Fréttablaðið - 20.07.2013, Side 21

LAUGARDAGUR 20. júlí 2013 | HELGIN | 21
var liðið komið í þvílík vand-
ræði. Þeir voru búnir að kaupa svo
mikið af stjörnum, sérstaklega árið
áður. Þetta var svo dýrt að þetta fór
eigin lega bara á hausinn,“ segir
Guðbjörg.
„Þeir þurftu að byrja á núlli en
mér leið svo vel þarna að ég vildi
halda áfram að taka þátt í þessu.
Ég sé ekkert eftir því. Ég var fyrir-
liði tvö af þeim fjórum árum sem
ég var þarna og ég lærði ógeðs-
lega mikið af veru minni. Það var
ótrúlega mikið að gera hjá mér
undir lokin og ógeðslega leiðinlegt
að tapa svona mikið af leikjum.
Ég held að ég hafi bara lært svo
mikið af þessu sem manneskja og
karakter. Það er ótrúlega létt að
vera fyrirliði þegar vel gengur en
þegar illa gengur þá þarftu að sýna
úr hverju þú ert gerð,“ segir Guð-
björg sem leitaði sér að nýju liði í
vetur eftir að Djurgården féll úr
deildinni síðasta sumar.
Of gott til að vera satt
„Ég fékk nokkur tilboð frá
sænskum liðum. Mér fannst ég
vera komin með nóg og vildi prófa
eitthvað nýtt. Ég var að hugsa um
að fara til Rússlands eða Þýska-
lands en svo bara kom þetta upp
með Avaldsnes. Þetta var svo mikið
ævintýri og svo spennandi að heyra
um aðstöðuna og þennan fjárhags-
legan bakgrunn. Þetta var eigin-
lega of gott til að vera satt,“ segir
Guðbjörg, sem var gerð að fyrirliða
Avaldsnes-liðsins strax á fyrsta ári.
Hún býr ein í Avaldsnes, sem er
sex þúsund manna þorp á vestur-
strönd Noregs. „Ég sakna vissulega
Stokkhólms því ég er borgarbarn í
mér. Avaldsnes og Haugasund hafa
sinn sjarma. Þetta er algjör sveit
og geggjuð viðbrigði að koma frá
því að búa í miðborg Stokkhólms,“
segir Guðbjörg.
Fótbolti er liðsíþrótt
Guðbjörg hefur aldrei verið með
læti þrátt fyrir fá tækifæri og
ávallt staðið við bakið á Þóru.
„Þetta er liðsíþrótt og maður þarf
alltaf að styðja fyrstu ellefu. Það er
bara þjálfarinn sem ákveður liðið.
Það er auðvitað súrt að spila ekki
en maður verður bara að virða það
og hvetja liðið áfram. Mér finnst ég
hafa verið hluti af hópnum,“ segir
Guðbjörg. Guðbjörg spilaði sinn
26. landsleik á móti Hollandi. Hún
hefur á sama tíma verið 47 sinnum
á bekknum án þess að fá að koma
inn á. Í hægri bakverðinum spilaði
jafnaldra hennar, Dóra María
Lárus dóttir, sem var að spila sinn
93. landsleik.
„Við Dóra María vorum að hlæja
að því að við vorum vígðar í sömu
ferð og ég held að hún sé bráðum að
fara að detta í hundrað leikina. Ég
er búin að vera mjög lengi í lands-
liðinu án þess að fá stór tækifæri
eins og ég hef fengið núna. Nú ætla
ég að njóta þess í botn á meðan ég
fæ að spila,“ segir Guðbjörg.
„Það hafa ótrúlega margir verið
að styðja við bakið á mér á þessum
tíma. Stelpurnar hafa alltaf gefið
mér klapp á bakið fyrir að vera
svona dugleg að bíða svona lengi.
Ég viðurkenni alveg að það hafa
komið tímar og mánuðir þar sem
ég hef verið að íhuga það að hætta
í landsliðinu. Ég er bara keppnis-
manneskja og ég vil spila. Þetta var
ekkert auðvelt en ég gat ekki hætt.
Ég hefði þá verið svo mikið að gef-
ast upp. Loksins finnst mér ég vera
að uppskera eftir margra margra
ára vinnu,“ segir Guðbjörg.
Það er samt ekki sjálfgefið að fá
tækifærið og nýta það með jafn-
miklum glæsibrag og Guðbjörg
hefur gert á EM. Hún fer líka létt
með aukna athygli sem fylgir því að
blómstra í sviðsljósinu. „Ég held að
það hafi hjálpað mér að vera fyrir-
liði svona lengi. Þetta er fimmta
árið mitt í atvinnumennsku og ég
er búin að vera fyrirliði á þremur
þeirra. Ég hef oft verið sá sem
hefur þurft að standa upp og tala
þegar enginn segir neitt. Það er
nýtt fyrir mig að vera í þessu hlut-
verki í landsliðinu því ég hef aldrei
fengið sama tækifæri
hér og í mínum félags-
liðum,“ segir Guðbjörg
en viðurkennir þó að
hún hafi aldrei farið í
svona mörg viðtöl og
síðustu daga.
En hvernig sér
Guðbjörg fra m-
tíðina? „Ég er
hagfræðingur að
mennt svo ég er
með smá mennt-
un. Ég gæti
alveg hugsað
mér að mennta
mig meira í
þeim bransa.
Ég á hins vegar
enn þá nokkur
góð ár eftir í
fótboltanum en
ég heyrði það
einhvers stað-
ar að kvenna-
markmenn
blómstri frá
28 ára til
33 ára. Ég
vona því
að ég eigi
mín bestu
ár eftir,“
segir Guð-
björg að
lokum.
Það hefur margt breyst á
nokkrum mánuðum því árið
byrjaði ekki vel fyrir Guðbjörgu.
„Þetta er búið að vera skrýtið
ár. Ég skipti um lið og ætlaði að
sanna mig hjá nýju liði. Ég var
komin í form lífs míns áður en
ég veiktist. Ég held að það hafi
hjálpað mér ótrúlega mikið. Við
æfðum tvisvar á dag alla daga
og svo fékk ég þetta eins og skot
í hausinn að ég væri allt í einu
komin með heilahimnubólgu
og lá inni á sjúkrahúsi. Ég var
fárveik í langan tíma, átti ótrú-
lega erfitt að koma til baka og
var eiginlega ekki komin til
baka fyrr en um
miðjan apríl,“
segir Guð-
björg.
LÁ FÁRVEIK INNI
Á SJÚKRAHÚSI
LÆTUR Í SÉR HEYRA
Markvörður þarf að vera
í góðu sambandi við
varnarmenn sína.
MYND/NORDICPHOTOS GETTY
28 m/s 34 m/s - raforkuframleiðsla stöðvastKjöraðstæður til raforkuvinnslu