Skessuhorn


Skessuhorn - 19.05.2010, Blaðsíða 20

Skessuhorn - 19.05.2010, Blaðsíða 20
20 ÞRIÐJUDAGUR 19. MAÍ Margt er það sem þjak ar mann kyn­ ið bæði nú sem fyrr. Ein hver góð ur mað­ ur færði mót læti sitt í stuðla í þess um Ver­ ald ar dikt fyr ir svona 60 árum eða svo: Hrjáð ur er lík am inn, hrelld er sál, hroll mér í sinni vekja krakkapísl anna klögu mál og kon unn ar heimtu frekja. Lífs míns dugga fer hallt á hlið hrein lega öll úr lagi. Með bit laus um klón um berst ég við blank heit af ýmsu tagi. Allt þetta ver ald ar vés og rex varla ég þoli leng ur. Skap ið ýf ist og skall inn vex og skrokk ur inn úr sér geng ur. Um hverf is mig á all an veg er ó rof inn víta hring ur. Í vit laus um heimi velt ist ég eins og vank að ur hor geml ing ur. Ei líf ur sprett ur, aldrei stans, afslöpp un síst við hæfi, svo líð ur á harða hlaup um manns hundstíð og kattarævi. Lengi vel var það sið ur allra póli­ tíkusa sem komust til ein hverra valda á landi hér að koma sam flokks­ mönn um sín um í feit og valda mik­ il emb ætti þar sem þeir síð an sátu og hygl uðu á fram sín um flokki eft ir því sem hægt var. Ekki man ég með vissu hvaða framá mað ur Sjálf stæð is­ flokks ins það var sem kom til Húsa­ vík ur í þá vöggu kaup fé lag anna og hafði orð á að Kaup fé lag ið væri þar stöndugt en kaup menn fáir og smá­ ir. Þá kvað Eg ill Jón as son: Öllu hafði öf ugt mið að, í halds fáir menn og loppn ir. Hon um þótti KÞ kvið að en kaup menn irn ir huppasloppn ir. Um það leiti sem byrj aði að halla und an fæti hjá SÍS hélt Er lend­ ur Ein ars son for stjóri ræðu og var þar að finna með al ann ars orð rétt an seinni hluta þess ar ar vísu sem Stef­ án Jóns son prjón a ði síð an við og leit svona út að því loknu: Nú er sæmd in eft ir ein illa stödd og rambandi. Við skul um ekki nefna nein nöfn í þessu sam bandi. Um svip að leiti hélt Guð jón B. Ó lafs son ræðu á að al fundi SÍS og bar sig frek ar aum lega fyr ir hönd fyr ir tæk is ins. Þá kvað Jón Thor Har alds son: Það syrt ir í ál inn og voð inn er vís og verð mæta sköp un in þver. Eig in fjár stað an er af leit hjá SÍS ­ og ekki er hún betri hjá mér! Sú var tíð að það þótti ekki sér­ stak lega smekk legt hér lend is að borga ekki skuld ir sín ar jafn vel þó dá lít ið væri til af þeim. Í bæj arímu um Lund ar reykja dal kvað Jón at an Þor steins son: Sömu jörðu sit ur Jón sýn ir þrek og orku dáð ir, skelfi leg ur skulda són skap ar hon um litl ar náð ir. Ég er ekk ert sann færð ur um að það hafi alltaf ver ið þeir sem höfðu mest af pen ing um handa á milli sem gengu best fram í því að gleðja með bræð ur sína. Ein hver fékk þessa kveðju frá Jó hann esi Ás geirs syni í Páls seli: Þeir hafa lif að lífi best þó lít inn ættu seim inn sem glöddu sína gesti mest og gerðu betri heim inn. Á ekki ó lík um nót um er þessi vísa eft ir Rós berg Snæ dal og er ef ég man rétt um síð ustu hús freyj una á Þöngla bakka í Fjörð um. Þó er ég ekki svo viss að ég ætla endi lega að biðja þá sem bet ur vita ann að hvort að leið rétta mig eða stað festa: Oft af grönn um efn um veitt en þá sönn ust varstu er í könnu kaff ið heitt komu mönn um barstu. Sam kvæmt lög máli Park in sons er hver mað ur dæmd ur til þess að enda í starfi sem hann er ó hæf­ ur til að gegna því ef hann stend­ ur sig vel í starfi er hann hækk að ur í tign þang að til hann er kom inn í starf sem er hon um of vax ið og er þá þar með ekki hækk að ur í tign frek ar. Eli voga Sveinn kvað um mann sem vænt an lega hef ur ekki feng ið marg­ ar stöðu hækk an ir um dag ana: Hlaut í fang ið hríð og frost hreppti stranga villu, þreytti gang við knapp an kost, komst á ranga hillu. Ef ég man rétt flutti Jónas heit inn Árna son ein hvern tím ann til lögu þess efn is að banna með lög um að borga hærri laun en þre föld lægstu laun verka manns og þó þetta hefði að sjálf sögðu ver ið ó fram kvæm an­ legt í raun þá er ég ekki viss um að ham ingja manna vaxi alltaf í réttu hlut falli við töl urn ar á launa seðl in­ um. Ekki veit ég um hvern Rós berg Snæ dal kvað eft ir far andi en kannske hef ur hann ver ið ein hvers stað ar fyr­ ir ofan með al lag í tekj um: Margt til skaða sýsla sést sjálf um glað ur trassi. Þyk ist mað ur. ­ Það er verst, þessi sprað ur bassi. Önn ur mann lýs ing kem ur hér eft ir Rós berg en vænt an lega ekki um sama mann: Skort ir jafn an björg í bú, birgð um safn ar vín s ins, ekki kafna ætl ar þú und ir nafni ­ svíns ins! Um einn harð vask an fjár afla­ mann orti Loft ur Guð munds son rit höf und ur: Held ur mun hann þiggja þokka fárra þeg ar talið berst að dyggð um sönn um. Út lit ið er inn ræt inu skárra, er hann þó með skugga legri mönn­ um. Einnig er þekkt ur fyrri part ur inn: Víst er... vin ur sára fárra, virt ur er hann lítt af sín um grönn­ um. En Sig urð ur Jóns son frá Hauka­ gili birt ir hana eins og ég birti hana heila og verð ur það að telj ast all góð heim ild. Margt orti Guð mund ur Helga­ son í Stang ar holti og þar á með al þetta sem oft hef ur átt við og ekki síst nú: Oft er fróð ur flakk ar inn fel ur sjóði braskar inn, sæt ur og góð ur svik ar inn, sveitt ur og móð ur hlaupar inn. Síð sum ars árið 1991 var Jón Thor Har alds son á nám skeiði hjá Júlíönu Gott skálks dótt ur. Þótti hon um það lítt skemmti legt svo ekki sé sterk ar til orða tek ið og taldi kennslu kon­ una bæði illa und ir búna og draga tím ann langt um of: Senn er búin sum ar tíð, sól ar flú in glenna. Hringa brú in fag ur fríð; ­ Farðu nú að kenna! Það hef ur lengi ver ið sið ur með þess ari þjóð að yrkja um allt mögu­ legt og ó mögu legt og er nátt úr lega á stæða þess að það skuli vera hægt að halda úti þætti sem þess um. Eig­ um við ekki að enda þátt inn á þess­ ari á gætu um sögn um Ís lend inga: Anda gift hef ur Ís lend ing aldrei vant að. Ým ist hef ur hann ort í hring ­ eða kant að. Með þökk fyr ir lest ur inn, Dag bjart ur Dag bjarts son Hrís um, 320 Reyk holt S 435 1189 og 849 2715 dd@simnet.is Vísnahorn Út lit ið er inn ræt inu skárra - er hann þó með skugga legri mönn um! Eld gos in í vor á Fimm vörðu­ hálsi og í Eyja fjalla jökli hafa vak­ ið gíf ur lega at hygli um heim all an og séð heims byggð inni fyr ir ríku­ legu myndefni auk þess að hafa vald ið öll um þeim usla sem all ir þekkja. Eld gos un um fylg ir þó ekki bara eyð ing ar mátt ur og ógn held ur hafa þau örv að dríf andi fólk til at­ hafna. Nú vinna tveir ein stak ling­ ar hörð um hönd um að út gáfu bók­ ar sem mun sýna okk ur á á hrifa­ mik inn hátt hversu stór brot in nátt­ úr an er og á hversu kynn gi magn­ að an hátt hún birt ist okk ur í Eyja­ fjalla jökli um þess ar mund ir. Það er bóka for lag ið Upp heim ar sem gef­ ur út bók ina Eyja fjalla jök ull ­ Stór­ brot in nátt úra / Grand eur of Nat­ ure. Höf und ar eru þeir Ari Trausti Guð munds son og Ragn ar Th. Sig­ urðs son. „Ver ið er að ganga frá glæsi­ legri bók á ensku og ís lensku um eldsum brot in, allt frá fyrstu stundu til dags ins í dag. Í bók inni er vik­ ið að eld virkni al mennt á Ís landi og að syst ur eld fjall inu Kötlu. Við ger um ráð fyr ir að bók in komi út á ís lensku og ensku í byrj un júní og komi því ferða fólki ís lensku og er­ lendu til góða strax í sum ar,“ seg­ ir Krist ján Krist jáns son bóka út gef­ andi í sam tali við Skessu horn. mm Fyrst ir með bók um gos ið í Eyja fjalla jökli Elsku vin ur inn minn, þá er þraut ar göngu þinni lok ið. Alltaf héld um við í von ina um að þú mynd ir sigra að lok um, en nei. Þér var greini lega ætl­ að eitt hvað ann að og meira. Það er á svona stund um sem að mað ur trú ir mál tæk inu: „Þeir deyja ung ir sem guð­ irn ir elska“. Ég gleymi því aldrei þeg ar við hitt umst fyrst árið 1998. Þá var ég að leita að full trú­ um í keppn ina Herra Vest­ ur land. Ég hafði feng ið ófá sím töl um að ég yrði að hafa sam band við Sig þór Æg is son frá Hell issandi. Ég hringdi nokkrum sinn um í þig og þú varst svo sem ekk ert að tapa þér yfir þessu. Þú á kvaðst samt að hitta mig í Klifi þeg­ ar ég yrði með fyrstu æf ing­ una. Það sló þögn á hóp inn þeg ar þú birt ist, minn kæri, og svo sem ekk ert skrít ið. Því líkt mynd ar leg ur og nær­ vera þín var ynd is leg. Þú leist yfir hóp inn og sagð ir: „Já, ég ætla að vera með.“ Þessi hóp ur var frá­ bær og mynd að ist mik ill vin skap­ ur á milli okk ar. Nú eiga þess ar elsk ur um sárt að binda og votta ég þeim mína dýpstu sam úð á samt þakk læti fyr ir góð ar stund ir þarna um árið. Þú sigr að ir í keppn inni og þá byrj aði allt á fullu hjá þér. Andr ea Brabin hafði sam band við mig og vildi fá þig til sín sem mód­ el. Þú spurð ir mig hvort ég héldi að sjó ari frá Hellisandi hefði eitt­ hvað að gera í þetta: „Ekki spurn­ ing elsk an, þú ert flott ast ur.“ Þú lést slag standa og ferð að­ ist um heim inn sem mód el og átt­ ir far sæl an fer il. Ég fylgd ist með þér úr fjar lægð með stolti. Við hitt umst aft ur fyr ir ári, þá komstu með elsk una þína hana Kar inu til okk ar. Ein ar Karl og Jói Ár manns, vin ir þín ir úr keppn inni, komu líka. Mik ið ó skap lega þótti mér vænt um þetta kvöld með ykk­ ur. Síð asta heim sókn þín til okk­ ar Sigga var í jan ú ar. Þá færð ir þú mér blóm, við sett umst nið ur eins og alltaf og spjöll uð um. Þú þakk­ að ir mér fyr ir að hafa tek ið þig í þessa keppni mína, því ef ekki þá hefð ir þú aldrei hitt Kar­ inu eða upp lif að allt það sem þú gerð ir. Það er á svona stund um sem mað ur spyr sig: Hver er til gang ur inn með þessu öllu? Ung ur mað ur tek inn frá okk­ ur í blóma lífs ins og því lík ur dreng ur, ynd is lega vel gerð ur í alla staði. Ég og fjöl skylda mín kveðj um þig með harmi í hjarta og biðj um al mætt ið að vefja þig örm um sín um og alla þína ást vini. Ást ar þakk ir elsku Sig þór og Kar ina fyr ir að taka hana Villi mey mína að ykk ur í nokkra daga í fyrra þeg ar hún var í Jap an, þú fár­ sjúk ur og vild ir allt fyr ir okk­ ur gera. Við get um aldrei full­ þakk að ykk ur það. Ég þakka fyr ir að hafa feng ið að kynn­ ast þér elsku vin ur og fyr ir okk ar góða vin skap í gegn um árin. Þín verð ur sárt sakn að af mér og minni fjöl skyldu. Elsku Kar ina, Ægir, Guð björg, Agn es, Linda, fjöl skyld ur og vin­ ir megi allt það góða styrkja ykk ur í ykk ar miklu sorg . Hvíldu í friði elsku vin ur inn minn. Kveðja Silja, Siggi og fjöl skylda. Minn ing: Sig þór Æg is son

x

Skessuhorn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skessuhorn
https://timarit.is/publication/1096

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.