Fréttir - Eyjafréttir - 29.05.2003, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 29. maí 2003
Fréttir
9
ómannadaginn hátíðlegan um helgina
Ragnheiður Sveinþórsdóttir á Herjólfi hefur lokið 3. stigi Stýrimannaskólans:
Það eru alltaf til einhverjir sem segja að
það sé ekki hægt að nota konur til sjós
-en eftir nokkra daga eru þeir nú yfirleitt sáttir við mig. Ef maður sýnir dugnað og áhuga á starfmu þá hverfa fordómar.“
RAGNHEIÐUR: -Ég hef fengið bæði góð og neikvæð viðbrögð varðandi stýrimannsstarfið, mennirnir eru
misjafnir eins og þeir eru margir. Viðbrögðin eru ekkert öðruvísi en á öðrum vinnustöðum, nýliðum er alltaf
misjafnlega tekið.
Ragnheiður Sveinþórsdóttir fer
ekki troðnar slóðir en hún hóf nám
við Stýrimannaskólann í Reykjavík
haustið 1998 og lauk þriðja stigi
þremur og hálfu ári síðar. Hún er
þriðja konan sem klárar þriðja stig
stýrimannanáms frá skólanum og
aðeins ein kona hefur lokið fjórða
stigi. I dag er hún tuttugu og eins
árs og hefur þegar aflað sér tölu-
verðrar reynslu á sjó. Ragnheiður
hyggur á nám í sjávarútvegsfræði á
Akureyri næsta haust en það nám
tekur þrjú til fjögur ár.
Fór á sjó sextán ára
Ragnheiður er í sambúð með Sigurði
Atlasyni sem einnig er sjómaður Þau
hafa keypt íbúð fyrir norðan og hann
vonast til að fá pláss á Sigurði VE í
haust þar sem hann landar mikið á
Akureyri. „Við viljum búa hér í
Eyjum í framtíðinni. Siggi er Vest-
mannaeyingur í húð og hár og mér
líkar mjög vel hérna og vil hvergi
annars staðar vera.“
Það er ekki algengt að konur stundi
sjóinn og einhvem veginn skýtur það
skökku við að Reykjavíkurstelpa velji
sér þennan starfsvettvang. „Afi var
sjómaður og allir hans bræður og
systur. Föðuríjölskylda mín er af
Suðumesjunum og aft sagði mér að
systur hans hefðu stundað sjóinn,
reyndar ekki fyrr en ég var sjálf búin
að velja mér þennan starfsvettvang.
Eg veit hann var stoltur af mér, þótt
hann segði það ekki beint.“
Ragnheiður segist eignlega ekki vita
hvað sé mest heillandi við sjóinn og
sjómennsku. „Eg fór fyrst á sjó með
frænda mínum þegar ég var sextán ára
gömul en hann er skipstjóri og útgerð-
armaður á netabát. Þegar ég var í 10.
bekk kynnti ég mér vel sjávar-
útvegsdeildina á Akureyri. Mér fannst
Stýrimannaskólinn góður grunnur sem
gæti nýst mér vel í framtíðinni.
Við læmm til dærrús miklu meira en
siglingafræði og um stöðugleika skipa.
Þar er kennd hagfræði, markaðsfræði,
fiskifræði, fiskvinnsla og meðferð
afla, auk fleiri hagnýtra greina sem
vitaskuld nýtast víðar en einmitt í
sjómennskunni. Sjávarútvegsfræðin er
í raun rökrétt framhald og ég hef þá
verklega þáttinn ef sá bóklegi bregst
og þann bóklega ef sá verklegi
bregst.“
Góð og neikvæð viðbrögð
Þegar Ragnheiður var í skólanum
vann hún í jólafríum og á sumrin á
fraktskipum, „Eg útskrifaðist úr skól-
anum 2001 og hef búið hér í eitt og
hálft ár. Ég hef verið á togumm,
netabátum, nótabát og er núna háseti á
Herjólfi." Ragnheiður starfaði sem
afleysingastýrimaður á Bergey VE og
Guðmundi VE og hefur verið háseti á
Heimaey VE, Gandí VE og Sæfaxa
VE. Hún segir karlana um borð taka
sér misjafnlega, en oftast vel. „Það
hafa komið upp leiðindi. Það er
staðreynd að um borð í skipunum em
störf sem ég ræð ekki við þar sem ég
er ekki nógu sterk til að vinna þau. Ég
get t.d. tekið blýið á nótabátum en get
það ekki í brælu og veit það alveg. Það
eru líka til strákar sem ráða ekki við
það. Þó að ég geti flest, þá er hitt og
þetta sem ég ræð ekki við. Ég hef
bæði fengið jákvæð og neikvæð við-
brögð varðandi stýrimannsstarfið,
mennimir eru misjafnir eins og þeir
em margir. Viðbrögðin eru ekkert
öðmvísi en á öðmm vinnustöðum,
nýliðum er alltaf misjafnlega tekið.
Það em þó alltaf til einhverjir sem
segja að það sé ekki hægt að nota
konur til sjós en eftir nokkra daga em
þeir nú yfirleitt sáttir við mig. Ef
maður sýnir dugnað og áhuga á
starfinu þá hverfa fordómar."
Meira og meira ástfangin
Ragnheiður segir strákana um borð
yfirleitt vera góða félaga sína. Ég á
fleiri strákavini en vinkonur, það
hefur einhvem veginn alltaf verið
þannig. Þegar ég bytjaði í skólanum
vomm við tvær, ég í Stýri-
mannaskólanum og Þómnn Agústa
Þórsdóttir í Vélskólanum. Viðerum
miklar vinkonur og náðum mjög vel
saman. Þórunn er búin með íjórða
stigið í Vélskólanum og er í
vélaverkfræði og hefur m.a. unnið í
virkjunum. Það var mjög skemmti-
legt í Stýrimannaskólanum, þetta er
lítill skóli og þar þekkja allir alla. Ég
var yngst í skólanum og strákamir
tóku mig undir sinn vemdarvæng
þannig að þetta var hið besta mál. Ég
fór með þeim í partý og á þessum tíma
sagði ég stundum og segi stundum
ennþá, „við strákarnir" án þess að
fatta það, “ segir Ragnheiður og bætir
því við að mamma hennar leiðrétti
hana stundum.
Yfirleitt taka konur því vel þegar þær
frétta að Ragnheiður stundar sjóinn.
„Ég hef fengið mikla hvatningu frá
konum og þær segja margar að það sé
tími til kominn að einhver standi upp í
hárinu á þessum körlum. Ein og ein er
afbrýðisöm því þeim líst ekki á að
hafa konu með körlunum úti á sjó en
flestar em ánægðar með það.“
Hvað er svona heillandi við sjóinn?
„Það er gott að komast burt frá öllu,
gott að komast frá stessinu og hama-
ganginum. Þegar ég byijaði sjó-
mennskuna bjó ég í Reykjavík en nú
finnst mér auðvitað best þegar Siggi
getur verið með mér á sjó. Við vomm
saman á Sæfaxa, Guðmundi og Gandí.
Við sem ætluðum aldrei að vera
saman á sjó en það gengur mjög vel
upp, við emm bara félagar þar til við
komum í klefann eða heim. Við
vomm saman á sjó frá því eftir sjó-
mannadag þar til ég fór á loðnu í
desember og við verðum bara meira
og meira ástfangin. Við fómm reyndar
í frí til Tyrklands í ágúst og það var
alveg frábært.“
Staðlaðar ímyndir
Ragnheiður segir staðlaðar ímyndir og
viðhorf ríkja til kvenna sem eru á sjó.
„Margir sjá fyrir sér karlalegar konur
en það er alls ekki þannig. Éghefhitt
nokkrar konur sem hafa áhuga á því
að fara á sjó en þessi gömlu viðhorf
stoppa þær. Þær hafa ekki nógu mikla
framtakssemi til að gera það sem þær
langar til. Ég hef samt sem áður orðið
vör við minni fordóma en fólk heldur,
þó svo einstaka sé neikvæður og finn-
ist konur ekkert hafa í þetta að gera. Ef
konur hafa á annað borð áhuga á því
að mennta sig í sjávarútvegi þá er
ekkert sem mælir gegn því að þær láti
af því verða Sumum finnst líka annað
gildaumkonur á fraktskipum. Fiski-
mönnum finnst það hálfgerð
sápukúlusjómennska en mér finnst
það oft erfiðari vinna, meiri vökur og
stundum meira púl. Fiskimenn halda
að við séum að mála og þvo allan
daginn og finnst þetta ekki vera
sjómennska en þeir vita ekki betur,“
segir Ragnheiður sem þegar hefur
nokkra reynslu af sjómennsku, aðeins
tuttugu og eins árs gömul.
gudbjorg @ eyjafrettir. is
Sumarstúlkan og Herra Vestmannaeyjar í Höllinni 12. júlí
f Lm ■n Æl
1 jw lA
L Á H r IV 1 - Jp
Sumarstúlka Vustmannaf.yja: Efri röð frá vinstri: Amdís Bára Ingimarsdóttir, Sara Sigurlásdóttir,
Sædís Eva Birgisdóttir, Thelma Rós Tómasdóttir og Ingibjörg Osk Þórðardóttir. Neðri röð frá vinstri:
Iris Elíasdóttir, Eygló Egilsdóttir, Asta Hrönn Guðmannsdóttir, Sunna Sigurjónsdóttir og Sigrún Anna
Gunnarsdóttir. Myndir Halla Einarsdóttir.
Árleg Sumarstúlku-
keppni fer að þessu
sinni fram í HöIIinni
þann 12. júlí nk. Að
þessu sinni fá dreng-
irnir líka tækifæri til að
reyna sig og verður val-
inn Herra Vestmanna-
eyjar þetta sama kvöld.
Herra
V ESTMANN AEYJ A R:
Efri röð frá vinstri:
Ragnar Smári
Ragnarsson, Benedikt
Oskar Steingrímsson og
Stefán Bjöm Hauksson.
Neðri röð frá vinstri:
Styrmir Jóhannsson,
Stefán Atli Agnarsson og
Vignir Amar Svafarsson.