Skessuhorn - 03.07.2013, Side 28
28 MIÐVIKUDAGUR 3. JÚLÍ 2013
Handverk og list
Eins og lesendur Skessuhorns hafa
orðið áskynja í þessum þáttum í
blaðinu, þar sem spjallað er við
fólk í handverki og list á Vestur-
landi, er mikill fjöldi frábærs hand-
verksfólks á svæðinu. Ein þeirra
er Eygló Gunnarsdóttir á Akra-
nesi sem framleiðir sína muni undir
vörumerkinu „gló-ey.“ Eygló sýnir
og selur muni sína í Gallerí Urm-
ul á Akranesi, sem stofnsett var fyr-
ir þremur árum og er til húsa að
Kirkjubraut 54. „Annars er ég af-
skaplega léleg sölumanneskja, enda
svo sem í fullri vinnu með hand-
verkinu,“ segir Eygló. Hún er text-
ílkennari við Grundaskóla og hefur
auk kennslunnar tekið þátt ásamt
kennurum skólans í uppsetningu
söngleikja sem skólinn hefur stað-
ið fyrir. Eygló hannaði og saum-
aði búningana með aðstoð foreldra
nemendanna sem léku í tveimur
síðustu söngleikjum Grundaskóla,
Vítahring og Nornaveiðum. Á síð-
asta ári hlaut Eygló ásamt kenn-
urunum þremur sem sömdu og
stýrðu uppsetningu söngleikjanna,
Gunnari Sturlu Hervarssyni, Ein-
ari Viðarssyni og Flosa Einarssyni,
foreldraverðlaun samtaka Heimil-
is & skóla.
Alæta á handverk
Eygló er Svarfdælingur að ætt og
uppruna, frá bænum Dæli í Skíða-
dal. Hún hefur búið á Akranesi
frá árinu 1985 ásamt manni sín-
um Kristjáni Daðasyni og sam-
an eiga þau tvö börn. Þegar blaða-
maður hitti Eygló í Galleríi Urm-
ul á dögunum og skoðaði þar henn-
ar fjölbreytta handverk, var hún
spurð hvenær áhuginn hafi kvikn-
að? „Ég hef frá því ég var smákrakki
verið mikið fyrir handverkið og er í
raun alæta á allt sem það snertir. Ég
valdi einmitt nám sem ég gat verið í
handverki og þess vegna innritaðist
ég í handavinnudeild Kennarahá-
skóla Íslands. Fyrstu tíu árin sem
ég var kennari í Grundaskóla var
ég þó í almennri kennslu. Það var
ekki fyrr en ég var búin að eignast
börnin sem ég fór í textílkennsluna
við skólann,“ segir Eygló. Hún seg-
ist hafa farið á fjölda námskeiða eft-
ir að hún útskrifaðist úr Kennarahá-
skólanum á sínum tíma. Eygló hef-
ur líka sjálf haldið mörg námskeið
í handverki. Tvö síðustu ár hefur
hún haldið þæfingarnámskeið fyr-
ir Starfsmannafélag Reykjavíkur-
borgar.
Sér gamalt
verða að nýju
Eygló segir að stofnun Galler-
ís Urmuls fyrir þremur árum hafi
verið mjög kærkomin og tímabær,
enda margt handverks- og listafólk á
Akranesi notið þess að koma sínum
verkum þar á framfæri. Hún segist
reyndar áður hafa tekið þátt í gall-
eríi á Akranesi ásamt fleirum. Það
var Galleríið Grásteinn sem starf-
aði ´93-´96 en hætti starfsemi sök-
um aðstöðuleysis. Í Urmul er Eygló
með fjölbreytt og fallegt handverk
til sýnis og sölu. Þar má meðal ann-
ars sjá litlar töskur og veski úr leðri
og fiskroði, hálsfestar úr bæði hekl-
aðri og þæfðri ull, kraga og trefla úr
þæfðri ull, fallegan kraga úr kanínu-
skinni og heklaða vettlinga og hár-
bönd úr íslenskri ull. Þá saumar
Eygló einnig púða úr bómullarefni.
Í horni hvers púða er mynd af jurt
og koddanum fylgir einnig upplýs-
ingar um jurtina og uppskrift þar
sem hún er nýtt annaðhvort í bakk-
elsi eða til matargerðar. En Eygló er
líka ýmislegt að sýsla annað í hand-
verki. Hennar fjölskylda og vinafólk
fær fyrir hver jól frá henni handgerð
jólakort sem mikil vinna er lögð í,
enda ekkert kortanna eins. Einn-
ig gerir hún mikið af gjafakortum.
„Ég hef mikla ánægju af því að end-
urnýta hluti og finnst gaman að sjá
hluti sem á að henda verða að ein-
hverju nýtilegu,“ sagði Eygló að
endingu. þá
Þau Álfgeir Marinósson og Kar-
ín Rut Bæringsdóttir eru foringj-
ar Royal Rangers í Stykkishólmi,
en það er alþjóðlegt og kristi-
legt skáta- og æskulýðsstarf inn-
an Hvítasunnukirkjunnar á Íslandi.
Álfgeir og Karín hófu RR starfið í
Stykkishólmi haustið 2010. Blaða-
maður Skessuhorns ræddi við þau
um starfsemina, heimsókn sem þau
fengu nýverið og sitthvað fleira. „Á
sínum tíma sáum við auglýst inn-
an hvítasunnuhreyfingarinnar for-
ingjaþjálfun og við ákváðum að fara
til að kanna hvað þetta væri og við
heilluðumst strax. Í raun er þetta
byggt upp sem skátastarf, mun-
urinn á Royal Rangers og skátun-
um er að við kennum úr Biblíunni
og biðjum bænir. Að öðru leyti er
þetta mjög svipað. Sumir finna
sig ekki í íþróttum og þeir geta þá
reynt að finna sig í starfinu okk-
ar. Í RR er verið að reyna að þjálfa
börn upp í að vera sjálfsbjarga, því
marga krakka vantar frumkvæði til
að bjarga sér,“ segir Karín.
Læra að bera virðingu
fyrir náttúrunni
Síðastliðinn vetur voru 68 krakkar
í Royal Rangers og var þeim skipt
í tvo hópa eftir aldri. Annars veg-
ar Frumherjar en Skjaldberar hins
vegar. „Það var skátastarf hér í
Hólminum fyrir nokkrum árum og
það var mjög vel tekið í það þegar
við fórum af stað með RR. Af því við
erum með svo marga krakka, lang-
ar okkur að virkja þá elstu, sem eru
orðnir of gamlir og þjálfa til að að-
stoða okkur,“ segir Karín. Hvor ald-
ursflokkur heldur klukkutímalang-
an fund í hverri viku. Á fundunum
læra krakkarnir margt um að bjarga sér eins og til dæmis að kveikja
elda, tálga, læra um skyndihjálp og
margt fleira. Fundirnir eru oftast
haldnir úti við þegar veður leyfir,
þá í garðinum við Hvítasunnukirkj-
una eða í skógi. „Á fundum erum
við með smá biblíukennslu þar sem
við fjöllum um gullnu regluna, „að
við komum fram við aðra eins og
við viljum að aðrir komi fram við
okkur“ og við reynum að hafa góð
áhrif á krakkana. Þetta byggist mik-
ið upp á samvinnu og þau þurfa
að læra að allt gengur mikið betur
þegar allir vinna saman. Þetta á að
vera uppbyggilegt fyrir krakkana,“
segir Karín. Krakkarnir læra einn-
ig að höggva eldivið, að fara með
hnífa og axir og að súrra, sem er að
hnýta saman timbur í margvíslega
hluti eins og bekki og borð. Álfgeir
segir þau fá öll jólatré úr Stykk-
ishólmi eftir jólin og krakkarnir
klippa greinarnar af og saga trén til
svo hægt sé að nota þau til smíða.
Einnig reyna þau að láta gott af
sér leiða í samfélaginu. „Fyrir jól-
in vorum við með samfélagsfund
þar sem krakkarnir komu og bök-
uðu smákökur. Svo fóru krakkarnir
og gáfu fólki pakka með smákökum
fyrir jólin. Sumir gerðu ráð fyrir að
það væri verið að selja og afþökk-
uðu. Krökkunum þótti þetta mjög
gaman,“ segir Karín.
Stór helgi framundan
Um næstu helgi verður Sumarmót
Hvítasunnukirkjunnar á Íslandi
haldið í Stykkishólmi og sjá Álfgeir
og Karín um framkvæmd mótsins.
„Þetta er búið að vera mikil vinna
en mjög skemmtilegt, það kemur
góð þreyta eftir svona,“ segir Kar-
ín. Mikil dagskrá verður um helgina
og gera þau ráð fyrir dágóðum hópi
fólks. „Kirkjukórinn ætlar svo að
vera með okkur, verður með veit-
ingar til sölu yfir helgina og ætlar
að syngja fyrir okkur á laugardeg-
inum,“ segir Álfgeir.
Þriðju helgina í júní kom hópur
bandarískra krakka úr Royal Rang-
ers í Stykkishólm. Þar á ferð voru
tíu strákar úr RR ásamt einum for-
ingja og tveimur foreldrum. „Það
var rosalega gaman. Þeir hafa kom-
ið til Íslands á hverju sumri í nokkur
ár, en aldrei áður til Stykkishólms.
Við tókum á móti þeim á föstu-
deginum og sýndum þeim skóginn
okkar. Við leyfðum þeim líka að
smakka hangikjöt, súra hrútspunga
og fleira. Á laugardeginum kenndu
þeir okkur hafnabolta og fleiri
leiki. Svo vorum við með kennslu
í að búa til vatnsheld uppkveikis-
ett og vatnsheldar eldspýtur. Einn-
ig að splæsa í lyklakippu, að búa til
kippu með splæsi. Einnig kennd-
um við þeim að búa til kerti úr app-
elsínum og elda egg í appelsínum.
Á laugardeginum var horft á vand-
aða bíómynd með góðum boðskap
og aðalleikari myndarinnar var ein-
mitt með í ferðinni sem foreldri.
Þeir bandarísku voru svo ánægðir
með ferðina að þeir vilja koma aft-
ur í Stykkishólm á næsta ári,“ segir
Karín að endingu.
sko
Reyna að hafa góð áhrif á krakkana
Rætt við Álfgeir Marinósson og Karín Rut Bæringsdóttur í Stykkishólmi
Farið var með bandarísku gestina í skoðunarferð um svæðið í kringum
Stykkishólm.
Álfgeir Marinósson og Karín Rut Bæringsdóttir á bekk sem þau súrruðu.
Handverkskona í fjölbreyttu handverki fékk foreldraverðlaun
Eygló Gunnarsdóttir í galleríi Urmul.
Hálfsfestar úr heklaðri ull. Vesti úr kanínuskinni. Vettlingar og hárbönd hekluð úr
íslenskri ull.
Kragar úr þæfðri ull. Koddar með myndum af jurtum og
treflar úr þæfðri ull.