Skessuhorn - 28.11.2012, Qupperneq 92

92 MIÐVIKUDAGUR 28. NÓVEMBER 2012
Við Kirkju braut ina á Akra nesi búa
hjón in Brim rún Vil bergs sjúkra liði
og Jón Hjart ar son hár skeri. Strax
í októ ber lýsa jóla ljós in í glugg un­
um á Kirkju braut 30, fljót lega bæt­
ast við fleiri skreyt ing ar og sum­
ir hafa á orði að að vent an á Skag­
an um byrji þar. Rak ara stofa Jóns er
í kjall ara húss ins. „Hann geng ur til
vinnu í hvern ig veðri sem er,“ seg­
ir Brim rún og hlær sín um bjarta og
smit andi hlátri um leið og hún býð­
ur í eld hús ið.
Brim rún er mjög hlát ur mild og
glað lynd kona og að ventu skreyt­
ing arn ar um allt hús ið bera þess
greini leg merki. Þeg ar inn í eld hús­
ið er kom ið fyllist mað ur jólastemn­
ingu því jóla ljós og sterk ir lit ir
koma á móti manni. Eld hús glugg­
inn er hrein asta lista verk, skrýdd­
ur rauð um jólag ard ín um, ljós um
og alls kyns jóla stytt um á mörg um
hæð um, eða eins og Brim rún orð ar
það sjálf: „Ég bað Jón um að setja
upp hillu í glugg an um svo ég kæmi
þar fyr ir nokkrum jóla stytt um sem
ekki var pláss fyr ir ann ars stað ar.
Það má ekki skilja eitt hvað eft ir út­
und an.“ Ofan á eld húsinn rétt ing­
unni er upp lýst jóla þorp og hvert
sem lit ið er eru glað leg ar skreyt ing­
ar í skær um lit um. Á eld hús borð inu
eru jólafant ar með rjúk andi kaffi,
blúndukök ur á fal leg um jóla diski
og jóla serví ett ur. Það fer ó neit an­
lega vel um mann í þessu hlý lega
eld húsi. „Ég skreyti alltaf mest hér
í eld hús inu,“ seg ir Brim rún. „Það
er eins og fólk kom ist ekki lengra.
Við erum svo sveitó að það er alltaf
set ið mest í eld hús inu.“
Brim rún er fædd á Pat reks firði
en flutt ist á barns aldri í Borg ar­
fjörð og hef ur búið á Vest ur landi
síð an. „Það var mik ill upp gang ur á
Vest fjörð um þeg ar ég var barn og
mér finnst ótta lega sorg legt að sjá
hvað hef ur dreg ið mik ið úr öll um
fram kvæmd um þar og fólki fækk að.
Reynd ar finnst mér ég vera far in
að sjá þessa þró un hér á Skag an um
líka, það má heita að sé allt dautt
hér í neðri bæn um, ein hvern veg­
inn allt far ið það an og ekk ert um að
vera leng ur.“
Stof an á
bernsku heim il inu
„Það var alltaf skreytt heima hjá
mér á Patró um jól in, en mest var
þó skreytt í stof unni. Það var ekki
byrj að að skreyta fyrr en á Þor láks­
messu kvöld og helst eft ir að við
krakk arn ir vor um far in í hátt inn.
Síð an var stof unni læst og ekki opn­
að fyrr en jóla há tíð in gekk í garð
klukk an sex á að fanga dag. Ég skildi
aldrei af hverju fólk var að setja
upp allt þetta fal lega dót á Þor láks­
messu kvöld eft ir að all ir voru sofn­
að ir og svo var það tek ið nið ur á
þrett ánd an um. Mér fannst þetta
alltof stutt ur tími og al ger synd.
Við vor um átta systk in in en það
þótti nú ekki mik ið í þá daga. Það
var auð vit að mik ið um að vera fyr­
ir jól in í þess um krakka sk ara. Við
krakk arn ir bjugg um til músa stiga
úr kreppapp ír og voru þeir hengd­
ir í loft in og þar voru líka snún ar
kreppapp írs rúll ur hengd ar upp en
allt fal leg asta loft skraut ið var í stof­
unni. Við bjugg um í litlu húsi og
það var ekk ert alltof mik ið pláss
fyr ir stóra fjöl skyldu. En það var til
mik ið af fal legu skrauti og stof an
var vel skreytt. Það var alltaf gervi­
tré heima og á því voru t.d. fugl­
ar og voða lega fín ar gler kúl ur og
drop ar, svo þunnt og nett að það
mátti ekki anda á það. Ein bernsku­
jól in brotn aði ó skap lega fal lega, ör­
þunna jólakúl an í millj ón mola og
ég man enn hvað ég grenj aði mik ið
út af þessu. Það var svo erfitt að fá
svona skraut í þá daga.“
Skreytt snemma
í vakta vinn unni
Brim rún seg ist alltaf hafa skreytt
snemma fyr ir jól in eft ir að hún
eign að ist heim ili sjálf. „ Þetta var
enn þá skemmti legra með an ég var
með börn in lít il því þá fylgd ust
þau með og fannst þetta svo gam­
an. Ég er sjúkra liði og hef alla mína
tíð unn ið vakta vinnu. Vakta vinn an
veld ur því að mað ur er lít ið heima
hjá sér og hef ur svo stutt an tíma til
að njóta. Það voru næt ur vakt ir og
þá þurfti mað ur að sofa til há deg is,
síð an morg un vakt ir og næst kvöld­
vakt ir og manni fannst mað ur ein­
hvern veg inn aldrei vera heima.
Vakta vinnu fólk miss ir oft af svo
miklu og er ann að hvort að vinna
eða að sofa úr sér þreyt una eft ir
vakt irn ar. Það er oft ver ið að vinna
á þeim tím um sem aðr ir eru að gera
eitt hvað sér til til breyt ing ar svo að­
vent an fer fram hjá manni. Það er
sko eins gott að byrja snemma að
skreyta af mað ur ætl ar að geta not ið
þess. Ann að slæmt við vakta vinn una
er að mað ur get ur ekki hald ið nein­
ar hefð ir, mað ur á ekki endi lega frí
þeg ar aðr ir eru í fríi. Við hitt umst
þó alltaf nokkr ar sem unn um sam­
an og föndruð um einn dag fyr ir jól­
in, en nú er búið að loka deild inni
minni og ég hætt að vinna svo það
verð ur ekki af því þetta árið.“
Byrj ar á jóla hús un um
Brim rún bend ir upp á eld hús­
skápana. „Ég byrja skreyt ing arn­
ar alltaf á ljós un um, því nóv em­
ber er oft svo dimm ur og hér snjó­
ar lít ið. Ég hefði gjarna vilj að hafa
meiri snjó, en hér eru frek ar rign­
ing ar í nóv em ber. Okk ur veit ir ekk­
ert af birt unni í skamm deg inu. Ég
byrja á að setja upp jóla hús in upp
því það þarf að leiða raf magns snúr­
ur um allt. Ég fer yf ir leitt að setja
þau upp í end a októ ber og miða við
að kveikja á þeim í byrj un nóv em­
ber. En stund um get ég ekki beð­
ið, hann er stund um dá lít ið lengi að
koma,“ seg ir Brim rún og hlær.
„Þeg ar hús in eru kom in upp set
ég ljósa grein á stiga hand rið ið og þá
er bara eins og ger ist eitt hvað dul­
ar fullt. Jón seg ir stund um að hann
rétt skreppi upp á loft með an ég er
að setja upp hand riðs ljós in, en þeg­
ar hann kem ur nið ur er allt í einu
búið að skreyta allt í eld hús ið. Ég
opn aði einu sinni ein hvern kassa til
að sækja ser íu með an barna barn ið
mitt var hér og hann skrapp út úr
eld hús inu á með an. Stuttu seinna
kom hann aft ur og brá þeg ar hann
sá að voru kom in upp nokk ur hús,
„Amma, hvað varstu að gera,“
spurði hann. „Ég bara veit það ekki,
opn aði þenn an kassa og það hopp­
aði allt svona upp úr hon um,“ svar­
aði ég. Hann kom nokkrum dög­
um seinna í heim sókn og spurði
hvort það hefði nokk uð ver ið jarð­
skjálfti á Akra nesi. „Nei, af hverju
spyrðu?“ „Ja, ég sé að það hef ur
hopp að upp úr ein hverj um fleiri
köss um hérna.“
Lamp inn góði
Upp á halds skraut ið henn ar Brim­
rún ar er feiki stór gam all lampi af
æsku heim il inu. „ Pabbi minn sem
var fædd ur 1891 átti þenn an lampa,
en hann var upp haf lega ol íu lampi.
Það væri gam an að fá hann met inn
af fag manni því hann er á byggi­
lega orð inn mjög verð mæt ur.
Pabbi var mik ill þús und þjala smið­
ur og breytti hon um sjálf ur í raf­
magns lampa. Ég var alltaf svo hrif­
in af lamp an um að ég spurði pabba
hvort ég mætti ekki eiga hann þeg­
ar hann væri hætt ur að nota hann,
ég sagði ekki þeg ar þú deyrð því ég
vildi auð vit að að hann dæi aldrei.
En svo veikt ist pabbi og hann sagði
að það væri best að ég tæki lampann
strax svo hann lenti á rétt um stað
af því að hann hafi ver ið bú inn að
lofa mér hon um. Lamp inn var svo
lengi hér inni í skáp því ég var svo
hrædd um gler ið í hon um, mað ur
fær auð vit að aldrei svona skerm aft­
ur ef þessi brotn ar. Per an og kapl­
arn ir sem hann setti í lampann voru
mjög sver ir eins og var í þá daga.
Nú er búið setja nett ari kap al og
peru í hann og hann er hafð ur hér í
önd vegi um jól in.“
Bakst ur og jóla kort
Á rauð um streng upp yfir hurð um
hanga fal leg ar mynd ir sem greini­
lega eru ætt að ar af jóla kort um. „Ég
hef svo gam an af jóla kort um og
tími ekki að henda svona fal leg um
hand gerð um kort um svo ég hengi
þau upp á band með litl um klemm­
um. Mér finnst eig in lega meira
gam an að fá jóla kort en gjaf ir og
við send um sjálf hátt í hund rað kort
fyr ir jól in. Það er bara slæmt hvað
póst burð ar gjöld in eru orð in dýr því
það eru svo marg ir sem vildu gjarna
senda fleiri kort fyr ir jól in.“
Blúnd urn ar bragð ast vel og
Brim rún er spurð um jóla bakst ur­
inn. „Ég byrja að baka fyr ir jól in í
nóv em ber en ég baka bara það sem
ég veit að er borð að. Ég baka tvær
teg und ir af smákök um; blúnd ur og
mömmukök ur, og ef ég sé ein hverja
nýja sniðuga smáköku upp skrift þá
bæti ég þriðju teg und inni við. Svo
baka ég alltaf lagtert ur og nokkra
mar engs botna og tertu botna því
það er svo mik ið tertu fólk í kring­
um mig. Hér er alltaf mik ið partí
á að fanga dags kvöld, þá koma alltaf
krakk arn ir inn an úr sveit og ætt in­
gj arn ir sem eru hér í ná grenn inu og
þá verð ur að vera nóg til handa öll­
um.“
Búsillupunt ið
„Ég hef saum að og prjón að mik ið í
geng um tíð ina, en það er nú að líða
und ir lok. Ég prjón a ði oft jóla gjaf­
Við eig um að vernda barn ið í okk ur fram í and lát ið
-seg ir Brim rún Vil bergs sem nýt ur að vent unn ar
„Það er gott fyr ir alla að horfa á fal lega hluti og að vent an gef ur manni til efni til
þess að brjóta svo lít ið upp og gera eitt hvað öðru vísi. Mér finnst það ynd is legt.“
Skaga mönn um finnst mörg um að vent an hefj ast þeg ar jóla ljós in eru kom in í
glugg ana á Kirkju braut 30.
Eld hús glugg inn
er svo sann ar-
lega glað leg ur.
Jón smíð aði hillu
í glugg ann svo
eng in af litlu jóla-
stytt un um yrði út-
und an.
Jóla sokk ur inn
sem var upp haf ið
að búsillu dell-
unni.
Brim rún byrj ar á
því að setja upp
hús in því það
þarf að leggja
snúr ur út um allt
fyr ir þau.