Bæjarins besta - 02.08.2007, Blaðsíða 11

FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 2007 11
„Ég held að þetta sé einsdæmi, að vera
stöðugt með yfir 50% áhorf þrátt fyrir að
vera búnir að vera svona lengi að. Þannig að á
meðan fólk sýnir okkur áhuga munum við
halda áfram að vera með þættina.“
rvíkinni gott uppeldi
tíma fær ekki neitt. Það er
alveg sama hvar á þetta er
litið, kerfið er mjög hættulegt
og óheilbrigt.
Ég hef annars mikla trú á
bæði Bolungavík og Vest-
fjörðum öllum og að hér erum
við, við þröskuldinn á mikilli
velsæld. Hér eru óendanlegir
möguleikar. Ég hefði aldrei
farið að dunda mér við að gera
upp þetta hús ef að ég héldi að
plássið legðist í eyði og héðan
færu allir. Ekki það að ég sé
að gera húsið upp í von um
einhvern hagnað, heldur er
þetta fyrst og fremst tilfinn-
ingaatriði. En hvað sem verð-
ur held ég að með því hættu-
legasta sem hægt væri að gera
væri að setja hér upp olíu-
hreinsistöð. Menn þurfa að
minnsta kosti að hugsa sig vel
um og kanna þetta mál alger-
lega til hlítar. Það virðist sem
að nú sé ástandið þannig að
hægt sé að bjóða Vestfirðing-
um upp á hvað sem er. Það er
eins og að leiða dauðhungr-
aðan mann inn í matvörubúð,
svangur maður étur hvað sem
er, þó það sé honum allt annað
en hollt. Olíuhreinsistöð er
hinsvegar skammgóður verm-
ir, menn verða að hugsa leng-
ra. Það þýðir ekki að pissa í
skóna sína þó manni sé kalt á
fótunum, það frýs fljótlega aft-
ur. Mér finnst það ábyrgðar-
laust tal af þungavigtarmönn-
um eins og ágætum vini mín-
um Flosa Jakobssyni að segja
að ef ekki verði komin hingað
olíuhreinsistöð innan skamms
tíma verði allir dauðir. Svona
viðhorf finnst mér ekki eiga
að heyrast.
Margir spyrja hvað eigi að
koma í staðinn. Sjáum til
dæmis Húsavík þar sem er
starfrækt vinsælt hvalasafn,
svo ekki sé minnst á typpa-
safn! og meira og minna er
uppselt í hvalaskoðanir sem
farnar eru frá bænum. Það
koma bara aðrar áherslur.
Menn verða bara að hafa kjark
og dug, að ég tali ekki um
ímyndunarafl, til að koma
með nýjar hugmyndir. Vest-
firðir eru orðnir alþjóðlegt
ferðamannasvæði, samanber
Hornstrandir og Jökulfirðina.
Af hverju er Bolungavík ekki
þjónustumiðstöð fyrir fólkið
sem vill fara þangað? Það er
búið að verja milljörðum í
hafnarframkvæmdir í bænum.
Hvers vegna ekki að nota
þessa góðu aðstöðu sem er
hér til staðar? Menn tala um
að það þurfi að benda á eitt-
hvað annað ef þeir vilja ekki
olíuhreinsistöð, og það eru
alltaf allir að því. Okkar ágæti
bæjarstjóri Grímur Atlason
hefur margbent á óltal marga
og mikið betri kosti, hvað
varðar atvinnu og velferðar-
mál hér í Bolungavík og á
Vestfjörðum yfirleitt.“
Vestfirðir eiga
að vera ein heild
„Ágætur maður frá Ísafirði,
Sigurður Pétursson, sem situr
í bæjarstjórn skrifaði um það
um daginn að á Vestfjörðum
væri vel hægt að hafa ríkis-
stofnanir. Það er alveg hárrétt
hjá honum og orð í tíma töluð.
Honum datt hinsvegar ekki
aðrir staðir í fjórðungnum í
hug en Ísafjörður. Horn-
strandastofan, sem mér skilst
að eigi að koma á fót, ætti að
sjálfsögðu að vera í Bolunga-
vík þaðan sem mun styttra er
yfir á Hornstrandir en frá Ísa-
firði. Vestfirðingar þurfa að
fara að hugsa meira um kjálk-
ann sem eina heild. Mér finnst
það viðhorf vanta. Nú stendur
til dæmis til að bora göng frá
Bolungavík til Ísafjarðar og
það er alveg hreint óskiljan-
legt af hverju göngin eru ekki
boruð stystu og bestu leið, úr
Syðridal yfir í Tungudal á Ísa-
firði. Heldur vilja þeir láta
Bolungavík vera endastöð
áfram með því að fara í gegn-
um Eyrarhlíðina. Ég óttast það
að í hugum fólks verði þá al-
veg jafn langt hingað og áður.
Að fara með göngin inní
Tungudal myndi ekki að eins
tengja Bolungavík betur við
verslun á Ísafirði og flugvöll-
inn, heldur myndi það tengja
mikið betur saman allar firð-
ina þar með talið suðurfirð-
ina.Það ofurtakmarkaða bygg-
ingarland sem Ísfirðingar eiga
er allt í Tungudalnum. Væru
göngin þar tæki ekki nema
fimm mínútur að keyra til
Bolungavíkur sem státar af
meira og öruggara bygginga-
landi en nokkur byggð á Vest-
fjörðum. Bolungavík yrði
mikið nær Ísafirði og samstarf
bæjanna tveggja gæti orðið
miklu meira. Hafi menn hugs-
að sér eitthvað sameiningar-
ferli, sem ég er reyndar ekki
viss um að sé góð hugmynd,
þá getur það aldrei gerst nema
með því að hafa göngin á þess-
um stað.
Mér finnst öll rök hníga að
því að hafa göngin á þessum
stað en ekki þar sem verið er
að mæla fyrir þeim nú. Ein-
hverjir sem eru ósammála mér
hafa haldið því fram að Syðri-
dalurinn sé eitthvað veðravíti.
Mér finnst það óskiljanleg
rök, þetta er hvorki fyrsti né
síðasti dalurinn sem vegur
liggur um. Menn hljóta að hafa
keyrt undir Hafnarfjallið að
ég tali ekki um Kjalarnesið,
eftir þjóðvegi 1. Í Syðridal
gæti varla verið meira veðra-
víti en þar. Þá er talað um of
mikinn kosnað, en heldur en
velja þessa lausn vilja menn
að göngin komi út við Skarfa-
sker eða Hesthúsin í Hnífsdal
sem er hættulegasta snjóflóða-
svæði á Vestfjörðum. Það
þyrfti að byggja munnan langt
út á Hnífsdalsvíkina og þvera
hana síðan. Hvernig halda
menn að brimskaflarnir fari
með þann vegpart eins og
veðrin geta verið hér á djúp-
inu?!“
–Pálmi er ekki á því að hér
fyrir vestan sé allt að fara til
fjandans.
„Mér þykir miður að heyra
tal um það að hér sé allt á
vonarvöl og hönd dauðans
liggi hér yfir öllu. Þetta er
bara bull. Því miður finnst mér
þetta stundum komið frá Vest-
firðingum sjálfum. Það er til
dæmis svo mikið að gera hér
að maður fær ekki iðnaðar-
menn nema hreinlega að
grenja þá til sín. Í þessu hef ég
ekki lent í fyrir sunnan. Hér
eru nokkrir einstaklingar svo
ríkir að það má telja það í
milljörðum. Hér er allt á fullri
ferð og ég get ekki betur séð
en að allir séu glaðir. Hér er
gott að vera, mér þykir vænt
um þennan stað, ég er héðan
og hér eru óendanlegur mögu-
leikar á öllum andskotanum.
Ég má til með að nefna
skemmtilega hugmynd sem
hefur komið fram, um að
byggja hótel á toppi Bolafjalls,
þar sem gestir væru með
útsýni yfir allt Djúpið og