Reykvíkingur - 20.06.1952, Qupperneq 5

Peran i ljósstæðinu yfir snyrtiborðinu
á að vera sterk svo að engin misfella
verði í andlitssnyrtingunni. En snyrtið
yður aldrei við rafmangsljós þegar þér
á eftir gangið út í dagsljósinu — eða
öfugt. (Mbl. 14. 6.).
Ef viO misskiljum þetta ekki,
eigum viO m. ö. o. aO snyrta
ohkur viO dagsljós áOur en
viO göngum lít i rafmangs-
IjósiO.
Nálega ætíð eru forsetar frjálsra
þjóða aldurhnignir menn, sem áhyggj-
ur og erfiði hafa markað með djúpum
línum í svipmóti. (J. J. í Landvörn,
maf).
Selfportrait?
Þrálátur orðrómur gengur um, að
Eden muni láta af utanríkisráðherra-
embættinu og gerast náinn samstarfs-
maður Churchills. (Mbl. 17. 6.).
Norðmenn hafa einnig bent á, að
ef tryggja skuli friðinn í framtiðinni,
verði að koma í veg fyrir offjölgun
fólksins, svo að ekki verði að grípa til
jafn viðbjóðslegra fólksfækkunarað-
ferða og ófriður er. (Vísir 10. 6.).
Þá veit maOur til hvers cr
barist.
NEÐANJARÐARVERKFALL f
HÁLFAN MÁNUÐ. (Þjóðv. 15. 6.).
Kyndarar hyrnda marskálks-
ins óánœgOir meO kaupiOf
1
Sú villa varð í skákþraut blaðsins í
gær, að hvítt peð var á C3, sem átti
þar ekki að vera né yfirleitt á borðinu.
(Vísir 10. 6.).
í rauninni finnast fjölmargar mis-
munandi skýringar á orðinu „kokteill".
Allur fjöldi manna setur það í sam-
band við Axolotl 8., konung í Mexikó,
sem átti forkunnarfrfða dóttir, sem hét
Coctel. (Mbl. 17. 6.).
Já, Eggert er að vísu farinn, og þó
ekki, því að hann hefur eftirlátið
sinn bezta hluta — sinn innri mann —
sem hægt er að finna í hverri bóka-
búð á landinu, nefnilega 2. bindi
minninga hans, „Lífið og ég“. (Visir,
13. 6.). (^£j
REYKVÍKIN GUR

Carlsen minkabani
A öðrum tug þessarar aldar voru strákarnir
Kurt og Carl að alast upp í bænum Lilleröd á
Sjálandi. Þeir voru bræðrasynir og léku sér
saman. Sá fyrrnefndi vakti seinna mikið um-
tal fyrir að hafast við um borð í skipi sínu
Flying Enterprise einsamall í óveðri á
Atlantshafi löngu eftir að allir aðrir höfðu
gefið upp von um að það mundi haldast á
floti. Sá síðarnefndi hefur getið sér gott orð
fyrir baráttu gegn minkaplágunni á Islandi.
Carl Carlsen fæddist í Lilleröd 20. janúar
1908. Faðir hans hafði — þegar hann var
unglingur — ekki fengið
samþykki foreldra sinna til
að gerast sjómaður, eins og
hugur hans þráði mest, og
gerðist í staðinn múrari. Son-
urinn Carl ól í brjósti sömu
bernskudrauma, en var að
því leyti heppnari hinum
eldri Carlsen að hann átti
skilningsríkan föður. Því að
þegar Carl kom að máli við
foreldra sína einn dag er
hann var á 16. aldursári og
sagði: ,,Nú ætla ég til sjós,“ — þá
engum andmælum hreyft.
Carl sigldi til margra landa með mönn-
um af mörgu þjóðerni. Hann lærði að bjarga
sér í þýsku, ensku, frönsku, spænsku — og
jafnvel rússnesku. Arið 1929 var hann á
skipi með dönskum kyndara sem siglt hafði
á ísland. Viðkynningin við kyndara þenn-
an vakti hjá honum áhuga fyrir íslandi, og
hann ákvað að fara hingað norður.
Carl Carlsen kom til íslands í árslok
1929. Á vertíðinni þ ennan sama vetur
réri hann á trillu frá Grindavík, og var við
heyskap næsta sumar sem kaupamaður hjá
Einari í Garðhúsum.
Árið 1931 starfaði Carl í verksmiðjunni
á Álafossi, og kvæntist um sömu mundir
íslenskri konu; þau eiga fimm börn, þrjá
syni & tvær dætur. Næstu árin stundaði
Carl ýmsa algenga vinnu hér í Reykjavík,1,
en fluttist árið 1934 með fjölskyldu sína
til Lilleröd, og vann þar að húsbyggingum
með föður sínum. Árið 1937 fluttist hann^q
var
aftur til íslands, og hefur búið hér síðan.
Hann er löngu búinn að gera það upp við
sig, að hér, og hvergi annarsstaðar, er stað-
urinn fyrir hann að eiga heima.
Carlsen hefur fengist við sitt af hverju
síðan hann settist hér endanlega að, fyrir
utan almenna verkamannavinnu, meðal
annars verið járnsmiður og pípulagninga-
maður og — stýrimaður á skipi. Á siglinga-
árum sínum tók hann eitt sinn minna stýri-
mannspróf í Kaupmannahöfn, og þetta próf
tryggði honum stýrimannsstöðu á danska
skipinu Skagen, sem banda-
menn höfðu hér við land í
flutningum fyrir herinn. Á
Skagen var Carlsen 1940—
’42. Seinna, eða veturinn
1944—’5, sigldi hann um
skeið á Yamassee, leiguskipi
Eimskipafélagsins, en 1.
stýrimaður þar var frændi
hans og leikbróðir frá Lille-
röd, hinn frægi Kurt Carl-
sen. — Eftir stríðið tók Carl
aftur að stunda ýmsa algenga
vinnu. Seinustu árin hefur hann búið hér
uppi við Rauðavatn.
Það var árið 1942 sem Carlsen fór fyrst
að fást við minkaveiðar. En hann sá fljótt
að slíkar veiðar gæti enginn stundað með
neinum teljandi árangri nema hann nyti
við góðra og vel taminna hunda. Hann
reyndi mikið til að finna slíka hunda; það
var þó ekki fyrr en 1947 sem hann rakst
á þann fyrsta er hafði til að bera hið rétta
upplag. En þessi hundur tamdist líka mjög
vel og lærði á skömmum tíma að skilja það
hlutverk sem honum var ætlað við minka-
veiðarnar. Og nú fór Carlsen að stunda þær
með miklum árangri. Og ári síðar, 1948,
var hann ráðinn til þess af landbúnaðarráðu-
neytinu að ferðast um landið og vinna að
útrýmingu minksins. Hefur hann stundað
þetta sem atvinnu síðan.
Hundar Carlsens hafa með hverju árinu
orðið hæfari til veiðanna. Með aðstoð þeirra
er hann búinn að bana samtals 3000 mink-
um. (Sjá bls. 12—13).
5