Morgunblaðið - Sunnudagur - 28.09.2014, Page 32
32 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28.9. 2014
Matur og drykkir
Dívuboð Dóru
Welding
DEKRAÐ VIÐ ÆSKUVINKONURNAR
É
g hef mikla ástríðu fyrir góðum og fallegum mat en elska
samt mest tilstandið og bröltið í kringum veislurnar, búa til
fallega stemningu og skemmta kærum vinum,“ segir Dóra
Welding sem bauð heim æskuvinkonum sínum heim í mat.
Helsta leyniráð Dóru í boðum segir hún vera að elska það sem
maður er að gera, njóta þess í botn og hafa gaman af og það skín
berlega í gegn.
„Það sem ég hafði helst í huga var að galdra eitthvað fram sem ég
hafði aldrei gert áður nema að forréttinn hef ég reyndar prófað.
Bringurnar lukkuðust súpervel og maturinn allur sló vægast sagt í
gegn. Þær voru allar bibburnar í hamingjukasti sem segir allt sem
segja þarf enda miklir matarsérfræðingar allar; ofursmekklegar og
grand þegar kemur að veislum.“
Dóru finnst skemmtilegt að elda nær allan mat, aðalatriðið sé að
vinda sér í verkið og vera með skynbragð á bragð og krydd. „Ég hef
altlaf haft yndi af smáföndri í kringum bringur en það er endalaust
hægt að leika sér með það hráefni og flest grænmeti gerir alla rétti
ljúffenga. Humarpastarétturinn hennar Diddu vinkonu minnar sem
mér hefur nú tekist að útbúa slær samt öllu rafmagni út, ekkert sem
getur toppað það og sáraeinfalt.“
Dóra leggur talsvert upp úr tónlistinni og hvaða lag passar hverjum
rétti. Þannig spilaði hún Girl from Ipanema eftir Stan Getz þegar for-
rétturinn var borinn fram, lagið með aðalréttinum var At Last með
stórdívunni Ettu James og slagarinn Is This Love með Bob Marley
hljómaði þegar eftirrétturinn var borinn fram.
Dóra er beðin að rifja upp eftirminnilega uppákomu í eldhúsinu og
man strax eftir einu. „Ég var grátbeðin um að gera rækjubrauðtertu
fyrir stórafmæli vinkonu og lét slag standa. Ég vandaði mig í heilan
dag í eldhúsinu hennar, skreytti eftir kúnstarinnar reglum með öllu
því fíneríi sem tilheyrir, renndi brauðtertunni á svakalega fallegan
bakka og trítlaði með hann fram með rosalegum montsvip. Allir í
stofunni vorandi gapandi mát og undrandi yfir flottheitunum, þangað
til að fyrsta sneiðin var skorin og gestir komust að því að rækjusal-
atið sem átti að vera þarna á milli var inni í ísskáp, grafkjurt í skál-
inni,“ segir Dóra hlæjandi og bætir við að hún hefði þurft áfallahjálp
hún skammaðist sín svo mikið. En viðurkennir að það sé búið að
hlæja hressilega að þessari uppákomu síðan.
Í boðum hjá Dóru
eru brandararnir
ekki sparaðir og
hlátrasköllin tíð.
Dóra nostrar við matinn
áður en hún ber hann á
borð fyrir gesti kvöldsins.
LÍFSKÚNSTERINN DÓRA WELDING BAUÐ GÓÐUM VIN-
KONUM HEIM Í ÞRIGGJA RÉTTA MÁLTÍÐ OG PASSAÐI AÐ
SPILA RÉTTU TÓNLISTINA MEÐ HVERJUM RÉTTI.
Júlía Margrét Alexandersdóttir julia@mbl.is
* Ég hef altlaf haft yndi af smáföndri í kringumbringur en það er endalaust hægt að leika sér meðþað hráefni og flest grænmeti gerir alla rétti ljúffenga.