Málfríður - 15.10.2014, Page 17

goethe.de/deutschlernen
DEUTSCH.
SOWIESO!
Sprache. Kultur. Deutschland.
Sextán framhaldsskólakennarar víðs vegar af landinu
drifu sig í víking til Bretlands, 6. ágúst sl. Ekki var för-
inni heitið til að vega mann og annan heldur til að taka
þátt í sumarnámskeiði í Norwich sem var skipulagt af
Félagi enskukennara á Íslandi (FEKÍ) fyrir enskukenn-
ara í samstarfi við háskólann í Norwich (University of
East Anglia). Námskeiðið stóð í sjö daga og á þeim tíma
fengu kennarar að kafa dýpra í leikverk Shakespeares,
spreyta sig í leikrænni tjáningu og setja sig í spor nem-
enda sem hafa ekki lesið heima.
Aðferð sem virkar en fæstir þora að nota
Leikræn tjáning hefur mikil notagildi í kennslu tungu-
mála (Whiteson, 1996), en samt sem áður er það oft
sú aðferð sem kennarar eru hvað ragastir við að beita
í kennslustundum. Þegar lagt var af stað með skipu-
lagningu á sumarnámskeiði þessa árs vildum við
leggja okkar af mörkum og bjóða upp á námskeið
sem gæti nýst kennurum sem langaði til að prófa að
nota leikræna tjáningu í kennslu en treystu sér ekki í
það af einhverjum ástæðum. Í þessu samhengi mætti
nefna að af þeim sextán sem tóku þátt í námskeiðinu
voru einungis þrír sem sögðust hafa notað leiklist í
sinni kennslu. Markmið námskeiðsins voru m.a. að
sýna fram á notagildi þess að nota leikræna tjáningu í
kennslu, efla þekkingu á hagnýtum leiðum til að inn-
leiða hana í eigin kennslu og að öðlast reynslu í að
beita þessum kennsluaðferðum. Yfirheiti námskeiðsins
var Bringing Literature Alive: The Wild Woods of England
og allt var þetta gert til gæða kennsluna lífi, gera hana
skemmtilega og um leið árangursríka.
Ólesnir kennarar komnir upp á svið
Eitt er að tala um hluti en annað að framkvæma og
það fengum við svo sannarlega að upplifa á sumar-
námskeiðinu í Norwich. Að lesa sér til og ræða saman
um mismunandi kennsluaðferðir og árangur þeirra er
gott, en að prófa á eigin skinni er ennþá betra, alveg
eins hjá kennurum eins og nemendum þeirra almennt.
Námskeiðinu var skipt í tvennt. Fyrir hádegi voru bók-
legir tímar þar sem ræddar voru ýmsar kenningar og
rýnt í leikverk og eftir hádegi voru verklegir tímar þar
sem okkur gafst tækifæri til að spreyta okkur í drama-
tíkinni. Á fyrsta degi var farið með þátttakendur nám-
skeiðsins í leikhús háskólans þar sem við urðum svo
daglegir gestir og „leikarar.“ Kennarar á námskeiðinu,
Jenny Richards, Tony Fullwood og Tony Frost, voru öll
vanir leikarar og leiklistar- og/eða bókmenntakennarar
og ég er ekki frá því að það vottaði fyrir örlítilli hræðslu
hjá okkur þátttakendum að eiga að fara að „leika“ fyrir
framan þessa reynslubolta. Við vissum ekki hvað biði
okkar í þessum aðstæðum. Þarna stóðum við kennar-
arnir saman á nýjum vettvangi sem nýnemar í leiklist.
Ekki var nóg með að við værum komin í nemenda-
hlutverkin heldur vorum við líka komin í aðstæður
MÁLFRÍÐUR 17
The Globe í London. Umræður í stofu.
Sumarnámskeið:
Þori ég, vil ég, get ég?
Drama var málið á sumarnámskeiði FEKÍ
Kristen Mary Swenson er for-
maður FEKÍ og enskukennari í
Fjölbrautaskólanum við Ármúla.