Fréttablaðið - 09.03.2013, Blaðsíða 26

Fréttablaðið - 09.03.2013, Blaðsíða 26
LAUGARDAGUR 9. mars 2013 | HELGIN | 26 Það er fátt stórborgarlegt við Heru Hilmarsdótt-ur þegar hún æðir inn úr kuldanum á kaffihús í miðbæ Reykjavíkur. Með bakpoka í brúnni lopapeysu og síða hárið flaksandi er ekki beint augljóst að þarna er á ferðinni leikkona sem er á leiðinni að sigra London, en innan skamms munu íslenskir bíógestir sjá Heru leika samhliða stjörnunum Jude Law og Keiru Knightly í stórmynd- inni Anna Karenina. Hera sest niður með bros á vör og pantar sér te. Það er því ekki úr vegi að spyrja hvort hún sé búin að tileinka sér breskar hefðir eftir fjögurra ára búsetu í London. „Nei, ekki þannig. Ég fékk mér íslenskt jurtate, það er ekkert sérstaklega breskt,“ segir Hera brosandi og bætir við hversu fegin hún sé að vera í nokkurra daga fríi frá tökum eftir strangar næturtökur undan- farna daga. Pressa að leika á Íslandi Hera leikur eitt þriggja aðalhlut- verka í myndinni Vonarstræti, en tvær vikur eru liðnar af rúmlega sex vikna tökuferli. Ásamt Heru eru Þorvaldur Davíð Kristjánsson og Þorsteinn Bachmann í aðalhlutverk- unum, en myndin er fyrsta verkefni Heru hér heima síðan hún útskrif- aðist frá breska leiklistarskólanum LAMDA, The London Academy of Music and Drama, sumarið 2011. Hún hefur þó áður látið ljós sitt skína á hvíta tjaldinu, til dæmis í kvikmyndinni Veðramót. „Það er himinn og haf á milli þess að leika í bíómynd þá og í dag. Ég er miklu betur undir þetta búin, enda hef ég haft hlutverkið í kollinum í eitt og hálft ár,“ segir Hera, sem leikur unga einstæða móður í myndinni. „Þetta er í fyrsta sinn sem ég fæ að leika móður, og með svona gam- alt barn, en dóttir mín er átta ára í myndinni. Það er merkileg upplif- un og sefar kannski þörfina fyrir barneignir í nokkur ár. Gott að fá að prófa þetta svona í plati.“ Aðspurð segir Hera að hún finni ekkert sérstaklega fyrir pressu að vera komin heim að gera sína fyrstu bíómynd frá útskrift, en mikið hefur verið skrifað í hérlenda fjöl- miðla um velgengni hennar í Bret- landi. „Það skipti mig aðallega máli hvaða verkefni ég tæki fyrst að mér hérna heima, að það væri eitthvað sem ég teldi mig hafa eitthvað fram að færa í.“ Hafnaði Listaháskólanum Hera er eitt af hinum svokölluðu leikarabörnum. Faðir hennar er leikstjórinn Hilmar Oddsson og móðir hennar leikkonan Þórey Sig- þórsdóttir. Leikkonudraumurinn hefur alltaf blundað í Heru enda er hún alin upp í listrænu umhverfi. Móðir Heru var enn í leiklistarnámi þegar hún fæddist og í barnæsku sótti Hera ýmis námskeið í fylgd með móður sinni eða sat á æfingum í staðinn fyrir að fara í pössun. „Ég man ekki alveg á hvaða tímapunkti ég beit það í mig að verða leikkona en það var snemma á unglingsár- um. Foreldrar mínir voru frekar að reyna að ýta mér á önnur svið enda töldu þau mig kannski ekki gera mér grein fyrir öllum hliðum starfsins. En ég var ákveðin og sé ekki eftir því í dag.“ Það var helst tónlistin sem hefði náð að skáka leiklistardraumnum á sínum tíma, en Hera æfði selló í mörg ár. Hún hætti í formlegu tón- listarnámi á menntaskólárum enda sá hún sig ekki fyrir sér sem selló- leikara í framtíðinni. „Ég á samt alltaf sellóið og flyt það meira að segja með mér milli landa. Maður þarf samt yfirleitt að borga sérfar- gjald fyrir það, svo ferðalög með sellóið geta verið frekar kostnaðar- söm.” Hera lék í kvikmyndinni Veðra- mót er hún var enn í menntaskóla og var stefnan ávallt sett á leiklist- ardeild Listaháskóla Íslands eftir útskrift. „Svo snerist mér hugur, langaði að fara út, burt frá Íslandi og prufa að búa úti. Svo ég sótti um í London en þar bjó ég með mömmu þegar ég var átta ára og hafði síðan þá alltaf langað að fara til baka og búa þar um hríð. Ég sótti samt um hér heima til öryggis, komst inn og borgaði staðfestingargjaldið en var samt ennþá að vona að ég kæmist út. Þegar ég fékk jákvætt svar frá LAMDA í London varð ég að velja og hafna og London varð fyrir val- inu.“ Strákastelpa Einn besti vinur Heru er leikarinn Einar Aðalsteinsson, sem var einn- ig í námi í LAMDA. „Það var í raun smá honum að þakka að ég fór út, þar sem hann var ári á undan mér. Við höfum þekkst síðan í Hlíða- skóla og ég endaði með að leigja með honum og öðrum strák fyrsta árið mitt úti. Það var mjög góð sambúð og gott að þekkja einhvern í nám- inu. Strákar eiga það til að vera ein- faldari í samskiptum en stelpur, að minnsta kosti hvað ákveðna hluti varðar. Svo voru þeir báðir komnir með kærustur og svona og ég ákvað að það væri örugglega betra að fara kannski að leigja með tveimur bekkjarsystrum mínum í stað þess að verða fimmta hjólið í nýrri íbúð. Sú sambúð var skemmtileg en gat verið ansi dramatísk á köflum enda vorum við allar á öðru ári í náminu og í mikilli sjálfsskoðun.“ Eftir útskrift í LAMDA bjóst Hera ekkert endilega við því að geta starfað í Bretlandi og fór því í prufur hér heima sem haldnar eru árlega á vegum Félags íslenskra leikara fyrir leikara sem vilja koma sér á framfæri hérlendis. Rétt fyrir Strákastelpan sem veðjaði rétt Leikkonan Hera Hilmarsdóttir hefur verið að gera það gott í London undanfarin misseri en nú er hún komin heim að leika í bíómyndinni Vonarstræti. Hera sér ekki eftir því að hafa hafnað plássi í Listaháskóla Íslands til þess fara til London á sínum tíma en þar eltir hún nú leikkonudrauminn sem hefur blundað í henni frá unglingsárunum. LEIKKONUDRAU- MURINN Hera ólst upp í listrænu umhverfi og hefur dreymt um að vera leikkona síðan hún var á unglingsaldri. Draumahlutverkið er Bjartur í Sumarhúsum. Uppáhaldsborgin Engin sérstök, en uppáhaldsdýrið mitt er Gríma, gamla kisan mín. Draumahlutverkið Bjartur í Sumarhúsum. Draumamótleikarinn Al Pacino. Besti staðurinn á Íslandi Bara heima. Eða uppi í sveit. Eða í sundi eða eitthvað. Ekkert frumlegt. Besta platan Þær eru nokkrar. Til dæmis Kid A með Radiohead. Íþróttalið Valur, er alin upp í Hlíðunum. Leiksviðið eða hvíta tjaldið Ég nota bæði salt og pipar á matinn. Bak við tjöldin prufurnar fékk Hera hins vegar þær góðu fréttir að hún væri komin með umboðsmann úti, en það þykir alls ekki sjálfsagt mál. „Ég fór samt í prufurnar og á endanum var ég með nokkur mjög góð tilboð frá atvinnu- leikhúsunum hérna í höndunum. Þá hófst valkvíðinn á ný. Átti ég að koma heim og fara að leika hérna heima eða stökkva á þetta tækifæri sem hafði opnast í Bretlandi? Ég hugsaði að ef ég mundi koma heim á þessum tímapunkti færi ég ekki aftur út og þess vegna ákvað ég að veðja á Bretland, en foreldrar mínir studdu mig í þeirri ákvörðun. Hing- að til hef ég ekki séð eftir því þó að ég flytji örugglega aftur heim ein- hvern tíma í framtíðinni.“ Snýst um heppni Í London gengur líf Heru út á að fara í prufur fyrir verkefni en hún hefur getað einbeitt sér alfarið að leiklistinni síðan hún útskrifaðist. Hera hefur meðal annars landað hlutverkum í breskum sjónvarps- þáttum á borð við World Without End, Da Vinci‘s Demons og í kvik- myndinni Anna Karenina. Hún viðurkennir að hún sé heppin enda snúist þessi bransi oft um að vera á réttum stað á réttum tíma. „Þetta snýst að mörgu leyti bara um heppni og mér hefur gengið vel hingað til. Þetta getur verið erfiður bransi og ég passa mig að láta ekki glepjast af honum. Það er mikil pressa sem fylgir þessu starfi, til dæmis varðandi útlitið. Ég er dug- leg að minna mig á að halda fótun- um á jörðinni og vera ég sjálf. Ég tel frekar að þannig geti ég skapað sérstöðu. En auðvitað eru stundum gerðar til manns kröfur um ákveð- ið útlit fyrir hlutverk. Maður þarf bara að átta sig á hvað eru raunhæf- ar kröfur og hvort þær þjóni hlut- verkinu. Hinu kjaftæðinu hendir maður bara í burtu eins og maður best getur.“ Í dag er Hera búsett í London að staðaldri og er stefnan tekin á að snúa aftur þangað í byrjun apríl í undirbúning fyrir væntanleg verk- efni og kynningarherferð fyrir Da Vinci’s Demons-sjónvarps seríuna sem kemur út 12. apríl. Svo er stefn- an tekin á að ljúka tökum á Vonar- stræti á heitum slóðum í lok þess mánaðar. Hera segist samt vel geta hugsað sér að búa á Íslandi í fram- tíðinni. Spurð hvort hún sjái fyrir sér stóra fjölskyldu þegar fram líða stundir svarar hún játandi þótt starfið sé ekki það fjölskyldu- vænsta. „Rétt áður en ég flutti til London fékk ég eitt gott ráð frá leik- konu sem ég virði mikið. Hún sagði mér að passa mig á því að gleyma aldrei ástinni. Það er auðvelt að gleyma stund og stað í þessu starfi og allt í einu kannski vaknar maður upp einn og þá er það orðið of seint. Svo ég hef þetta ráð alltaf á bak við eyrað og ætla að passa mig á því að gleyma ekki boðskap þess, sama hvað gerist.“ FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN Álfrún Pálsdóttir alfrun@frettabladid.is
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.