Skessuhorn - 20.12.2011, Blaðsíða 54

54 ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER
Kveðj ur úr hér aði
Mér er mik ill heið ur í því að fá
að skrifa jóla kveðju úr Snæ fells bæ
þetta árið.
Mann líf ið hér í Snæ fells bæ er
blóm legt á mörg um svið um. At­
vinnu líf ið hef ur ver ið nokk uð
stöðugt, eng an bil bug að finna á því
dug mikla fólki sem held ur því gang­
andi, t.a.m. út gerð og fisk verk un.
Auð vit að hef ur lífs bar átt an harn að
und an far ið hér eins og ann ars stað­
ar, en við höld um okk ar striki og
styðj um við bak ið hvert á öðru með
já kvæðni og góð um hugs un um. Fé­
lags starf ið er fjöl breytt og ættu all­
ir að geta fund ið eitt hvað við sitt
hæfi. Klúbba starf margs kon ar, öfl­
ugt í þrótta starf og björg un ar sveit­
ir svo eitt hvað sé nefnt. Ekki má
gleyma öfl ugu starfi eldri borg ar­
anna, enda er þar á ferð inni sú kyn­
slóð sem stóð að upp bygg ingu þess
bæj ar fé lags sem við njót um í dag.
Allt fé lags starf bygg ist á sjálf boða­
vinnu þess fólks sem er til bú ið að
stýra starf inu og fyr ir það ber að
þakka. Það er ekki sjálf gef ið að ein­
stak ling ar séu til bún ir til þess að
sinna slík um störf um, enda er þeim
oft sinnt „á kostn að“ fjöl skyldu­ og
einka lífs. Við erum svo lánsöm hér
að það eru alltaf ein hverj ir til bún ir
til þess að taka við kefl inu og halda
starf inu gang andi.
Grunn skóli Snæ fells bæj ar er
minn starfs vett vang ur. Þar starfa ég
sem deild ar stjóri og lík ar vel, enda
er sam starfs fólk ið úr vals fólk á aldr­
in um 6­62 ára. Ég er mjög stolt af
unga fólk inu okk ar hér í Snæ fells­
bæ, það er sjálfu sér og okk ur öll um
til sóma bæði í leik og starfi. Við
erum að sjálf sögðu stolt af ár angri
skól ans á lands vísu í sam ræmdu
próf un um í haust og ým is legt fleira
mætti nefna. Eitt af stefnu mál­
um skóla sam fé lags ins í Snæ fells­
bæ er átt haga fræði kennsla á öll­
um skóla stig um. Þar lær um við um
nátt úru, landa fræði og sögu bæj ar­
fé lags ins okk ar, lifn að ar hætti í nú­
tíð inni og mögu leika til fram tíð ar.
Við í GSNB erum á öðru skóla ári
með þetta nýja og skemmti lega við­
fangs efni í ann ars fjöl breyttu starfi
okk ar.
Að vent an hef ur ver ið ó venju
jóla leg. Snjón um kyngdi nið ur
strax í byrj un að vent unn ar og hef ur
hald ist al veg síð an, enda veð ur ver­
ið nokk uð stillt en kalt og jóla ljós in
því feng ið að njóta sín. Fyrstu helg­
ina í að ventu opn aði Jóla­Pakk­
hús ið, kveikt var á jólatrjám bæj ar­
ins og að kvöldi fyrsta sunnu dags
í að ventu var ár leg Að ventu há tíð
Kven fé lags Ó lafs vík ur í kirkj unni. Í
þess ari sam veru stund finn ég jafn an
mína fyrstu nálg un við jól in. Síð an
hafa tón leik ar Frostrósa, Kirkjukórs
Ó lafs vík ur kirkju og Tón list ar skól­
ans stytt fólki bið ina eft ir jól un­
um, Pakk hús ið hef ur ver ið opið um
helg ar og „jóla sveina opn un“ verð­
ur alla daga frá 12. des em ber fram
til jóla, en þá koma jóla svein arn ir
og heim sækja yngstu bæj ar bú ana.
Þeg ar svo langt er lið ið á árið
er til hlýði legt að hugsa til baka og
rifja upp það sem árið 2011 bar í
skauti sér. Mér er of ar lega í huga
veð ur sæld in í sum ar. Góða veðr­
ið lét reynd ar bíða eft ir sér fram í
lok júní, en eft ir það kom sum ar­
ið með allri sinni dýrð. Eitt af því
sem stend ur upp úr á ár inu hjá mér
per sónu lega, er tveggja daga ganga
yfir Fimm vörðu háls inn frá Skóg um
yfir að Bás um með góð um ferða fé­
lög um. Þar á með al var fað ir minn
á átt ræð is aldri sem var þá hálfn­
að ur í átta vikna geisla með ferð og
elsti son ur minn sem hafði þá fyr ir
réttu ári far ið í gegn um erf iða að­
gerð á fæti eft ir bílslys. Þess ir tveir
voru mér mik il hvatn ing, úr því
þeir komust upp erf iðu brekk urn ar
í þoku súld og hrá slaga, þá hafði ég
ekki efni á því að gef ast upp (enda
stóð það aldrei til!). Upp lif un þess­
ar ar göngu ferð ar er dýr mæt, ekki
að eins fyr ir góð ar stund ir með
sam ferða fólk inu held ur einnig að
berja aug um nátt úruperl ur eins og
Goða land, Þórs mörk og há lend ið
sem blöstu við okk ur seinni dag inn
í blíð skap ar veðri. Þá varð ég þeirr­
ar á nægju að njót andi að fara í tvær
ut an lands ferð ir á ár inu. Sú fyrri
var með 60 manna hópi vinnu fé­
laga úr GSNB og maka þeirra til
Krakow í Pól landi. Við dvöld um
þar í viku, skoð uð um nokkra skóla
og kynnt umst þess ari ynd is legu
borg sem Krakow er. Ferð in tókst
í alla staði mjög vel, enda ferða fé­
lag arn ir flott ir! Seinni ferð ina fór
ég svo í haust með tengda fólk inu
mínu. Við ferð uð umst um og skoð­
uð um „Perl ur Aust ur­Þýska lands“
með góð um far ar stjóra og frá bæru
sam ferða fólki. Þess ar ferð ir fara í
góða á vöxt un í ferð a r eynslu bank­
an um mín um!
Ham ingj an gefi þér gleði leg jól,
gleðji og verndi þig miðs vetr ar sól
brosi þér him in inn heið ur og blár
og hlý legt þér verði hið kom andi
ár.
Þess ar ljóð lín ur Guð rún ar Jó­
hanns dótt ur læt ég vera mín loka­
orð og sendi með þeim bestu kveðj­
ur til þín les andi góð ur, með ósk um
um gæfu og gleði í fram tíð inni.
Vil borg Lilja Stef áns dótt ir
Kæru les end ur. Í þess um skrif uðu
orð um var ég að klára smáköku­
bakst ur inn fyr ir að vent una og mér
var hugs að til barn æsku minn ar í
Grund ar firði. Ég hef þann sið að
bjóða upp á smákök ur á að ventu
en var ekki alin upp við það. Kök­
ur voru bak að ar til þess að borða
þær á jól um „í mína gamla daga“.
Ég man það vel þeg ar litli (að eins
hærri en ég í dag) bróð ir minn kom
inn sársvang ur og sagði: „Hér er
ekk ert til nema fald ar smákök ur!“
Hann þurfti að bíða til jóla eins og
við hin.
Þeg ar jóla há tíð in nálg ast er margt
sem þarf að huga að. Ég kýs að taka
næg an tíma í und ir bún ing. Ein vin­
kona mín skildi ekk ert í mér þeg­
ar hún vissi að ég þrifi hús ið fyr ir
jól in og sagði: „Þú held ur nú ekki
jól in í skáp un um.“ Ég er búin að
hlægja mik ið að þessu og oft lang að
að skreyta hjá henni skápana.
Ég er mik ið jóla barn og kol­
vit laus þeg ar kem ur að jóla ljós­
um og skrauti. Bónd inn má kall­
ast hepp inn að ég skelli ekki eins
og einni ser íu á hann. Ég ætla að
njóta des em ber mán að ar með fjöl­
skyld unni, fá barna börn in og litla
vini mína í heim sókn, skreyta með
þeim pip ar kök ur og reyna að svara
af hverju him in inn er blár og gras­
ið er grænt.
Þor láks messa er ekki ekta nema
að mað ur skelli sér í skötu veislu á
Lax ár bakka hér í sveit í góðra vina
hópi, í mörg ár höf um við haft þann
sið að fara nið ur á Akra nes á Þor­
láks messu kvöld, rölta um bæ inn,
kíkja á mann líf ið og njóta til ver­
unn ar.
Ég hef lært að vera þakk lát fyr­
ir það sem ég hef og á. Ég hef eins
og marg ur geng ið í gegn um ýmis
á föll en kem sterk ari út úr þeim.
Við hjón in eig um hóp af börn­
um, tengda börn um og barna börn­
in eru orð in átta. Svo það verð ur
líf og fjör í kot inu þeg ar fjöl skyld­
an hitt ist í sveit inni á jól um. Ég er
rík kona að eiga þessa fjöl skyldu að,
líf ið er ekki sjálf gef ið. Við eig um
að njóta þess sem við höf um. Jóla­
há tíð in á ekki að snú ast um stress
og á hyggj ur, þetta er tími sam veru
með fjöl skyldu og vin um.
Eitt að lok um fyr ir verð andi
ömm ur og afa: ,,Mjúk ir pakk ar eru
ekki vin sæl ir á viss um aldri hjá ljós­
un um okk ar!“
Kæru les end ur. Ég óska ykk ur
gleði legra jóla og far sæld ar á nýju
ári.
Guð geymi ykk ur, jóla kveðja
Andr ea Björns dótt ir
Eystri Leir ár görð um
Hval fjarð ar sveit.
Þeg ar rík is út varp ið hef ur sent
út klukkna hring ing una frá Dóm­
kirkj unni kl. 18 á að fanga dag og
þú heyr ir rödd þul ar ins sem seg ir:
„Út varp Reykja vík, Út varp Reykja­
vík! ­ Rík is út varp ið ósk ar öll um
lands mönn um gleði legra jóla,“ þá
fyrst er orð ið al heil agt á þús und um
heim ila í land inu.
Á einu and ar taki verð ur allt kyrrt
og hljótt, streit an sem hef ur ein­
kennt dag ana á und an læt ur und­
an síga. Þessi kyrrð í sál og sinni,
heil ag leiki augna bliks ins, verð­
ur nær snert an leg ur. Við kyssumst
uppá títu prjón og segj um: „Gleði­
leg jól!“
Nú er ég ekki að segja að það
komi ekki gleði leg jól ef ég heyri
ekki í út varp inu, held ur hitt að
gamla Gufan er merki leg stofn un
sem geym ir mynd ir og minn ing ar
merk is at burða þjóð ar inn ar.
Marg ur út varps­ og sjón varps­
mað ur inn er nán ast þjóð ar eign,
næst um eins og þjóð ar ger semi.
Þeir hafa fært okk ur helgi hald heim
í stofu, fest ým is legt á band eða
filmu til að fræða okk ur og kæta,
feng ið okk ur til að hugsa jafn vel
öðru vísi, finna til og jafn vel gráta.
Mér er í barns minni þeg ar
langamma mín hlust aði á út varps­
messu, svo ekki sé nú tal að um lest­
ur pass íu sálmanna, þá varð eitt hvað
svo guð dóm legt í litla her berg inu
henn ar sem eng inn varð ó snort inn
af sem voru henni ná læg ir.
Hefð ir og sið ir í kring um há­
tíð arn ar eru flest um mik il væg ir
og hefð irn ar sem hafa skap ast hjá
rík is út varp inu og síð ar sjón varp­
inu sam eina, held ég, mik il væg an
streng í brjósti margra Ís lend inga.
Oft hef ur mér ver ið hugs að til
þessa und an farna daga, vegna þess
að ný lega var kvadd ur einn allra
elsti starfs mað ur rík is út varps­
ins, Jónas Jón as son. Í þrjá tíu ár
hef ur hann m.a ver ið með þátt­
inn „Kvöld gest ir“ í út varp inu kl.
23 hvern ein asta föstu dag og rætt
við fjölda fólks, menn og kon ur
úr öll um geir um þjóð fé lags ins. Ég
veit að það eru marg ir sem munu
sakna þess að geta ekki sest nið­
ur í viku lok og hlust að á af slapp­
andi og merki leg ar frá sagn ir þessa
fólks sem Jónas tal aði við, því hann
hafði ein stakt lag á að láta fólk tjá
sig. Já, það eru marg ir sem hugsa
með þakk læti til hans.
Allt breyt ist í tím ans rás og allt
renn ur sitt skeið; það er gang ur lífs­
ins. Það er það eina sem við eig um
víst. Fast ir punkt ar í til ver unni eru
flest um ef ekki öll um mik il væg ir og
því eig um við að halda í góð ar hefð­
ir, eins og við mögu lega get um. Við
get um ver ið viss um að boð skap ur
jól anna er og verð ur alltaf sá sami,
um ljós ið og frið inn.
Ára móta heit, sem við strengj um
gjarna í lok eða við upp haf hvers
árs, eru mis mun andi og við eig um
mis jafn lega auð velt með að upp­
fylla þau. Hvern ig væri að við Ís­
lend ing ar tækj um hönd um sam an
og reynd um að brosa ör lít ið meira?
Það er sára lít il og ein föld hreyf ing
en get ur þó haft mögn uð á hrif!
Mun um hið forn kveðna að „glatt
hjarta veit ir góða heilsu bót, en dap­
urt geð veik ir þig og dreg ur úr þér
kjarkinn.“ ­ Það er alltaf gott að
setja sér mark mið og þau þurfa ekki
öll að vera flók in til að gera sitt
gagn.
Megi kyrrð og frið ur jól anna vera
með þér, les andi góð ur, og nýtt ár
færa þér bros og yl.
Ingi björg Pálma dótt ir
Akra nesi
Kyrrð og frið ur ­
Bros og ylur
Þú held ur ekki
jól in í skáp un um
Að vent an ó venju
jóla leg í Snæ fells bæ