Morgunblaðið - 02.10.2014, Blaðsíða 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 2014
✝ Magnea Eyrúnfæddist í Kefla-
vík 10.4. 1938. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Suðurnesja
17.9. 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Sólveig Sig-
urðardóttir, f. í
Keflavík 19.10.
1913 og Jens Yngvi
Jóhannsson, Mjóa-
bóli í Dalasýslu, f.
26.2. 1917, d. 27.7. 1951 Systur
Magneu eru Halldóra Jensdóttir,
f. 15.11. 1936, maki Ari Sigurðs-
son, f. 11.5. 1933. Eygló Jens-
dóttir, f. 11.1. 1942, maki Guð-
mundur Sigurðsson, f. 2.11.
1938, d. 20.9. 1998, Jóhanna
Jensdóttir, f. 20.1. 1946, maki
Erich Sehner f. 24.4. 1940.
Magnea kvæntist Lenard Boyce
Fisher,rafmagnsfræðingi f.
10.01.1945,Texas, Bandaríkj-
unum. Börn þeirra: María Isabel
Grace Fisher, f. 25.7. 1965, kenn-
ari, maki Unnar Sveinn Stef-
ánsson, 19.1. 1962, flugvirki.
oría Sól Tryggvadóttir f. 27.4.
2004, nemi.
Magnea ólst upp á heimili for-
eldra sinna í Keflavík ásamt 3
systrum sínum. Ungar að aldri
missa þær föður sinn og var lífið
barátta eftir það. Tekist var á
við sorgina og annaðist móðir
þeirra heimilið þar eftir með
góðum stuðningi elstu dætra
sinna. Eftir nám í Barnaskóla
Keflavíkur fór Magnea í Hús-
mæðraskóla á Laugarvatni þar
sem hún átti góðan tíma. Hún fór
síðar í frekara nám til Kaup-
mannahafnar í smurbrauðsskóla
Óskars Davíðsen. Kunnáttuna
þaðan nýtti hún til undirbúnings
margra veislna sem þær systur
tóku að sér.
Þegar hún kom heim aftur hóf
hún starf hjá Kaupfélagi í Kefla-
vík og var þar gjaldkeri í mörg
ár. Einnig vann hún á fólks-
bílastöðinni. Magnea fluttist aft-
ur til útlanda og bjó í 8 ár í
Bandaríkjunum, flyst síðan til Ís-
lands á ný, ferðast mikið Vestur í
Dali með fjölskyldu sinni og átti
þar góða tíma. Eftir heimkom-
una frá Bandaríkjunum var
barnagæsla hennar aðalstarf
þar til hún hætti störfum sökum
aldurs.
Útför Magneu fór fram frá
Keflavíkurkirkju 30. september.
Börn þeirra: Jenný
María Unnars-
dóttir, f. 25.9. 1994,
einkaflugmaður og
atvinnuflugmanns-
nemi, Unnar Már
Unnarsson, f. 25.9.
1994, einkaþjálf-
aranemi, Andri þór
Unnarsson, f. 9.1.
1997, nemi og
Tanja Marín Unn-
arsdóttir, f. 2.3.
2004, nemi. 2) Róbert Jens Fis-
her, f. 7.9. 1972, húsasmiður,
maki Bryndís Lúðviksdóttir, f.
29.9. 1968, bankastarfsmaður.
Börn þeirra: Aníta Lind Róberts-
dóttir, f. 17.10. 1997, nemi og
Sonja Bjarney Róbertsdóttir, f.
1.2. 2002, nemi. 3) Magnea Lynn
Fisher, f. 17.3. 1976, húsmóðir
og sálfræðinemi við HA., maki,
Ellert Hannesson, f. 25.3. 1980,
húsasmiður. Börn: Hugrún Perla
Ellertsdóttir, f. 26.12. 2012,
Tinna Björt Guðbjörnsdottir, f.
11.10. 1995, nemi. Gabríel Ari
Tryggvason, f. 7.4. 2003 og Vikt-
Ef rósir vaxa á himnum þá
Drottinn bið ég þig að taka eina í
höndina og færa henni móður
minni. Segðu henni endilega að
rósin sé frá mér, smelltu svo kossi
á kinn hennar og knúsaðu þar til
ég læt sjá mig.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Róbert Jens Fisher.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Minn trausti vinur Magnea Ey-
rún hefur lokið lífsgöngu sinni og
kvatt þennan heim. Hún var
gæzkurík kona sem verður sárt
saknað af þeim er henni kynntust
á langri ævi.
Okkar fyrstu kynni voru fyrir
nær sextíu árum þegar við Hall-
dóra, systir hennar, gengum í
hjónaband sem hefur verið far-
sælt og stendur enn.
Magnea var kjarkmikil dugn-
aðarkona með sterkan persónu-
leika. Hún bjó erlendis mörg ár
með eiginmanni sínum sem starf-
aði meðal annars í Alaska. Hann
starfaði sem rafmagns-
tæknifræðingur á herflugvelli við
Yukon-fljótið í litlu þorpi langt
inni í auðnum Alaska.
Þau áttu tvö börn, unga telpu
og dreng. Eiginmaður hennar
veikist hastarlega og var vart
hugað líf og var fluttur á sjúkra-
hús fjarri heimili þeirra. Aðstæð-
ur á þessu svæði eru þannig að
þeir sem þar búa þurfa mikið þrek
og þolgæði til að dvelja þar. Vet-
urinn er langur og mikill kuldi og
ísing. Hitastigið er 20 til 35 gráð-
ur í mínus. Það er ekki auðvelt að
gera sér grein fyrir stöðu ungu
konunnar með börnin sín tvö og
eiginmaðurinn í lífshættu í fjar-
lægð.
Ég set þessa frásögn hér til að
sýna fram á aðstæður Magneu og
erfiðleika sem hún þurfti að sigr-
ast á. Eftir nokkra daga fékk hún
fréttir um að maður hennar væri
líklega kominn úr lífshættu en
það yrði langt í land að hann yrði
útskrifaður af sjúkrahúsi.
Rætt var um hvort rétt væri að
Magnea færi með börnin úr þess-
ari einangrun heim til Íslands og
síðan réðist hvort framhald yrði á
dvöl þeirra á Alaska.
Mannkostakonan Magnea var
fljót að taka ákvörðun. Hún
myndi dvelja þar áfram þar til
maður hennar næði heilsu og þá
tækju þau sameiginlega ákvörðun
varðandi framhaldið. Þegar litið
er til þess að mörg hundruð kíló-
metra þyrfti að fara til að komast í
samband við Íslending kemur í
ljós að kjarkur og trúmennska
var ríkur þáttur í eðli hennar. Eft-
ir Alaska-dvölina flutti hún heim
til Keflavíkur og bjó börnum sín-
um fagurt heimili sem þau kunnu
vel að meta og urðu öll þrjú fyr-
irmyndarfólk og móður sinni til
sóma. Barnabörnin voru ljósið í
lífi hennar og voru þar ást og kær-
leikur allsráðandi.
Allan síðasta áratug hefur hún
barist við ólæknandi sjúkdóm en
hélt fullri reisn fram á síðasta
dag.
Tveimur dögum fyrir andlátið
heimsóttum við Halldóra hana á
sjúkrahúsið og ræddum saman og
hún hefur séð áhyggjusvip á okk-
ur því hún brosti blíðlega og talaði
rólega við okkur og var greinilega
sterkari aðilinn.
Ég vil kveðja mína kæru vin-
konu með síðara erindi í ljóði
Kristjáns Runólfssonar.
Í margra huga er minning skær,
og mynd í hjarta geymd.
Stöðugt okkur stendur nær,
stund sem ekki er gleymd.
Nú komið er að kveðjustund,
klökkvi hjartað sker,
genginn ertu Guðs á fund,
sem góður líknar þér.
Ég vil færa fjölskyldu hennar
og systrum og öðrum ættingjum
og vinum innilegar samúðar-
kveðjur. Söknuður þeirra er sár
en minning um kærleiksríka móð-
ur og vin mun lifa. Blessuð sé
minning hennar.
Ari Sigurðsson.
Það er með sorg í hjarta sem ég
kveð þig systir góð. Þú varst ein-
stök kona með stórt hjarta og
ósérhlífin, hugsaðir alltaf fyrst
um aðra og varst ætíð tilbúin að
hjálpa og gafst góð ráð þegar á
reyndi.
Elsku góða systir mín, við átt-
um margar góðar stundir saman,
ferðalögin sem við fórum með
börnin okkar í gamla sumarhúsið
í Dölunum. Það var oft glatt á
hjalla, börnin fengu að fara á
hestbak og undu sér vel úti í nátt-
úrunni. Það var oft margt um
manninn í kotinu, bæði börn og
fullorðnir og sofið í hverju rúmi
og á dýnum á gólfinu og allir voru
ánægðir. Við systurnar unnum
svo vel saman og allt gekk þetta
vel hjá okkur eins og alltaf frá því
við vorum börn.
Þegar pabbi dó svona ungur
frá okkur fjórum systrum og
mömmu sem var ástrík og ynd-
isleg móðir þá héldum við allar
hver utan um aðra og veittum
hver annarri styrk til að takast á
við erfiðleika sem að steðjuðu
hverju sinni. Það hefur alltaf verið
mikil samstaða í okkar fjölskyld-
um sem eru orðnar nokkuð fjöl-
mennar. Börnin okkar barna-
börnin og barnabarnabörnin hafa
tileinkað sér gott samband og vin-
áttu.
Kæra systir, ég þakka þau ár
sem við áttum saman. Ég veit að
þér líður vel með fólkinu okkar
sem tekur á móti þér.
Ljóð Þórunnar Sigurðardóttur
verður mín hinsta kveðja til þín.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
Ég votta börnum hennar og
öðrum ættingjum einlæga samúð.
Missir þeirra er mikill en minning
um ástríka móðir gleymist ekki.
Guð blessi þig elsku systir.
Halldóra Jensdóttir.
Elsku yndislega fallega
mamma mín að innan sem utan,
þín verður sárt saknað. Þú ert og
verður alltaf fallega hetjan mín og
fyrirmynd. Betri mömmu og
ömmu er ekki hægt að hugsa sér
og ég verð ævinlega þakklát fyrir
að hafa fengið þig sem móður og
ömmu barnanna minna. Ég var
alltaf svo mikil mömmustelpa og
mun alltaf vera það. Ég man
stundirnar með þér þegar ég var
lítil stelpa og lá á þér á kvöldin í
sófanum og kallaði þig mjúka
koddann minn. Ég áttaði mig á
því daginn sem ég kvaddi þig að
ég fór heim með vatnskoddann
sem ég gaf þér og nú sef ég allar
nætur með hann og hann er svo
mjúkur og góður en hann getur
aldrei jafnast á við alvöru mjúka
koddann minn sem ert þú sem ég
elska af allri minni sál og af öllu
hjarta. Mamma, við vorum nánar
og ég veit að við munum halda því
áfram. Nú eru þjáningar þínar
búnar og þú komin úr efnislíkama
þínum sem var búinn að ganga í
gegnum svo miklu meira en hægt
er að ímynda sér að nokkur geti
gengið í gegnum, þú gerðir allt
sem þú gast og við fjölskyldan til
að geta haft þig lengur hjá okkur.
En núna ert þú, elsku mamma,
komin heim í Sumarlandið og ég
veit að allir taka vel á móti þér og
munu hlúa að þér. Ég veit að þú
ert á góðum stað því þú ert og
varst alltaf góð við allt líf og allir
voru jafnir í þínum huga hvort
sem það voru dýr eða menn. Ég er
alveg viss um að við eigum eftir að
finna fyrir návist hvor annarrar
og við munum svo sameinast á ný
þegar ég kem heim til þín. Ég
elska þig, elsku besta mamma
mín, og takk fyrir allt sem þú
kenndir mér, gafst mér, hjálpina,
kærleikann, vináttuna, allar
stundirnar og þá miklu ást sem
ríkti á milli okkar. Ég sakna þín
svo sárt en við munum finna leið
saman til að knúsa hvor aðra, ég
elska þig svo mikið.
Elskulega mamma mín
mjúk er alltaf höndin þín
tárin þorna sérhvert sinn
sem þú strýkur vanga minn.
Þegar stór ég orðinn er
allt það skal ég launa þér.
(Sig. Júl. Jóhannesson)
Gabriel Ari vill bæta við að
hann elski þig svo mikið og segist
hafa elskað þig svo mikið öll ellefu
árin sem hann fékk með þér. Og
þú varst rosalega skemmtileg
segir hann og hann segir sko roo-
ooooosalega með mörgum o-um.
Viktoria Sól segir að hún elski
þig mikið og þú sért alltaf með svo
fallegt hár.
Hugrún Perla segir alltaf
„amma Magga“ og ég segi henni
að þú sért farin að lúlla með öllum
hinum fallegu englunum.
Elskum þig.
Þín mömmustelpa,
Magnea Lynn Fisher (Sissy).
Ég minnist Möggu frænku
fyrst þegar ég var fimm ára gam-
all. Magga bjó þá hjá móður-
ömmu minni og var búin að eign-
ast frumburð sinn, Isabellu. Árið
1970 fluttist Magga til Kaliforníu í
Bandaríkjunum með þáverandi
eiginmanni sínum, Lenard (Lynn)
Fisher. Magga og Lynn fluttust
síðan til Alaska og þaðan kom hún
í heimsókn til Íslands sumarið
1974. Í för með henni voru Bella
og Róbert sonur hennar sem hún
eignaðist árið 1972. Magga ákvað
að bjóða elsta bróður mínum,
Jens, að koma með sér til dvalar
hjá þeim hjónum í Alaska í heilt
ár. Ég var svo heppinn að Jenni
var nýorðinn faðir á þessum tíma
svo að hann gat ekki nýtt sér
þetta einstaka boð. Fyrst svo var
bauðst mér að þiggja boðið sem
ég 14 ára gamall og fullur af æv-
intýraþrá þáði með þökkum. Árið
sem ég dvaldi hjá Möggu og Lynn
í Alaska reyndist einstök lífs-
reynsla og eitthvað sem ég hefði
aldrei viljað missa af. Ég tel mig
hafa verið einstaklega heppinn að
hafa fengið þetta tækifæri. Gæfa
mín fólst ekki síst í því að fá að
dvelja hjá Möggu frænku sem
reyndist mér jafn góð og besta
móðir. Eflaust hef ég reynst
henni erfiður enda orkumikill
unglingur á þessum tíma en
Magga kunni svo sannarlega lagið
á mér. Ég minnist þess að Magga
leyfði mér meðal annars að keyra
stóra ameríska kaggann sem hún
átti. Því miður reyndist ég ekki
betri bílstjóri en svo að ég keyrði
út í skurð. Magga sagði „no pro-
blem“ og þrátt fyrir þetta óhapp
fékk ég að keyra aftur síðar. Þetta
lýsir Möggu vel; hún var ekki að
hafa áhyggjur af smáhlutum.
Annað sem mér er minnisstætt
tengist því að það var ekki mikið
úrval af matvöru í litla þorpinu
þar sem Magga bjó og þurfti því
að panta mestallan mat frá næstu
borg. Þegar matarsendingarnar
komu var mikil hátíð í bæ og við
krakkarnir kunnum vel að meta
allt góðgætið sem barst okkur í
risastórum umbúðum. Sérstak-
lega fannst mér gott að laumast í
barnakrukkumatinn sem ætlaður
var Robba litla frænda mínum og
hafði ég aldrei smakkað svona
gott ávaxtamauk. Eðlilega fékk
ég skammir frá Möggu frænku
sem hefur séð fram á að birgð-
irnar myndu ekki endast vel ef ég
héldi þessu háttalagi áfram. En
hún var fljót að fyrirgefa mér
enda í hennar eðli að láta öllum
líða vel. Eftir að ég fullorðnaðist
hef ég áttað mig æ betur á því
hversu erfitt það hefur verið fyrir
Möggu að búa á þessum af-
skekkta og á margan hátt harð-
býla stað svo fjarri sínu heima-
landi. Til marks um það má nefna
að fyrsta árið í Alaska bjuggu þau
hjónin í bjálkakofa án rennandi
vatns eða annarra þæginda. Alltaf
stóð Magga sig eins og hetja;
hvort sem það var 30 stiga hiti eða
50 stiga frost.
Ég verð ævinlega þakklátur
fyrir að hafa fengið að upplifa
þetta ár með Möggu og fjölskyldu
hennar. Vegna þín, elsku Magga,
upplifði ég ævintýri sem flestir
drengir á unglingsaldri hefðu gef-
ið allt fyrir; ég kynntist veiðum,
sleðaferðum, bátsferðum á Yukon
ánni, ekta indjánum og öfgum
náttúrunnar í stórfenglegri feg-
urð Alaska.
Elsku Bella, Robbi, Sissý og
fjölskyldur – megi minningin um
Möggu styrkja ykkur á erfiðum
tímum.
Ágúst Guðjón Arason.
Elsku kæra frænka mín, þetta
er erfitt en mér hefur reynst best
að kveðja mína nánustu með fá-
einum orðum og setja það á blað.
Við áttum margar góðar stundir
saman, spjölluðum um allt milli
himins og jarðar sem við ræddum
kannski ekki við aðra. Það sem fór
fram á milli okkar var geymt
innra með okkur eins og spjallið
okkar síðustu helgina áður en þú
kvaddir. Ég var þér svo ævinlega
þakklát að þú skyldir vera í næsta
herbergi við pabba minn þegar
hann prílaði fram úr rúminu árla
morguns yfir rimlana öfugum
megin og mottan var hinum meg-
in, þú hringdir á næturvaktina á
HSS, hann skall í gólfið og braut
sig og svo lést hann pabbi minn 4.
desember 2013. Þú varst alveg
„einstök“ elsku frænka, barðist
hetjulega við þinn sjúkdóm í öll
þessi ár, þú fékkst alla þá bestu
umönnun á HSS sem hægt var, þú
varst ein í stóru herbergi með sér
salerni og sturtu og varst líka með
sjónvarp með öllum stöðvum til að
gleyma þér í og meðan á meðferð-
um stóð. Nú er baráttu þinni lokið
hér í þessu jarðlífi. Við vorum
sammála í svo mörgu – aldrei að
tala illa um náungann, vilja ekki
fara aftur í tímann og breyta ein-
hverju og fá einhver ár hér í við-
bót. Við getum verið stoltar af
börnunum okkar og fjölskyldum
þeirra og þínir nánustu voru mjög
duglegir að stytta þér stundir, þú
vildir ekki láta dekra mikið við þig
en þú vildir vera fín, mála þig,
smá varalit og augabrúnir, svo
sáu þær um að lakka og snyrta á
þér neglurnar og sjá til þess að þú
fengir gott og hollt að borða.
Ég votta þeim mína dýpstu
samúð, þeim Bellu, Sissy og Ró-
bert, einnig systrum þínum og
fjölskyldum þeirra allra. Það er
guð sem gefur lífið, viltu gefa okk-
ur öllum styrk sem syrgja brott-
för þína og sendu einhvern til
þeirra sem færir þeim þinn frið.
Magnea mín, farðu í Jesú nafni.
Takk fyrir allt og allt, þú varst al-
gjör hetja, ég veit að það verður
tekið á móti þér með útbreidda
arma og ég veit líka að við
sjáumst aftur.
Ávallt þín vinkona og frænka,
Guðrún Pétursdóttir.
Magnea Eyrún
Jensdóttir
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýju vegna andláts og
útfarar ástkærs bróður míns, stjúpföður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
ÞORGILS STEFÁNSSONAR
til heimilis að Hlévangi,
Keflavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á Hlévangi og á bæklunardeild
Landspítalans í Fossvogi fyrir einstaka umönnun og hlýtt viðmót.
Stefán Stefánsson,
Birgir Kristjánsson,
Sigríður Kristjana Kristjánsdóttir,
Guðný Sigurðardóttir, Einar Guðberg Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
SJÖFN ZOPHONÍASDÓTTIR
leikskólakennari,
lést laugardaginn 27. september.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 3. október kl. 13.00.
Gunnar M. Steinsen,
Snorri Gunnarsson, Hróðný Njarðardóttir,
Lilja Anna Gunnarsdóttir,
Kristrún Sjöfn Snorradóttir.