Skessuhorn - 12.09.2007, Blaðsíða 24

24 MIÐVIKUDAGUR 12. SEPTEMBER
Hruna dans inn dun aði
og djöfsa unað grun aði
kölska í kæti mun aði
svo kirkj an nið ur brun aði.
Elís Kjar an á sömu slóð um:
Þar sem hitt ast marg ir menn
magn ast forna trú in.
Hruna dans inn dun ar enn
en djöf ull inn er flú inn.
Jói í Stapa er týnd ur
For saga máls ins er sú að þeg ar
Anna Árna dótt ir var að yrkja um
drauma mann inn sagði hún að sig
væri löngu hætt að dreyma, enda
orð in átt ræð. Frið rik Stein gríms-
son át það upp eft ir henni og sagði:
Átt ræð kerl ing muna má
að miklu er ekki að tapa.
Því hún ætti kannski að kjá
í karl inn Jóa í Stapa.
Anna svar aði þessu:
Ég við ur kenni mér var ekki rótt
en við erum alltaf að tapa.
Ég fór og leit aði fram á nótt
en fann ekki Jóa í Stapa.
Jói í Stapa svar ar að bragði:
Óðum hverfa ör lög grimm
okk ar bíð ur stund in.
Nú er orð in nótt in dimm
og nú er Jói fund inn.
Og Frið rik bæt ir við:
Aft ur fer að létt ast þeirra lund in
lifn ar allt við heit an ást ar fund.
Það er gott að gamli Jói er fund inn
þau geta ef laust leik ið sér um stund.
Kveð andi
Kveð anda menn úr Þing eyj ar sýsl-
um stigu á stokk. Fyr ir hópn um fór
Jó hann es Ein ars son sem sagði hóp-
inn hafa kom ið sam an í 11 ár til að
gera vís ur. Um Sig ríði Ingv ars-
dótt ur kvað Jó hann es:
Sig ríð ur veit hvað hún syng ur
svo tæp ast verð ur bet ur gert
hún er fædd ur Hún vetn ing ur
en hef ur lag ast tölu vert.
Og Jó hann es spurði: „ Bogga
held ur þú að söng ur göfgi menn?“
Við ur kennd stað reynd er það enn
sem eng inn tel ur sér fært að neita
að söng ur inn göfg ar suma menn
en sum um er ekk ert hægt að breyta.
Jó hann es var eitt sinn að ná í
Ósk á heim ili henn ar, þeg ar hún
bað hann um að bíða því hún væri á
brók inni inni á bað her berg inu:
Á nær haldi fínu með nautna s egg gekk
nekt henn ar fylgdi sá kraft ur
að svo lít ið líf hjá mér fé lag inn fékk
en féll þó í dróma sinn aft ur.
Lóla yrk ir um hverj ir eru kost ir
Bush Banda ríkja for seta, ef þeir eru
ein hverj ir:
Fátt er um þá að fjalla
fædd ur með tómann haus.
Enda með erfða galla
ætt in er heila laus.
Ind riði Ket ils son var spurð ur
hvort hann hefði rjúp ur á jóla borð-
inu:
Fal legri mér finnst að sjá
þær flögra heims um bólin.
En liggja dauð ar diski á
drott ins vors um jól in.
Og Ósk var innt eft ir því á hvaða
mið hún myndi róa ef maki henn ar
yrði henni af huga:
Ef út á líf ið ætl ar hann
eins og tísk an býð ur.
Þá egni ég fyr ir yngri mann
sem oft og mik ið... kveð ur.
Úr ýms um átt um
Gísli Geirs son frá Mos felli ger-
ir að yrk is efni at burð er Guðni
Á gústs son þá ver andi land bún að ar-
ráð herra varð vitni að. Guðni var
stadd ur á töðu gjöld um og alla vega
einn gest ur inn kom þang að í fall-
hlíf:
Séð hef ur Guðni sauða krof
og safn við gangna kof ann.
En aldrei því líkt kven mannsklof
koma af himn um ofan.
Krist inn Gunn ars son kvað um
morg un verk in:
Morg un verk in helstu hóf
harla varð ég feg inn.
Úr and litiinu skegg ið skóf
og skar mig hægra meg in.
Drang eyj ar jarl inn Jón Ei ríks son
orti um list við burð suð ur í Reykja-
vík, þeg ar yng is mey var rök uð ofan
og neð an og einn mað ur mé yfir
meyna:
Á sér þrátt vill list in leyna
lof skal syngja nú og hrós.
Pilt ur sprændi yfir eina
af rakaða blómarós.
Jarl inn hitti gamla vin konu við
Drang ey sem hann hafði þekkt í
barn æsku. Þau höfðu gifst og átt
börn með sitt hvor um mak an um.
En við Drang ey voru þau að ræða
um hvort ekki væri tíma bært að
gera bara eitt barn sam an. Þeg ar
hald ið var af stað upp eyj una fékk
kon an svo mik inn sina drátt að Jarl-
inn þurfti að fara að nudda á henni
kálf ana. Þá varð hon um þetta að
orði:
Óðum hægist æða slátt ur
okk ar vina kær.
Svo er það bara sina drátt ur
sem að mað ur fær.
Jó hann es í Engi mýri átt vin og
nafna. Þeir heim sóttu hvern ann-
að, sitt sum ar ið hvort. Í þetta sinn
voru þeir að fara frá Engi mýri og
Jó hann fylgdi vini sín um á leið is og
sagði svo í kveðju skini:
Við hér enda verð um grín
veg ir skilja að sinni.
Haltu á vin ur heim til þín
hjart ans kveðju minni..
Er ind rek um Skessu horns finnst
við eig andi að enda frá sögn af Braga-
þing á Blöndu ósi með vísu Helga
Ziem sen sem varð til á sjúkra hús-
inu, þeg ar Ið unn ar fólk heim sótti
heim il is menn þar, á sunnu dags-
morgni. Mál var kom ið að halda
í suð ur átt og þakka Hún vetn ing-
um fyr ir frá bær ar mót tök ur og
hag yrð ing um lands ins fyr ir á gæta
skemmt un.

Blöndu ós inn bað ar sól
bros ir sunna dreym in.
Best er því að brölta á ról
bjart an skoða heim inn.
þs/bgk
Frh. Fer skeytl an er Frón bú ans
Marg ar stök urn ar vöktu mikla kátínu gesta.
Vatns nes ing ar kváðu við raust, en þar er ann að af tveim ur kvæða manna fé lög um lands ins.