Skessuhorn - 20.12.2011, Blaðsíða 84

84 ÞRIÐJUDAGUR 20. DESEMBER
Í tutt ugu og fimm ár voru þau
að leita sér að jörð. Ferð irn ar voru
kall að ar jarð ar far ir. Það var Laxa­
mýr ar gen ið sem var hvat inn að
sveita draumi bónda. Þeg ar leið­
in lá í Þver ár hlíð fundu þau loks
það sem leit að var að. Bjuggu áður
í Kópa vog in um og í stað þess að
flytja í Sunnu hlíð að hætti eldri
Kópa vogs búa, fluttu þau í Þver­
ár hlíð. Á fögr um, köld um vetr ar­
degi paufast blaða mað ur inn eft ir
Þver ár hlíð til að heim sækja hjón in
á Hamri, Jó hann es Helga son sem
seg ist vera ráðs mað ur Drott ins, þar
sem eng inn geti átt svona jörð og
Önnu Jó hönnu Hall gríms dótt ur
sem komst að því að hún er Borg­
firð ing ur. Bæj ar stæð ið er fag urt og
hús ið glæsi legt.
Þrjú smá börn, ein stæð
móð ir og svart ur kött ur
Anna Jó hanna Hall gríms dótt ir
fædd ist á Laug ar vegi 76 í Reykja­
vík. „Móð ir mín hét Ás laug Hanna
Sig ur jóns dótt ir, dótt ir hjón anna
Ingiríð ar Jó hann es dótt ur, sem var
fædd í Skán ey og Sig ur jóns Jóns­
son ar frá Breið holti. Ömmu syst­
ur mín ar tvær bjuggu í Borg ar firði.
Vil borg Jó hann es dótt ir bjó í Geirs­
hlíð og Guð rún Vern harðs dótt­
ir, hálf syst ir ömmu, bjó á Stóru­
Drageyri. Ég var ný fædd gef in til
hjóna sem bjuggu á Freyju götu 25.
Hún hét því sér staka nafni Loft­
ey og var Kára dótt ir en hann hét
Hall grím ur og var Að al björns son.
Hún var kjóla meist ari og hann var
banka mað ur. Hjá þeim elst ég upp
þar til ég gifti mig og eign ast þrjú
börn. En árið 1972 er ég orð in ein­
stæð móð ir, með börn fædd 1967,
68 og 70. Þetta var nokk uð bratt,
bæði að eiga börn in svona ört og
eins að verða ein stæð móð ir. Ég
minn ist sam tals tveggja kvenna
þeg ar ég gekk með yngsta barn ið af
fyrra hjóna bandi: „Hef urðu heyrt
það, hún Anna Hall gríms er aft­
ur orð in ó létt?“ Hin svar ar. „Guð,
mér verð ur bara ó glatt. Svona var
þetta þá“, seg ir Anna og hlær. „Við
Jó hann es kynnt umst hins veg ar aft­
ur árið 1973 og það var allt svarta
kett in um að þakka. Hann, sem er
svo ó mann glögg ur, rauk upp þeg­
ar hann sá mig á balli á Loft leið­
um. Var ég nokkurn tíma búin
að segja þér frá svarta kett in um,
var það fyrsta sem hann sagði við
mig. Þannig var að þeg ar við vor­
um fimmt án ára vor um við á samt
besta vini Jó hann es ar sam an á rúnt­
in um. Þeir, eins og sann ir heið urs­
menn, fylgdu mér heim en þeg­
ar þeir voru svo á leið í Vest ur bæ­
inn hljóp svart ur kött ur yfir tærn ar
á Jó hann esi. Þeg ar hann kom heim
til sín var í búð in á floti í vatni þar
sem rör hafði sprung ið. Jó hann­
es kenndi að sjálf sögðu svarta kett­
in um um. Þetta er hins veg ar sú
frum leg asta „pick­up line“ sem ég
hef heyrt um og féll ég mar flöt fyr­
ir þessu.“ „Mér hef ur alltaf ver ið
frek ar hlýtt til svartra katta síð an,“
skýt ur Jó hann es inn í en Anna held­
ur á fram. „Ann ars er svo skrít ið að
leið ir okk ar hafa leg ið sam an meira
og minna allt frá fyrsta ári. Mæð­
ur okk ar munu hafa hist í sum ar bú­
stað sam eig in legr ar vin konu þeirra
við Apa vatn í á gúst 1946, en þá vor­
um við tveggja og þriggja mán aða.
Síð ar vor um við sam an í gaggó í
Haga skóla, en eft ir Loft leiða ball­
ið höf um við lif að sam an og eig um
eina dótt ur“.
Strák ur úr Vest ur bæn­
um, gerði út tog ara og
vann í banka
Jó hann es seg ist hins veg ar bara
vera strák ur úr Vest ur bæn um.
„For eldr ar mín ir voru Lín ey Jó­
hann es dótt ir rit höf und ur og Helgi
Bergs son hag fræð ing ur. Ég flutti
úr Skjól un um með for eldr um mín­
um í Kópa vog þeg ar ég var 17 ára
og bjó þar sam tals í um fjöru tíu ár
því eft ir and lát föð ur míns keypt um
við Anna hús ið þeirra við Þing hóls­
braut ina. Ég er í miðj unni af þrem­
ur systk in um, Páll er elst ur og Lín­
ey yngst. Ég varð stúd ent frá MR
og fór seinna í lög fræði. Á síð asta
ár inu asnað ist ég til kaupa og gera
út skut tog ara. Það fór á versta veg
og ég varð að róa líf róð ur í nokk ur
ár til að bjarga mér frá gjald þroti.
En það tókst. Þetta eyði lagði hins
veg ar lög fræð ina fyr ir mér en varð
afar dýr mæt reynsla. Árið 1978 fór
ég að vinna hjá Reikni stofu bank­
anna og lærði þar kerf is fræði. Þar
starf aði ég uns ég var ráð inn sem
úti bús stjóri hjá SPRON árið 1985.
Hjá SPRON starf aði ég í tutt ugu
og tvö ár, byrj aði í úti bú inu í Há­
túni og síð ar í Mjódd. Síð ustu fjög­
ur árin starf aði ég í höf uð stöðv un­
um og hafði m.a. um sjón með stofn­
fjár aukn ingu og vann við breyt ingu
á SPRON í hluta fé lag fyr ir utan
ýmis önn ur verk efni. Þar sem við
hjón in stefnd um að því að hætta að
vinna um sex tugt og flytja al far ið að
Hamri, sagði ég stöðu minn lausri
frá og með ára mót um 2007/2008
og slapp þar með sem starfs mað ur
við hrun ið og þær hremm ing ar sem
dundu á starfs fólki þeg ar SPRON
var fórn að af mis vitr um stjórn­
mála mönn um.“

Laxa mýr ar gen ið
En hvern ig stend ur á því að borg­
ar dreng ur úr Vest ur bæn um legg­
ur svona mikla á herslu á að eign ast
jörð og í tutt ugu og fimm ár leit­
að að þeirri einu réttu? „Móð ir mín
var frá Laxa mýri í Þing eyj ar sýslu,
af gömlu Laxa mýra rætt inni. Jó­
hann es Sig ur jóns son, afi minn, var
bóndi þar, son ur hins fræga Sig ur­
jóns á Laxa mýri. Afi neydd ist hins
veg ar til að selja sinn part í jörð­
inni eft ir að amma dó. Að stæð ur
voru þær að þau höfðu misst fimm
syni, áttu þó sex dæt ur eft ir en þá
var ekki til siðs að dæt ur tækju við
jörð un um. Því mið ur. Ef svo hefði
ver ið hefði mamma aldrei far ið frá
Laxa mýri. Henn ar ör lög urðu þau
að vera send í fóst ur til Reykja vík ur
og beið hún þess í raun aldrei bæt­
ur. Henni fannst eng in fjöll fal leg
nema Kinn ar fjöll in, Esj an var t.d.
bara grjót hrúga. Ég er al inn upp
í þeim anda að jörð in sé það dýr­
mætasta sem til er. Held þess vegna
að mig hafi alltaf lang að til að búa
í sveit og mér tókst síð ar að smita
Önnu af þessu.“ Anna bæt ir við að
lengi vel hafi Jó hann es ekki get að
hugs að sér að koma að Laxa mýri
en loks hafi henni tek ist að breyta
þessu við horfi. Í dag sér hún ekki
eft ir þessu því að vin skap ur hef­
ur mynd ast við Sif og Atla bónda
Vig fús son á Laxa mýri. Og Jó hann­
es held ur á fram. „ Þessi leit okk ar að
jörð stóð í tutt ugu og fimm ár og
ferð irn ar voru kall að ar jarð ar far ir.“
Boð ið í Ham ar
Þau Anna og Jó hann es gerðu
tvisvar til boð í jörð ina Ham ar í
Þver ár hlíð. Jörð sem lík lega er
þekkt ust í nú tím an um fyr ir Þor­
stein skáld sem kenn ir sig við stað­
inn. „Hér hafði ver ið rek ið mynd­
ar bú,“ seg ir Jó hann es. „ Karen og
Þór ar inn Jóns son, sem hér voru
bænd ur, á kváðu að selja og vildu
gjarn an að jörð in yrði í bú skap
á fram. Þau tóku til boði ungra hjóna
sem ætl uðu að búa en þeg ar til kom
gekk það ekki. Jörð in kom þá aft­
ur í sölu.“ Anna og Jó hann es gerðu
þá aft ur til boð í Ham ar og í þetta
skipti var lán ið með þeim. Anna
seg ir frá: „ Ég sagði við Jó hann­
es að ég færi aldrei með hon um í
fleiri jarð ar far ir. Hér vildi ég búa.“
Og Jó hann es held ur á fram. „Það
var árið 1999 sem við tók um hér
við búi. Son ur okk ar bjó hér fyrst
og von ir stóðu til að fjöl skylda hans
myndi setj ast hér að um tíma. En
tengda dótt ir okk ar er mik ið borg­
ar barn og hafði ekki á huga á sveita­
bú skap. Það var ekk ert vit í því fyr­
ir okk ur að hætta í góðri vinnu þó
mein ing in hafi sann ar lega ver ið sú
í upp hafi að búa. Kostn að ur við
breyt ing ar til að gera búið arð bært
og standa und ir af borg un um var
of mik ill og því seld um við kýr og
kvóta árið 2000. Það var ekki létt,
þótt kynn in væru ekki löng af þess­
um ljúfu skepn um. Því leið okk ur
mik ið bet ur þeg ar við gát um selt
flesta grip ina til lífs. Hér var góð
rækt un, góð ir grip ir sem marg­
ir vildu eign ast, sem bet ur fer. Á
bæn um hafði ver ið fjóskött ur, hún
Glæpa, og átti hún jafn bágt og við
þeg ar kýrn ar voru farn ar. Smátt og
smátt færði hún sig upp á skaft ið og
einn dag inn var hún kom in hér inn
í stofu og upp í sófa. Það var ynd­
is legt.“
Ham ar á ekki ann að
skil ið en að líta vel út
„Sum ar ið 2001 vor um við bæði
í fullri vinnu á Reykja vík ur svæð­
inu. Jó hann es í bank an um en ég
var veit inga stjóri hjá Kópa vogs­
bæ. Ég sá um rekst ur Fé lags heim­
ils Kópa vogs, kaffi stofu Gerð ar­
safns og veit ing ar í Saln um. Auk
Jarð ar för um lok ið eft ir tutt ugu og fimm ára leit
Spjall að við hjón in á Hamri í Þver ár hlíð, Jó hann es Helga son og Önnu Hall gríms dótt ur
Hjón in á Hamri í Þver ár hlíð, Anna Jó hanna Hall gríms dótt ir og Jó hann es Helga son.
Ham ar eins og hús ið leit út þeg ar Anna og Jó hann es kaupa
árið 1999.
Byrj að að breyta hús inu. Ham ar í dag.
Jó hann es Helga son starf aði lengi hjá SPRON, hér er h ann á skrif stofu sinni sem
úti bús stjóri.
Veit inga stjór inn hjá Kópa vogs bæ, Anna Hall gríms dótt ir, lengst til hægri með
hluta af starfs fólk inu.