Skessuhorn - 28.11.2012, Page 36

36 MIÐVIKUDAGUR 28. NÓVEMBER 2012
Hjón in Helga Dís Dan í els dótt­
ir og Heim ir Jón as son hafa rek ið
versl un ina Nínu á Akra nesi með
góð um ár angri í rúm lega fimm
ár. Helga Dís stóð sína fyrstu vakt
í búð inni 12 ára, en Heim ir byrj­
aði þar fyr ir tíu árum eft ir að hafa
ver ið á sjó, starf að sem kokk ur og
bak ari. Þau segja sam keppn ina við
versl an ir á höf uð borg ar svæð inu
ekki erf iða og að lyk ill inn að vel­
gengni Nínu sé góð þjón usta.
Versl un in Nína átti stóraf mæli
í sum ar en það voru for eldr ar
Helgu Dís ar, Nína Ás laug Stef áns­
dótt ir og Dan í el Dan í els son, sem
stofn uðu fyr ir tæk ið fyr ir 30 árum.
Nína hef ur ver ið starf rækt á sama
stað frá stofn un, við Kirkju braut 4,
þótt fer metra fjöld inn hafi far ið úr
35 í 780 á þess um þrem ur ára tug­
um. „Búð in var fyrst bara í innsta
horn inu, þar sem litlu strákaföt in
eru í dag,“ seg ir Helga Dís. „Svo
hef ur hún ver ið stækk uð smám
sam an, nú síð ast þeg ar Rein var
bætt við. Fyr ir vik ið er versl un in
mjög ó hefð bund in í lag inu, krók­
ar og kimar.“
Helga Dís seg ist hafa unn ið í
Nínu nán ast frá því hún man eft ir
sér, en hún var að eins 12 ára þeg ar
hún stóð sína fyrstu vakt ein. „Það
var vegna verk falls versl un ar fólks,
þá mátti eng inn vinna. Ég man að
þetta var í barna búð inni sem þá
var stað sett í húsi hér við hlið ina.
Pabbi kom ann að slag ið að fylgj­
ast með mér,“ seg ir hún og bros­
ir. „Svo hef ég ver ið hér meira og
minna frá 16 ára aldri. Ég ætl aði
reynd ar í hár greiðslu og kláraði
þær ein ing ar sem ég þurfti til þess
í fjöl braut en fékk ekki samn ing.
Ætli það hafi ekki orð ið mér til
happs.“
Af sjón um í tísk una
Þau Heim ir hafa ver ið par í rúm
22 ár og hann datt inn í vinnu hjá
fjöl skyldu fyr ir tæk inu fyr ir um ára­
tug eft ir að hafa ver ið á sjó. „Sjó­
mennsk an átti ekki við mig þótt
tekj urn ar hafi vissu lega ver ið fín­
ar. Áður hafði ég starf að bæði sem
kokk ur og bak ari, en eft ir að hafa
rek ið Ráð hús bak arí ið hér á Akra­
nesi á samt tveim ur öðr um í á
fimmta ár og starf að sem bak ari
enn leng ur vildi ég breyta til og
fór á sjó. Svo bauðst mér að koma
til starfa í Nínu og fann mig ein­
hvern veg inn strax í þessu, hafði
mjög gam an af starf inu og hef
enn,“ seg ir hann. „Það er eitt hvað
við það að fylgja vör unni eft ir frá
heild sala er lend is þang að til hún er
kom in í pok ann hjá kúnn an um og
all ir sátt ir.“
Þau segja ein um rómi að því hafi
ekk ert ann að kom ið til greina en
að taka við fjöl skyldu fyr ir tæk inu af
for eldr um Helgu Dís ar. „Þau voru
reynd ar ekk ert að hætta,“ seg­
ir Heim ir og hlær. „Okk ur lang­
aði bara að fara að gera eitt hvað
meira, fannst þetta liggja bein ast
við og spurð um hvort við gæt um
ekki bara keypt af þeim!“
Flytja allt inn sjálf
Lík lega eru fáar versl an ir sem
bjóða upp á jafn mikla breidd í
vöru úr vali og Nína. Þar er hægt
að fá föt á ung börn, eldri borg­
ara og allt þar á milli. Þau Heim­
ir og Helga Dís flytja nærri allt inn
milli liða laust. „Ef frá er talið eitt
og eitt vöru merki í skóm erum við
að flytja nán ast allt inn sjálf og för­
um sam an til London eða Par ís­
ar til að kaupa inn um einu sinni
í mán uði,“ seg ir Helga Dís en auk
þeirra Heim is eru tveir starfs menn
í búð inni. Inn kaup in fel ast í því að
flakka á milli heild sala í þess um
miklu tísku borg um og velja inn
vör ur í versl un ina sem þau halda
að muni falla í kramið hér heima.
„Mað ur verð ur auð vit að að fylgj ast
vel með,“ seg ir Helga Dís spurð að
því hvort það reyn ist þeim aldrei
erfitt að finna út hvað muni selj­
ast vel. „Ef mað ur hefði ekki
brenn andi á huga á þessu væri það
kannski erfitt, það þýð ir ekk ert að
sofa á verð in um. En mað ur er hér
sjálf ur á gólf inu, þekk ir þetta út og
inn og veit hvað fólk vill.“
Þau segja að sam keppn in við
versl an ir á höf uð borg ar svæð inu
hafi ekki reynst þeim erf ið. „Allt
snýst þetta um að bjóða góð verð
og góða þjón ustu. Hér get um við
boð ið upp á per sónu legri þjón­
ustu en geng ur og ger ist í Reykja­
vík,“ seg ir Helga Dís og þau bæta
því við að Skaga menn búi vel hvað
varð ar versl un og þjón ustu. „Það
eru þrjár mjög góð ar tísku versl an ir
hérna sem tryggja gott úr val. Þetta
virk ar allt vel sam an og sam keppn­
in má ekki vera minni.“
Dor rit hafði aldrei
séð ann að eins
Á 30 árum hef ur Nína eign ast marga
fastakúnna og þeir eru alls ekki all ir
af Akra nesi. „Hing að koma marg­
ir úr Borg ar firði, sveit un um þar í
kring og sömu leið is kem ur hing að
reglu lega fólk úr Reykja vík, sum­
ir eru fastakúnn ar,“ seg ir Heim ir.
„Við njót um góðs af því að hér er
mjög stórt Norð ur áls mót á sumr in
og Írsk ir dag ar. Þeir sem koma þá
koma oft aft ur.“
Ein besta aug lýs ing sem Nína
hef ur feng ið um dag ana eru þó
lík lega um mæli for seta frú ar inn­
ar Dor rit ar Moussaief, en hún lét
hafa það eft ir sér í for síðu við tal við
Mann líf fyr ir níu árum að hvergi
í heim in um hefði hún séð nokkuð
líkt Nínu: „ Þarna voru minnst tutt­
ugu hlut ir sem mig lang aði í.“ Hún
hældi einnig mæðg un um Helgu
Dís og Nínu fyr ir hversu vel þær
keyptu inn, það væri til fyr ir mynd­
ar. „Það er enn þá tal að um þetta,“
seg ir Heim ir þeg ar þau eru spurð
að því hvort það sé rétt að fín ar frúr
úr Reykja vík hafi fjöl mennt í búð­
ina eft ir að við talið birt ist. „Sum ar
þeirra koma enn í dag. Þetta kom
til af því að Dor rit mætti á samt
Ó lafi á at vinnu veg a sýn ing una Þeir
fiska sem róa hér í í þrótta hús inu.
Þar var Nína með bás, Dor rit leist
vel á og bað um að hún yrði keyrð
í búð ina. Hún end aði á að kaupa
heil an hell ing.“
Sam stíga í sam starf inu
Þau segja það ganga eins og í sögu
að búa sam an og vinna sam an all­
an dag inn. Aldrei komi upp telj­
andi vanda mál og það sé gott að
geta feng ið ann að álit hvað rekst­
ur inn varð ar. „Það er eig in lega al­
veg ó trú legt hvað við hugs um líkt,“
seg ir Heim ir og Helga Dís tek ur
und ir það. „Sam starf ið er mjög gott
og hef ur alltaf ver ið.“
En hvern ig hent ar vinnu tím inn
fjöl skyldu fólki? „Vinnu tím inn er
mjög fínn. Ég þekki reynd ar ekk­
ert ann að,“ seg ir Helga Dís og hlær.
Þeg ar bet ur er að gáð kem ur í ljós að
á lag ið er oft mik ið og dag arn ir ansi
lang ir. „Mað ur er nátt úru lega bara í
fríi á sunnu dög um og ekki einu sinni
alltaf. Við erum mætt klukk an 10 alla
morgna og vinn um til 18. Í síð ustu
viku vor um við að taka upp vör ur og
þá unn um við stund um til hálf fjög­
ur að nóttu. Það koma svona tarn­
ir.“ Þau Heim ir eiga sam an Dan í­
el sem er 16 ára og Önnu Bertu, 12
ára. „Þeg ar krakk arn ir voru yngri var
það reynd ar gulls í gildi að hafa að­
gang að ömm um, öfum, öðru skyld­
fólki og góð um vin um.“
Búin að jóla skreyta
Framund an er ein mesta og lengsta
vinnu törn versl un ar fólks, sjálf ur jóla­
mán uð ur inn. „Þess vegna erum við
búin að skreyta allt,“ seg ir Heim ir og
bend ir í kring um sig á heim ili þeirra
hjóna. Þar er búið að setja að ventu­
ljós í alla glugga, úti ljós in eru kom in
upp og jólakúl ur, köngl ar og grein ar
hanga hér og þar um hús ið. Þau segj­
ast iðu lega gera það snemma enda
viti þau að frí tím inn verði af mjög
skorn um skammti á næst unni. „Við
erum meira að segja búin að baka
og gera jóla ís inn,“ seg ir Helga Dís
og hlær. Hún bæt ir því við að eig in­
mað ur inn sjái um það allt, þar komi
kokka­ og bak ara tíð in sér vel. „Hann
eld ar og bak ar með an ég eyði tím an­
um í þvotta hús inu.“
sók
Helga Dís Dan í els dótt ir og Heim ir Jón as son hafa rek ið Nínu sam an við góð an orðstír í fimm ár. Þau segja ekki erfitt að keppa við höf uð borg ar svæð ið og eiga fastakúnna úr borg inni.
Fólk man enn þá eft ir um mæl um Dor rit ar