Akureyri - 29.05.2014, Qupperneq 10

10 20. tölublað 4. árgangur 28. maí 2014
Úr laganámi í leik­
skólastarf í Grímsey
Eftir samfellt sex ára lögfræðinám
hefur Hjalti Ómar Ágústsson, sem
mun útskrifast 45 ára gamall með
meistaragráðu í lögum frá Há-
skólanum á Akureyri eftir nokkra
daga, ákveðið að flytja til Gríms-
eyjar og gerast leiðbeinandi í leik-
skóla norður við heimskautsbaug.
Ástæðan er að eiginkonan, Sigrún
Magnúsdóttir, 36 ára, hefur fengið
stöðu í Grímsey sem grunnskóla-
kennari, hún útskrifast sem kennari
frá skólanum um leið og eiginmað-
urinn. Þau flytja búslóð sína nú um
kosningahelgina fram undan út í
Grímsey með tvö ung börn og segj-
ast bæði hlakka til. En viðurkenna
líka að svona ákvörðun sé áskorun,
ný tækifæri en líka nýjar hættur.
Af hverju Grímsey?
„Okkur bara langaði að fara eitt-
hvað, flytja a.m.k. tímabundið frá
Akureyri. Við vorum tilbúin til að
skoða allt, en síst þó Reykjavík. Við
þrífumst ekki mjög vel þar,“ segir
Sigrún og brosir.
Blaðamaður á stund með þess-
um ævintýragjörnu hjónum á kaffi-
húsi í miðbæ Akureyrar. Upp úr
kafinu kemur að Sigrún ólst upp á
Suðureyri en Hjalti er Eyfirðingur.
Þau segja uppruna sinn eiga þátt
í að þeim finnist það 100% eðlileg
ákvörðun „og ekkert stórmál“ að
flytja til Grímseyjar til þess að elta
vinnu. Tímarnir séu slíkir.
Þau segjast bæði „late bloomers“.
Þau höfðu starfað við ólíka hluti,
unnið bæði með eigin höndum
og huga við ýmis störf þegar þau
kynntust fyrir tíu árum á Gauki á
Stöng. Þau ákváðu nokkru síðar að
flytjast til Akureyrar, þar sem þau
hafa bæði setið á skólabekk sl. sjö
ár. Námsárin nýttu þau einnig til að
fjölga mannkyninu. Þau eiga soninn
Skarphéðin Ás, 3ja ára og Ágústu
Sóleyju, fimm ára. Það blasir því
við að nýi leikskólabarnaleiðbein-
andinn í Grímsey, lögfræðingurinn
Hjalti Ágústsson, muni kenna sín-
um eigin börnum í hópi annarra í
eynni. Merkilegt nokk er meðalald-
ur Grímseyinga fremur lágur. Sam-
anlagt eru 16 börn á leik- og grunn-
skólastigi sem þykir blómlegt í 90
manna byggð.
Algjörar landsbyggðartúttur
„Við erum sko algjörar lands-
byggðartúttur,“ segir Hjalti og
brosir þegar blaðamaður reynir að
spyrjast frekar fyrir um ástæður
flutningsins.
Þau hjón tóku ferjuna til Gríms-
eyjar um næstsíðustu helgi og
skoðuðu aðstæður ásamt börnum
sínum. Þau sigldu í blankalogni
milli Dalvíkur og Grímseyjar, sex
klukkustundir, fram og til baka.
Þau höfðu aldrei áður komið til
Grímseyjar en heilluðust að sögn af
staðnum. „Við fengum konunglegar
móttökur, veðrið var gott og að
sjálfsögðu sögðu heimamenn okk-
ur að þannig væri veðrið alltaf. Við
skoðuðum skólann, hittum krakk-
ana og urðum enn sannfærðari en
áður um að við værum að taka rétta
ákvörðun.“
Ágústa, dóttir þeirra er afar
spennt að flytja. Hún hafði heyrt
að kanínur væru í garði í eynni og
um leið og hún minntist á þær við
landtöku brugðust heimamenn við,
tóku við hnátunni ungu og leyfðu
henni að skoða kanínurnar með-
an foreldranir sóttu fundi vegna
vinnunnar fram undan. „Ágústa er
alveg búin að kaupa að ævintýri sé
í uppsiglingu, það er bara afgreitt.“
Ráðist að staðalímynd
Skarphéðinn litli er á meðfæri-
legum aldri og ekki nógu gamall
til að hafa stórar skoðanir á bú-
setu. Kannski er þetta ekkert stór-
mál eins og Hjalti og Sigrún segja.
En áhugavert skref vegna þess að
staðalímynd lögfræðinga er oft sú
að þeir klæðist dýrustu jakkafötun-
um, þéni mikið og snæði ábúðar-
miklir daglega með valdamiklum
kúnnum. Hjalti segist bara ekki
vera þannig maður. Þau séu bæði
þurftalítil í veraldlegu tilliti og
það megi telja til tekna að störfum
þeirra í Grímsey fylgi húsnæðis-
fríðindi. Mestu máli skipti að hug-
urinn sé frjáls. Hitt sé bara landslag.
Við heimskautsbaug í heimskauta-
rétti
Það vakti athygli blaðamanns
þegar Hjalti skrifaði á facebook
síðu sína um daginn, að eftir sex
ára samfellt háskólanám í lögfræði
væri hann kominn með vinnu – sem
leikskólakennari í Grímsey. Sagan
er þó örlítið flóknari. Hann ætlar
líka að nýta næsta vetur í að klára
aðra meistararitgerð en hann hef-
ur þegar klárað, ljúka laganámi
í heimskautarétti. E.t.v. er vand-
fundinn betri staður til þess en
heimskautsbaugurinn sjálfur sem
liggur yfir Grímsey. Hjalti segir að
auk þess að hafa húmor fyrir þess-
um aðstæðum snúist barátta nú-
tíma Íslendings um að leita bjarg-
irnar uppi þar sem þær séu í boði.
Að auki hlakki hann mjög til að
vera öllum stundum með börnun-
um sínum. Slaka, á, njóta. „Börnin
okkar verða bara einu sinni á æv-
inni þriggja og fimm ára gömul,“
segir Sigrún. Hjalti tekur undir
þetta. Sem faðir á fimmtugsaldri
njóti hann samvista við eigin börn
umfram flest annað í lífinu. Fyrir
á Hjalti dóttur á þrítugsaldri, Al-
exöndru og tvö barnabörn á svipuð-
SAMRÝMD
FJÖLSKYLDA.
NÝI VINNUSTAÐURINN. Hjalti og Sigrún munu starfa í þessu húsi þar sem m.a. eru báðar menntastofnanir Grímseyjar, leikskólinn
og grunnskólinn. Völundur