Morgunblaðið - 09.10.2013, Qupperneq 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. OKTÓBER 2013
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Elsku Anne, við þökkum fyrir
yndislega samfylgd í gegnum lífs-
ins straum og kveðjum þig með
sárum söknuði.
Emil og Lilja,
Kristófer, Ásta og börn,
Óskar, Elín og strákar.
Elsku Anne, það voru þung
sporin sem stigum þegar við
kvöddum þig í hinsta sinn. Síð-
ustu daga hafa leitað á hugann
allar þær góðu stundir sem við
áttum saman með þér og föl-
skyldu þinni.
Okkar kynni hófust þegar þið
Ölli Kalli frændi byrjuðuð saman.
Fyrstu árin fóru að mestu í upp-
eldi á þremur fallegum drengjum
sem þið eigið saman.
Svo fór að liðkast um og við
fórum að eiga meiri tíma saman.
Mér er það minnisstætt þegar þú
komst með Mathias í klippingu til
mín aðeins 3-4 vikna gamlan.
Hann með úfinn svartan kollinn
eins og lukkutröll, enn þann dag í
dag er hann yngsta barn sem ég
hef klippt.
Þú hafðir mjög ákveðnar skoð-
Anne Mie
Niiuchi Nilsen
✝ Anne MieNiiuchi Nilsen
fæddist í Nishi-
nomia, Japan 24.
desember 1971.
Hún lést á Land-
spítalanum 23.
september 2013.
Útför Anne Mie
fór fram frá Skál-
holtsdómkirkju 2.
október 2013
anir á því hvernig
hlutirnir ættu að
vera og varst trú
skoðunum þínum.
Þú varst heima með-
an drengirnir voru
litlir og oft er talað
um hversu kurteisir
og prúðir þeir eru.
Alltaf var heimili
ykkar Ölla opið fyrir
okkur systur og fjöl-
skyldur okkar, það
var alltaf nóg pláss, hvort sem
mættu þrír eða átta í mat og gist-
ingu. Það var ávallt glatt á hjalla
þegar fjölskyldurnar komu sam-
an, mikið hlegið og brallað.
Þær voru ófáar hestaferðirnar
sem farnar voru í Helgarskála og
um hálendið undir þinni umsjón,
sú síðasta nú í byrjun júlí á þessu
ári. Þú hóaðir saman vinum og
fjölskyldu og skipulagðir allt út í
ystu æsar. Þetta voru þvílíkar
dekurferðir, ferðast í góðra vina
hópi um hálendið og frábær mat-
ur að kvöldi.
Þú hafðir yndi af söng og
komst alltaf með söngbæklinga
með í ferðirnar, sem var gjörsam-
lega óskiljanlegt því helmingur
hópsins var algjörlega laglaus.
Allir sungu með og hver með sínu
nefi.
Mörgum páskahelgum höfum
við eytt saman. Tuttugu manns í
mat, átta manns aukalega í gist-
ingu var ekkert tiltökumál fyrir
þig. Þú hristir þetta fram úr erm-
inni eins og ekkert væri. Það var
alltaf gott og ánægjulegt að koma
til ykkar.
Elsku Anne, takk fyrir allt sem
þú hefur gefið okkur. Þín verður
sárt saknað og minning þín mun
lifa um ókomna tíð.
Elsku Ölli, Jonas, Tobías og
Mathias, Guð veri með ykkur og
gefi ykkur styrk.
Hafdís, Sigurður og börn,
Margrét, Ólafur og börn.
Það er sárara en tárum taki að
setjast niður og skrifa minning-
arorð um góða vinkonu.
Það fer ekki eftir stærðinni
hvað menn eru stórir. Það sann-
aðist með Anne. Faðmur hennar
hélt utan um stóra fjölskyldu sem
hún elskaði meira en allt annað.
Strákarnir hennar þrír bera allir
merki þess að hafa fengið kær-
leiksríka leiðsögn móður sinnar.
Sjálfstæði þeirra, styrkur og
æðruleysi er aðdáunarverður svo
eftir er tekið og um er rætt. Það
er erfitt að finna réttlæti í því að
móðir ungra drengja falli frá,
langt fyrir aldur fram, en hið
góða í Anne mun lifa og endur-
speglast í drengjum hennar um
ókomna tíð.
Þegar ég lít til baka og hugsa
til þeirra stunda sem við áttum
saman á hestbaki, bæði í byggð
og á fjöllum, koma upp í hugann
setningar sem oft voru notaðar til
að gera góðlátlegt grín að henni
Anne og lýstu í leiðinni hve dýrin
stóðu henni nærri. „Hann Blakk-
ur minn, hún Litla mín, Rósa og
Skella.“ Hún var nefnilega ekki
bara góður vinur þeirra sem
henni stóðu næst, heldur spiluðu
málleysingjar stórt hlutverk í lífi
hennar. Þegar hún ræddi um
dýrin sín var það af ást og virð-
ingu með gleðiglampa í augum.
Þó svo að draumur okkar um
áhyggjulaust ævikvöld á Grafar-
bakka, þar sem við vinkonurnar
sætum móti kvöldsólinni með
hestana okkar á beit í túnfætin-
um, verði ekki að veruleika þá
mun sá draumur ásamt öðrum
góðum minningum lifa í hjarta
mínu um alla tíð.
Elsku Ölli, Jónas, Tobias og
Matthías. Megi Guð gefa ykkur
styrk til að takast á við missinn.
Anne lifir í hjörtum okkar allra
sem henni fengu að kynnast.
Sigrún.
Elsku Anne.
Það er með sorg í hjarta sem
við, vinkonur þínar í sauma-
klúbbnum Smitt og Smule, setj-
umst niður til að minnast þín.
Anne, þú hvarfst svo alltof, alltof
snemma frá okkur og skilur eftir
stórt skarð sem bara þú, Anne,
gætir fyllt upp í.
Eins og við hinar í „sauma-
klúbbnum“ komst þú til Íslands
til að vinna og upplifa eitthvað
nýtt. Í þínu tilfelli voru það senni-
lega hestarnir sem heilluðu mest.
Margar stelpur komu til Íslands
til að vinna og upplifa íslenska
menningu, margar fóru heim til
Noregs aftur en nokkrar okkar
urðu ástfangnar af bæði landinu
og myndarlegum Íslendingum og
kusu að setjast að. Þú varst ein af
þeim. Við sem settumst hér að
mynduðum „norskan sauma-
klúbb“. Já, við skilgreindum okk-
ur sem „saumaklúbb“ þó svo að
við værum nú ekki alltaf iðnar við
handavinnuna, en það sem var
mikilvægast var jú að geta hist,
talað norsku og borðað eitthvað
gott. Stundum skiptumst við á
föndur- og handverks upplýsing-
um og reynslusögum.
Það var gott að geta hist og
rifjað upp hvernig það var í gamla
landinu okkar, gamla siði, barna-
lög sem við þekktum, barnatím-
ann sem við horfðum á eða mat og
drykki sem við söknuðum. Við töl-
uðum um brunost, norskar pyls-
ur, lefser, ingefær- og julebrus.
Við vorum duglegar að muna eftir
stórum stundum í okkar lífi og
glöddumst yfir þeim. Að fylgjast
með þér, Anne, sem móðir
þriggja frábærra stráka, var fyrir
okkur allar lærdómsríkt og gleði-
legt. Þú bjóst yfir svo mikilli ró,
þolinmæði og festu, eitthvað sem
við dáðumst allar að.
Þegar við vorum sem flestar í
klúbbnum, vorum við 12 stelpur.
Norskunni reyndum við að við-
halda eins mikið og við gátum en
oft þurftum við að leita lengi eftir
norska orðinu yfir ýmislegt. Á
síðustu árum hittumst við ekki oft
en stundum þegar greip okkur
þrá eftir að „upplifa“ eitthvað
norskt, sendi einhver út boð og
kallaði saman í saumaklúbb. Þar
varst þú, Anne, mikilvæg því ef
þú hittir „nýja“ norska konu
varstu ekki lengi að segja henni
frá saumaklúbbnum og bjóða
hana velkomna til okkar. Alltaf
tókstu vel og brosandi á móti öll-
um með hlýju og alltaf var stutt í
hláturinn. Veitingarnar voru allt-
af góðar hjá þér og yfirleitt feng-
um við að vita hjá hvaða fjöl-
skyldumeðlimum þær voru í
uppáhaldi hjá. Þú varst mjög um-
hyggjusöm og velferð strákanna
þinna og Ölla hafði alltaf forgang í
þínu lífi.
Takk fyrir allt, Anne, þú hefur
verið mikilvægur hluti fyrir okk-
ur norsku og sænsku stelpurnar í
saumaklúbbnum hér á Íslandi.
Við kveðjum með mikilli sorg í
hjarta. Hugur okkar er hjá fjöl-
skyldu þinni og biðjum við Guð að
gefa þeim styrk í þessari miklu
sorg. Þau hafa misst þig svo alltof
snemma.
Hvíldu í friði, elsku Anne.
Bente, Malin, Vigdis,
Mona, Valborg, Maria,
Hilde, Ellen, Ann-Helen,
Kari, Hilde og Else.
Til elsku mömmu.
Takk fyrir; arfleifðina, fórn-
fýsina, umhyggjuna, ósérhlífn-
ina, dugnaðinn, stefnufestuna,
húmorinn, hreinskilnina, hlátur-
inn, styrkinn, stuðninginn,
norska matinn, framtakssemina,
Noregsferðirnar, að kenna okkur
móðurmál þitt, sögurnar frá
Hoddevik, hollustuna, nestist-
úrana, prjónapeysurnar, fallegu
heimasaumuðu fötin, að minna
okkur á ullina svo okkur yrði
aldrei kalt, hvað þú varst mikill
dýravinur, áhugann á öllu sem
við tókum okkur fyrir hendur,
bænirnar, samverustundirnar og
samfylgdina.
Pernille Alette
Hoddevik
✝ Pernille AletteHoddevik
fæddist í Hoddevik
í Noregi 21. maí
1927. Hún lést á
Sjúkrahúsinu á
Akureyri 23. sept-
ember 2013.
Útför Pernille
fór fram í kyrrþey,
að ósk hinnar
látnu, frá Höfða-
kapellu 30. sept-
ember 2013.
Takk fyrir að
bera ætíð hag okkar
fyrir brjósti og að
vera okkur góð
móðir. Megi engl-
arnir vaka yfir þér
eins og þú baðst þá
alltaf að passa okk-
ur.
Legg ég nú bæði líf og
önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Þín börn,
Ágúst Jóel, Gylfi Ívar, Ast-
rid Margrét, Oddrún Hall-
dóra, Bryndís Pernille.
✝
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
JÓNÍNA STEFANÍA HALLGRÍMSDÓTTIR,
Jóna,
Spítalastíg 3,
Hvammstanga,
lést á Heilbrigðisstofnun Vesturlands,
Akranesi, mánudaginn 30. september.
Útför hennar fer fram frá Hvammstangakirkju föstudaginn
11. október kl. 15.00.
Þórdís Vilhjálmsdóttir,
Guðmundur Víðir Vilhjálmsson, Jónína Edda Ó. Levy,
Einar Hafsteinn Vilhjálmsson,
Sigurlaug Jakobína Vilhjálmsdóttir,
Silja Aðalsteinsdóttir, Gunnar Karlsson,
barnabörn, barnabarnabörn og langömmubarn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
ÓLÖF BJÖRNSDÓTTIR,
Lindarbraut 16,
Seltjarnarnesi,
lést laugardaginn 5. október.
Jarðsungið verður frá Seltjarnarneskirkju
mánudaginn 14. október kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á MS-félagið eða
Gigtarfélagið.
Björn Ólafsson, Hafdís Guðmundsdóttir,
Guðrún Birna Ólafsdóttir, Helgi Svavarsson
og barnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar og amma,
SIGURJÓNA JAKOBSDÓTTIR,
Grænuhlíð 4,
lést fimmtudaginn 3. október.
Útför fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn
17. október kl. 15.00.
Anna María Jónsdóttir,
Þorsteinn M. Jónsson, Ingibjörg Egilsdóttir,
Hallgerður Jónsdóttir,
Benedikt Páll Jónsson,
Magnús Þór, Sigrún, Anton Ísak,
Sara Margrét, Agnes Ýr, Katrín Birta,
Anna María og Jón Metúsalem.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
ALFREÐ EINARSSON
fyrrverandi verkstjóri,
áður til heimilis
Heiðarvegi 66,
Vestmannaeyjum,
sem lést á Hraunbúðum þriðjudaginn
1. október, verður jarðsunginn frá Landakirkju í Vestmanna-
eyjum laugardaginn 12. október kl. 14.00.
Sigfríður Runólfsdóttir,
Erna Alfreðsdóttir, Sigurður Kristinsson,
Sigurlaug Alfreðsdóttir, Sigurjón Óskarsson,
Runólfur Alfreðsson, María Gunnarsdóttir
og aðrir ástvinir.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
ÓLÖF GUÐBJÖRG TRYGGVADÓTTIR,
Óla frá Glerárbakka,
Lindasíðu 4,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Glerárkirkju föstudaginn
11. október kl. 13.30.
Guðlaug Ósk Guðjónsdóttir, Birgir Skjóldal,
Guðmundur Karl Guðjónsson, Sigrún Guðmundsdóttir,
Ásmundur Jónas Guðjónsson, Helga María Stefánsdóttir,
Valborg Inga Guðjónsdóttir, Guðjón Páll Jóhannsson,
Tryggvi Stefán Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær eiginmaður minn, faðir okkar og
tengdafaðir,
MAGNÚS KRISTINN GUÐMUNDSSON
bóndi,
Gríshóli,
Helgafellssveit,
verður jarðsunginn frá Stykkishólmskirkju
föstudaginn 11. október kl. 14.00.
Guðrún Karólína Reynisdóttir,
Þórhalla Björk Magnúsdóttir, Eggert Eggertsson,
Hafdís Magnea Magnúsdóttir, Bragi Ingimarsson,
Erna Bára Magnúsdóttir, Ásgeir Bragason,
Guðlaugur M. Magnússon, Hrafnheiður V. Baldursdóttir,
Guðmundur Karl Magnússon.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts og útfarar elskulegrar
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
ÓLAFAR HELGADÓTTUR,
Stafni,
Reykjadal.
Gerður Kristjánsdóttir, Halldór Pálmi Erlingsson,
Snorri Kristjánsson, Marsibil P. Benjamínsdóttir,
Jósef Örn Kristjánsson, Halla Grímsdóttir,
Fríður Helga Kristjánsdóttir, Jón Friðrik Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.