Skessuhorn - 17.10.2012, Blaðsíða 22

22 MIÐVIKUDAGUR 17. OKTÓBER 2012
Bæj ar hrafn inn heils ar með glað­
væru krunki. Stríð ir komu manni
ögn en flýg ur síð an upp á kross
kirkj unn ar og reig ir sig þar. Bíln­
um hef ur ver ið lagt á bæj ar hlað inu
í Staf holti í Borg ar firði, ekki til að
hitta sókn ar prest inn held ur eig in­
mann inn, Jón Ás geir Sig ur vins son.
Hann er hlé dræg ur, með hár fín­
an húmor og tran ar sér ekki fram,
en hef ur sam þykkt að leyfa les end­
um Skessu horns að gægj ast ögn inn
fyr ir skör ina.
Hið bú stna smá barn
varð að grönn um manni
„Ég er fædd ur og upp al inn í Reykja­
vík og var vart hug að líf, enda fædd­
ur tveim ur mán uð um fyr ir tím ann,
vó ein ung is sex merk ur við fæð­
ingu. Ég var hins veg ar fljót ur að
bragg ast og varð feitt og patt ara­
legt barn. Það hef ur hins veg ar orð­
ið svo, að síð an hef ég átt í erf ið­
leik um með að halda hold um, alltaf
ver ið létt ur og grann ur. Ætt ir mín­
ar liggja á Vest fjörð um því for eldr­
ar mín ir eru bæði það an, mamma
frá Ísa firði en pabbi frá Bol ung ar­
vík,“ seg ir Jón Ás geir Sig ur vins son
í Staf holti þeg ar í upp haf inu hef ur
ver ið bor in upp hin sí gilda ís lenska
spurn ing um hverra manna hann
sé. „For eldr ar mín ir fluttu í neðra
Breið holt ið úr Reyk holti í Borg ar­
firði, þar sem pabbi var mat ráð ur,
áður en ég fædd ist. En það var gott
að al ast upp í neðra Breið holt inu á
þess um tíma, sem skipu lags lega er
flott hverfi. Eig in lega má helst líkja
stemn ing unni við lít ið sveita þorp.
Þarna hafði safn ast sam an gíf ur lega
mik ið af fólki sem var ný lega flutt
af lands byggð inni og börn in fengu
að vera nokk uð sjálfala. Hvort
það var endi lega gott eða til fyr ir­
mynd ar er síð an ann að mál.“ Fjöl­
skyld an átti af skilj an leg um á stæð­
um sterk tengsl við Vest firði enda
var far ið þang að á hverju ári. „Ég
er ör verp ið í hópn um, lang yngst­
ur og fór mik ið til systk ina minna
sem öll voru flutt vest ur. Frá sjö ára
aldri og fram á ung lings ár dvaldi
ég þar sum arparta. Tengsl in við
Djúp ið eru því mik il og ég finn fyr­
ir rót un um þar. Og þar sem ég er
svona lang yngst ur í hópn um, átta
ár á milli mín og bróð ur míns, sem
er næst ur mér í aldri, þá virk uðu
systk in in í raun sem aðr ir for eldr­
ar og dekr uðu auð vit að við mig eins
og oft ger ist í svona að stæð um.“
Hefði get að orð ið
feit ur tékki
Eins og fram hef ur kom ið var Jón
Ás geir öll sum ur fyr ir vest an og
15 ára gam all er hann að vinna í
Blikk smiðju Er lend ar á Ísa firði en
svo kom að því að á kveða þurfti
um fram hald. „Ég var á kveð inn í
því að fara í mennta skóla og sett­
ist í Mennta skól ann við Sund en þá
vor um við flutt í Voga hverf ið. Byrj­
aði í stærð fræði sem lá ekki sér lega
vel fyr ir mér og fór þá í fé lags fræði­
braut, hvað an ég út skrif að ist. Sögu­
á hugi hef ur alltaf búið með mér en
það var kannski ekki að al á stæð­
an fyr ir því að ég fór á fé lags fræði­
braut ina þótt ég hafi þá og nú haft
á huga á fé lags fræði. Braut in var oft
svona þrauta lend ing ef nem andi
fann sig ekki ann ars stað ar. Eft­
ir á að hyggja hefði ég átt að fara á
mála braut.“
Eins og venja hef ur ver ið lengi
á Ís landi vann Jón Ás geir ýmis
störf á sumr in á með an hann var
í mennta skóla. Með al ann ars hjá
Lands bank an um. „Ég byrj aði uppi
á lofti að taka á móti fólki sem átti
er indi til af greiðslu stjór ana, sem
tóku á kvarð an ir um lán veit ing ar, en
einnig fólst í þessu starfi að koma
inn an hús s pósti til skila. Svo fór ég
í tékka deild ina, var í er lend um inn­
heimt um og starf aði sem gjald keri
bank ans í Loft leiða úti bú inu. En ég
í lengd ist ekki þarna eins og einn
æsku vin ur minn gerði. Ég hefði lík­
lega get að orð ið feit ur tékki ef ég
hefði hald ið á fram.“
Hvað ætl ar þú að
verða væni?
Eft ir stúd ents próf stóð ungi mað ur­
inn á kross göt um, vissi í raun ekk­
ert hvað hann ætl aði að verða þeg­
ar hann yrði stór. „Ég vildi endi­
lega reyna að vera svo lít ið praktísk­
ur og fór því ekki í fé lags fræði í há­
skól an um held ur valdi ég stjórn­
mála fræði en hafði í raun að eins
á huga á al þjóða stjórn mál um. Það
eru á byggi lega marg ir sem sjá fyr­
ir sér diplómata störf í ljóma, þeg­
ar þeir fara í stjórn mála fræði,“ seg­
ir Jón Ás geir bros andi, „en ég fann
mig bara alls ekki í þessu námi,
tók mér frí og fór að vinna í Ofna­
smiðju Hafn ar fjarð ar hjá bróð ur
mín um, eins og stund um fyrr, en
hann var þar verk smiðju stjóri. En
ég vildi ekki gef ast upp fyr ir stjórn­
mála fræð inni, á kvað að gera loka­
til raun og sett ist aft ur á skóla bekk
haust ið eft ir, en það bar allt að
sama brunni. Svo ég lauk ein ung is
þrem ur önn um af sex í stjórn mála­
fræði.“
Straum hvörf in
„Ég bjó í íbúð á Lauga veg in um á
þess um árum og þar varð at burð­
ur sem eig in lega olli straum hvörf­
um í lífi mínu,“ og Jón Ás geir horf­
ir al vöru gef inn á blaða mann. „Eina
nótt ina kvikn ar í sjón varp inu hjá
mér. Ég vakn aði við þetta og tókst
að koma sjón varp inu kraum andi í
sturt una, slökkva þar með eld inn.
En eft ir á fór ég að hugsa meira
um líf ið og til ver una og að það væri
kannski ekk ert sjálf sagt að draga
and ann. Mér fannst jafn framt eins
og vak að hefði ver ið yfir mér og ég
hafi ver ið vak inn þessa nótt. Svo um
vor ið fór ég að spá í hvort ég ætti
kannski að læra frönsku eða jafn vel
guð fræði og þá með það fyr ir aug­
um að verða prest ur.“
Guð fræð in gíf ur lega
heill andi
„Þeg ar ég fór að kynna mér guð­
fræði nám ið komst ég að raun um
að það var svaka lega skemmti legt,“
seg ir Jón Ás geir og held ur á fram. „Í
raun er um að ræða mörg ólík fög
und ir ein um hatti; trú fræði, sögu,
fé lags fræði, bibl íu fræði og tungu­
mál in þeim tengd, grísku og hebr­
esku. Eft ir því sem lengra líð ur á
nám ið fer á hug inn að bein ast meira
að bibl íu fræð um og þá í gegn um
gömlu tungu mál in. Þar á kannski
ekki síst an hlut að máli kenn ar­
inn minn, dr. Sig urð ur Örn Stein­
gríms son, sem er ný lát inn. Hann
heill aði mig gjör sam lega upp úr
skón um með kennslu í hebr esku og
gamla­testa ment is fræð um og varð
mér afar kær sem per sóna. Reynd­
ar hafði hann svo mik il á hrif á mig
að ég fór í raun sem skjól stæð ing ur
hans til Þýska lands að nema gamla­
testa ment is fræði við Al bert­Lud­
wigs­Universität í Freiburg. Hins
veg ar er það ljóst að ef ég hefði ekki
hlot ið DAAD­styrk, sem er styrk­
ur til út lend inga sem nema í Þýska­
landi, þá hefði ekk ert orð ið úr námi
þar. En það er árið 1999 sem ég
fer út til að und ir búa mig og læra
þýsku því ég var með frönsku próf
úr mennta skóla. Á þess um tíma var
ég orð inn fjöl skyldu mað ur, kom inn
í sam búð með El ín borgu Sturlu­
dótt ur og við búin að eign ast fyrsta
barn ið okk ar. Mæðgurn ar komu
svo út árið eft ir.“
Ger ist prestsmaddama
Ekki fer allt eins og ætl að er. Þýski
styrk ur inn hafði stund um ver ið
greidd ur til er lendra nema í fjög­
ur ár og von ir stóðu til að svo gæti
orð ið en þá kem ur bréf eft ir tvö
ár þar sem til kynnt er að ein ung is
verði um tveggja ára styrk að ræða
vegna nið ur skurð ar. „Við ætl uð um
ekki að gef ast upp þótt styrk ur inn
væri far inn og hörk uð um af okk ur í
eitt ár, en gát um svo ekki meira og
því gat ég ekki lok ið dokt ors nám­
inu eins og ætl að var. Gamla kerf ið
í Þýska landi er með þeim hætti að
nem and inn er allt of mik ið á eig­
in veg um og al geng ast er að fólk sé
7 til 10 ár að ljúka svona dokt ors­
námi. En á sama tíma og við vor­
um úti var El ín borg að ljúka sinni
guð fræði í fjar námi frá Freiburg.
Vor ið 2003 fór hún heim til að
ljúka starfs nám inu sem hún tók í
Hall gríms kirkju. Um það leyti var
presta kall ið á Ingj alds hóli aug lýst
laust til um sókn ar. Við höfð um
mik inn á huga enda á El ín borg stór­
an frænd garð þar. Hins veg ar hafði
hún ekki al veg lok ið nám inu og
gat því ekki sótt um, þeg ar til kom.
Síð an kom í ljós að af leys ing ar prest
vant aði í Grund ar fjörð og El ín­
borg var vígð þang að. Sókn ar prest­
ur inn á kvað síð an að snúa ekki aft­
ur, presta kall ið var aug lýst og El ín­
borg fékk stöð una. Þar með vor um
við flutt til Grund ar fjarð ar. Starf ið
var hins veg ar svo mik ið fyr ir El­
ín borgu að ég fer eig in lega í starf
prestsmaddöm unn ar, hugsa um
börn in og heim il ið. Á þess um tíma
vor um við kom in með tvö börn,
yngra barn ið níu mán aða.“
Heima vinn andi
dokt or snemi
Með fram heim il is stör f un um seg­
ist Jón Ás geir hafa ver ið að reyna
að stel ast í að skrifa svo lít ið heima.
Að gang ur að gögn um var hins veg­
ar ekki mik ill þótt hann hafi und ir­
bú ið sig með því að ljós rita allt sem
hann komst í áður en þau fluttu
heim. „Ég flutti með mér ljós­
rit í tug kílóa vís,“ seg ir hann bros­
andi og held ur á fram. „Ég var líka
að bjástra við fleiri hluti. Einn vet­
ur inn var ég feng inn til að kenna
ensku við Fjöl brauta skóla Snæ­
fell inga og bauð jafn framt upp á
valá fanga í lat ínu sem krökk un um
fannst ó trú lega spenn andi enda lat­
ín an grunn ur und ir flest þau tungu­
mál sem við lær um. Með því að allt
er til alls í Grund ar firði tókst okk ur
þó mest an part að fram fleyta okk ur
á einni fyr ir vinnu.“
Vígsl an
Í Grund ar firði undi fjöl skyld an
glöð við sitt og þriðja barn ið var á
leið inni er eig in kon an, prest ur inn á
staðn um, veik ist. Góð ráð voru dýr.
„Ég var auð vit að með mennt un ina
sem þurfti til að vígj ast og taka við
starfi El ín borg ar en hún varð að
hætta að vinna því líf ó fædda barns­
ins var í raun í húfi. Heima menn
fóru því fram á að ég leysti hana
af til að tryggja snurðu laust fram­
hald safn að ar starfs ins. Þeir fóru á
fund bisk ups sem sam þykkti og ég
var vígð ur til prests í Grund ar firði.
Ég þjón aði þar í níu mán uði og hef
haft þá á nægju að sinna prests verk­
um öðru hverju, hlaup ið í skarð ið
á Akra nesi og í Borg ar nesi með al
ann ars.“
Borg ar fjörð ur kall ar
Það er enn kom ið að breyt ing um
í lífi Jóns Ás geirs. Síðla vetr ar árið
2008 eru þau hjón stödd á Hót el
Hamri vegna fund ar klerka á Vest­
ur landi. Um kvöld ið hafði þá ver­
andi sókn ar prest ur í Staf holti og
Fór að hugsa meira um líf ið
og til ver una eft ir sjón varps bruna
Rætt við sr. Jón Ás geir Sig ur vins son í Staf holti
Jón Ás geir Sig ur vins son í Staf holti sem víða hef ur lagt gjörva hönd á plóg.
Tveggja ára á jól um í for eldra hús um. Enn patt ara leg ur en það er nú lið in tíð.
Prest ur inn sr. Jón Ás geir Sig ur vins son með eig in konu sinni sr. El ín borgu Sturlu­
dótt ur við guðs þjón ustu í Staf holts kirkju á skír dag árið 2011.