri.
Reine Margareta Sigurðsson,
Birna María Svanbjörnsdóttir, Gunnar Þór Gunnarsson,
Geir Kristján Svanbjörnsson, Jakobína Guðmundsdóttir,
Guðrún Nýbjörg Svanbjörnsdóttir,
Oddný og Sóley Gunnarsdætur,
Bríet Reine og Karvel Geirsbörn.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu
við andlát og útför okkar ástkæru eiginkonu,
móður, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSGERÐAR INGIMARSDÓTTUR,
Fróðengi 7,
áður Sigluvogi 3.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
Landspítalans, deild 11G.
Victor Ágústsson,
Sólveig Victorsdóttir,
Ágúst Victorsson, Ólöf Alfreðsdóttir,
Ingimar H. Victorsson, Sonja Jónasdóttir,
Victor Örn Victorsson, Rúna Stína Ásgrímsdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
MARSIBIL ÞÓRÐARDÓTTIR,
Hólavegi 9,
Sauðárkróki,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 29. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Sauðárkrókskirkju
laugardaginn 14. september kl. 14.00.
Kristín Guðmannsdóttir, Eiríkur Ingi Björnsson,
Guðbjörg Guðmannsdóttir, Böðvar Hreinn Finnbogason,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegi eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
JÓHANN ANTONÍUSSON
fyrrverandi útgerðarmaður
frá Fáskrúðsfirði,
lést á Landspítalanum Fossvogi
miðvikudaginn 4. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Guðný Kröyer.