Læknablaðið : fylgirit - 01.04.2009, Blaðsíða 13
VÍSINDAÞING SKÍ/SGLÍ
FYLGIRIT 59
Efni og aðferðir: Aftursýn rannsókn sem náði til allra sjúklinga
sem gengust undir kransæðahjáveituaðgerð (CABG/OPCAB)
frá júní 2002 til febrúar 2005, samtals 279 sjúklinga. Sjúklingum
var skipt í offitu- (BMI >30 kg/m2) (28%) og viðmiðunarhóp
(BMI s30 kg/m2) (72%). Áhættuþættir og fylgikvillar voru
bornir saman.
Niðurstöður: Niðurstöður eru sýndar í töflu 1. Hóparnir voru
áþekkir með tilliti til helstu áhættuþátta eins og sykursýki,
háþrýstings og blóðfituhækkunar, en einnig tegund aðgerðar.
EuroSCORE var marktækt lægra í offituhópnum og aðgerðartími
þeirra 22 mín. lengri. Enginn marktækur munur reyndist á tíðni
fylgikvilla í hópunum tveimur, né heldur á dánartíðni.
Ályktun: Tíðni fylgikvilla og dánartíðni eftir kransæða-
hjáveituaðgerð er ekki marktækt aukin hjá offitusjúklingum
en aðgerðirnar taka lengri tíma. Þar sem EuroSCORE
offitusjúklinganna var lægra er ekki hægt að útiloka að
valskekkja sé til staðar og því er fyrirhuguð frekari tölfræðileg
úrvinnsla, m.a. aðþáttagreining.
Tafla 1. Gefinn er upp fjöldi og % í sviga.
Offituhópur (n=79) Viðmiðunar-hópur (n=201) p- gildi
Aldur (ár)/ karlar 64,8/ 64 67,8/ 67,6 ns
Aögerð á sláandi hjarta (0PCAB) 27 (35) 51 (27) ns
Sykursýki 15(19) 28(14) ns
3ja æöa sjúkdómur 71 (90) 173 (86) ns
Útstreymisbrot (EF) 50 (30-75) 50 (20-90) ns
EuroSCORE 4,3 5 <0,0001
Aögerðartími (mín, bil) 215(130-460) 193(85-365) 0,02
Tími á vél (mín, bil) 44 (13-134) 38 (13-106) 0,04
Blæðing eftir aðgerð (ml) 1054 (200-4425) 1036 (150-3750) ns
Blóðgjöf (ein) 3,2 2,2 ns
Minniháttar fylgikvillar (gáttaflökt, sýking í skurðsári á fæti, lungnabólga, þvagfærasýking) 38 (48) 110(55) ns
Alvarlegir fylgikvillar (heilablóðfall, bringubeinssýking, kransæðastífla, enduraðgerð v. blæðingar, aftöppun fleiöruvökva, öndunarbilun, fjölkerfabilun) 30 (38) 93 (46) ns
Legudagar (miðgildi, bil) 11 (1-60) 10(1-96) ns
Skurðdauði (s30 daga) 2 (2,4) 6(9) ns
E-17 Slímvefjaræxli í hjarta á íslandi
Hannes Sigurjónsson', Karl Andersen27, Maríanna Garðarsdóttir3, Vigdís
Pétursdóttir4, Guðmundur Klemenzson5, Gunnar Þór Gunnarsson6-7,
Ragnar Danielsen2, Tómas Guðbjartsson1-7
1Hjarta- og lungnaskurðdeild, 2hjartadeild ,3myndgreiningardeild,
4meinafræðideild, 5svæfinga- og gjörgæsludeild Landspítala,6Sjúkrahúsið á
Akureyri, 7læknadeild Háskóla íslands
hannes@landspitali.is
Inngangur: Slímvefjaræxli (myxoma) eru algengustu æxlin
sem upprunnin eru í hjarta. Þetta eru góðkynja æxli sem vaxa
staðbundið og valda oft fjölbreytilegum einkennum, meðal
annars stíflu eða leka á míturloku og segareki. Tilgangur
rannsóknarinnar var að meta nýgengi slímvefjaræxla hér á landi
og kanna árangur skurðaðgerða við þeim.
Efni og aðferðir: Rannsóknin er afturvirk og nær til allra sjúklinga
sem greindust með slímvefjaræxli á íslandi frá því hjartaaðgerðir
hófust í júni 1986 og fram til dagsins í dag. Sjúklingar voru
fundnir eftir þremur leiðum, meinafræði- og hjartaómunarskrá-
og vélindaómskrá frá skurðstofu Landspítala.
Niðurstöður: Alls greindust 9 einstaklingar, 3 karlar og 6 konur,
meðalaldur 60,7 ár (bil 37-85). Aldursstaðlað nýgengi var 0,12
á hverja 100.000 íbúa/ári (95% CI: 0,05-0,22). Átta æxli voru
staðsett í vinstri gátt og eitt í þeirri hægri. Meðalstærð æxlanna
var 3,6 cm (bil 1,5-7 cm). Mæði (n=5) og heilablóðfall vegna
reks (n=2) voru algengustu einkennin. Átta tilfelli greindust
við hjartaómun og eitt fyrir tilviljun á tölvusneiðmynd af
kransæðum. Allir sjúklingarnir fóru í aðgerð þar sem æxlið var
fjarlægt. Meðalaðgerðartími var 236 mín. og allir sjúklingarnir
lifðu aðgerðina af og útskrifuðust heim. Fylgikvillar voru
minniháttar, algengast var gáttatif (n=4). Legutími var 30 dagar
(miðgildi), þar af einn dagur á gjörgæslu. í dag (1. mars 2009)
eru 7 sjúklingar af 9 á lífi, allir við góða heilsu og án teikna um
endurtekið slímvefjaræxli.
Umræða: Nýgengi slímvefjaræxla á íslandi er svipuð og í
erlendum rannsóknum og sömuleiðis einkenni og greining.
Eftir því sem best er vitað er þetta fyrsta rannsóknin á
slímvefjaræxlum að ræða sem nær til heillar þjóðar og þar sem
reiknað er út lýðgrundað nýgengi.
E-18 Skurðaðgerðir við sjálfsprottnu loftbrjósti á íslandi. -
Þróun aðgerðatækni, ábendinga og tíðni fylgikvilla á 18 ára
tímabili
Guðrún Fönn Tómasdóttir', Tómas Guðbjartsson1'2
1Læknadeild Háskóla íslands, 2Hjarta- og lungnaskurðdeild Landspítala
gft@hi.is
Inngangur: Fyrsta meðferð við sjálfsprottnu loftbrjósti er
brjóstholskeri en við endurteknu loftbrjósti eða viðvarandi
loftleka er yfirleitt gripið til skurðaðgerðar með opinni aðgerð
eða brjóstholssjá. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna
aðgerðatækni, ábendingar og árangur þessara aðgerða á 18 ára
tímabili.
Efniviður og aðferðir: Rannsóknin er afturvirk og nær til 251
sjúklings (meðalaldur 27,7 ár, 191 karlar) sem gengust undir 281
skurðaðgerð vegna sjálfsprottins loftbrjósts (án undirliggjandi
lungnasjúkdóms) á LSH á árunum 1991-2008. Upplýsingar
fengust úr sjúkraskrám og meinafræðiskýrslum. Tímabilinu var
skipt í 6 tímabil og þau borin saman.
Niðurstöður: Aðgerðafjöldi jókst á milli tímabila, eða frá 33
í 61 aðgerð á síðasta tímabilinu (p<0,05). Brjóstholsspeglun
var oftar framkvæmd en opin aðgerð nema á tímabilinu 2000-
2002 (45%) en voru 82% aðgerðanna á síðasta tímabilinu.
Fleygskurður eingöngu var algengasta aðgerðin (55%) þar til
á síðasta tímabilinu að auk fleygskurðar var gerð fleiðruerting
með sandpappír og/eða hlutabrottnámi á fleiðru (84% tilfella).
Ábendingar fyrir aðgerð voru sambærilegar milli tímabila,
endurtekið loftbrjóst í 38% tilfella og viðvarandi loftleki hjá
31%. Aðgerðartími var að meðaltali 58 mín. og breyttist ekki
marktækt á tímabilinu, einnig legutími sem var í kringum 4
dagar. Tíðni snemmkominna fylgikvilla var sambærileg á milli
tímabila, einnig síðkomið endurtekið loftbrjóst, en 84% þeirra
greindust eftir brjóstholsspeglunaraðgerð.
LÆKNAblaöið 2007/93 13