Fréttir - Eyjafréttir - 14.12.2000, Síða 10

10
Fréttir
Fimmtudagur 14. desember 2000
Bræðurnir Óskar og Adólf segja frá æviniýrinu á bak við X-18
Urðum skómenn
Skófyrirtækið X-18,
eða X-18 HF, The
Fashion Group var
stofnað árið 1998.
Það hefur vaxið með
ótrúlegum hætti
undanfarin ár og náð
fótfestu með fram-
leiðslu sína í löndum
austan hafs og vestan.
A þessu ári stefnir í að
velta fyrirtækisins verði
um fjögurhundruð
milljónir og gert ráð
fyrir að fyrirtækið velti
nærri milljarði á
næsta ári. Bræðurnir
/
Oskar og Adolf
Oskarssynir eru aðal-
frumkvöðlar fyrir-
tækisins, en þeir eru
synir Axels og Döddu
skó, sem rekið hafa
/
skóverslun Axels O í
Vestmannaeyjum til
fjölda ára, en hættu
rekstri verslunarinnar
fyrir skömmu og seldu
hana nýjum aðilum.
Oskar sem er fram-
kvæmdastjóri og
Adolf dreifingarstjóri
X-18 hafa nánast alist
upp í skóheimum, ef
svo má að orði
komast, allt frá því að
starfa í verslun for-
eldra sinna, bæði í
Eyjum og reka
skóverslanir Reykjavík,
skóverksmiðju í
Portúgal, þartil nú að
þeir hófu markaðs-
sókn undir merki
X-18, með skrifstofu í
Reykjavík, en skó-
framleiðslu í Austur-
löndum fjær. Benedikt
Gestsson blm. brá sér
í nokkur pör af X-18
ásamt bræðrunum og
ræddi um vel skóaða
tilveru þeirra og fram-
tíðarsýn.
ÞEIR bræður, Adolf og Óskar, ólust upp innan um skóna hjá Axel Ó. en nú ætla þeir að leggja heiminn að fótum sér.
Lá beint við að fara í skó
„Það þekktu allir skóverslun Axels O
í Eyjum og við ólumst upp í kringum
hana,“ segir Adolf. „Þannig að það lá
beinast við að myndum frekar tiieinka
okkur skómennsku en sjómennsku.
Foreldrar okkar fluttu til Vestmanna-
eyja árið 1959 og tóku við skóbúð
sem frændi okkar hafði rekið þar.
Upphaflega ætluðu þau bara að vera í
stuttan tíma, en þetta vatt upp á sig,
enda líkaði þeim mjög vel í Eyjum.
Nú hafa þau selt búðina og ég heíd að
þau séu mjög sátt við það. Það voru
traustir aðilar og gott fólk sem keypti
búðina og ég hef enga trú á öðru en að
þessir nýju aðilar muni halda uppi
þeim anda sem var og er í versluninni.
Það er aðalmálið."
Oskar segir að aldrei hafi staðið
annað til hjá þeim bræðrum en að
halda áfram í skóbransanum, enda hafi
það verið nærtækast. „Við ólumst upp
í skóbúð en vildum hins vegar taka eitt
skref í einu varðandi markaðssetningu
hugmynda okkar. Við höfum sjálfir
rekið skóverslanir, heildsölu og verk-
smiðju í Portúgal og verið alls staðar á
öllum stigum sem hugsanlega er hægt
að ganga í gegnum í þessum
viðskiptum. Við unnum með skóverk-
smiðjunni Iðunni á Akureyri þegar
hún var starfrækt og framleiddi
Puffinsskóna sem voru tískuskór þess
tíma. Þegar mest var held ég að við
höfum keypt um helming af fram-
leiðslu Iðunnar."
Núfluttuð þiðfrú Eyjum, voru þœr of
litlarfyrir stórhuga menn ?
„Nei, nei,“ segir Oskar. „En þegar
ætlunin er að vera með dreifingu og
sölu verður að stjóma því frá
Reykjavík. Fyrirtækið sem við rekum
núna erum við að reka á Islandi, en
væri kannski betra að reka það er-
lendis og nær markaðnum, því vissu-
lega gerir fjarlægð okkar frá mark-
aðnum okkur erfitt fyrir. Þannig að
Vestmannaeyjar voru aldrei inni í
myndinni, því það er svo margt sem
þarf að sækja til Reykjavíkur. En hver
veit nema með aukinni tækni verði
hægt að breyta þessu einhvem tíma.
Þó ég vilji kannski ekki gerast mikill
spámaður, þá er hægt að nefna nýj-
ungar eins og sjónvarpssíma og annað
slíkt, sem gera hlutina miklu auð-
veldari. Við emm til dæmis með
iðnhönnuð í vinnu sem var að teikna
upp stóran og mikinn vegg sem átti að
fara í verslun. Eg spurði hann að því
hvenær veggurinn yrði kominn upp og
hann svaraði að hann hefði farið í bfl
daginn áður og líklega kominn upp
daginn eftir. Þá spurði ég hann í gríni:
„Ekki var hann smíðaður á Akureyri?"
„Nei í Hnífsdal," svaraði hann. Þaðan
fengum við lægsta tilboðið, en allar
teikningar og efnistillögur sendar á
milli með tölvu. Þetta virtist ekki vera
neitl vandamál, svo maður skyldi tala
varlega, þegar maður veltir fyrir sér
möguleilaim í framtíðinni.“
Harður heimur
Statfsemi fyrirtœkisins er að mestu í
austurlöndum fjœr og flestir skórnir
eru framleiddir í Kína, Víetnam og
Taiwan. Einhver myndi kannski segja
þetta vonda pólitík, hverju viljið þið
svara þvt'?
Óskar: „Fyrst og fremst emm við að
ná lægra vömverði með því, vegna
þess að vinnuaflið er mun ódýrara þar.
Það þarf ekkert að skammast í því,
vegna þess að við búum í mjög
hörðum heimi þar sem fólk vill fá
vöruna á eins lágu verði og hægt er.
Við breytum ekkert heiminum í því
sambandi og ef heildarframleiðslan,
eins og hjá stóm fyrirtækjunum, Nike
og Skechers væri ekki þama hefði
þetta fólk kannski ekkert að gera.“
Adolf: „Ég er sammála. Við emm í
mikilli samkeppni og við verðum að
leita að verðunum þar sem þau em
lægst. Þó að við séum fyrst og fremst
markaðsfyrirtæki, verðum við að
standast í verðum eins og hægt er.“
Adolf og Óskar: -Við keyrum á ferskleika og tísku. Það þarf alltaf
að vera með einhvern ferskleika og eitthvað nýtt, en auðvitað er
það markaðurinn sem ræður og hann stjórnar hvaða línu við
leggjum áherslu á og í hvað við viljm setja peningana. Það þýðir
ekkert að bjóða vöru sem við vitum að selst ekki.