Bæjarins besta - 02.08.2007, Blaðsíða 14

FIMMTUDAGUR 2. ÁGÚST 200714
Slasaður skipverji fluttur til Ísafjarðar
Skipverji á frystitogaranum Þerney RE-101 fótbrotnaði að-
faranótt fimmtudags og var hann fluttur til Ísafjarðar árla
morguns á fimmtudag. Talið er að maðurinn hafi ökklabrotnað
er hann missteig sig illa. Var hann fluttur á Fjórðungssjúkrahúsið
á Ísafirði til skoðunar og aðhlynningar. Þerney lagði úr höfn eftir
að maðurinn var kominn undir læknishendur en skipið hafði
verið á siglingu á Halamiðum þegar slysið varð.
Ánægðir ferðaþjónar á Kirkjubóli
Ferðaþjónarnir á Kirkjubóli í Bjarnardal eru mjög sáttir við það
sem af er sumri og segjast finna fyrir aukningu ferðamanna.
Töluvert komi af Íslendingum sem fara mikið eftir veðrinu og
panta þá gistingu á síðustu stundu. Einnig koma fleiri erlendir
ferðamenn en áður. Algengast er að gestirnir á Kirkjubóli gisti eina
nótt. Það eru bræðurnir Guðmundur Valgeir og Jón Grétar
Magnússynir sem reka gistiheimilið á Kirkjubóli.
Í sama skóla og Laurence
Olivier og Judy Dench
Friðþjófur Þorsteinsson –
allajafna kallaður Fiffi – er
ungur Ísfirðingur á leið út í
heim. Fiffi hefur lengi verið
viðloðandi starf áhugaleikfé-
laga í Ísafjarðarbæ og síð-
ustu árin hefur hann unnið
sem ljósamaður bæði hjá
Borgarleikhúsinu og Þjóð-
leikhúsinu. Nú stefnir Fiffi á
nám í leiklistarstórborginni
Lundúnum við hinn virta
Central School of Speech
and Drama þar sem hann
hyggst nema hönnun fyrir
leiksvið, með áherslu á
ljósahönnun. Friðþjófur er
sonur hjónanna Evu Frið-
þjófsdóttur og Þorsteins
Þráinssonar, uppalinn á Ísa-
firði, gekk hér í grunn- og
menntaskóla, auk Tónlist-
arskólans á Ísafirði.
„Mamma og pabbi fluttu
vestur með 10 daga fyrirvara
þegar ég var fjögurra ára
gamall. Valið hjá þeim stóð
þá á milli Ísafjarðar og
Noregs og þau enduðu hér
en ætluðu bara að vera í eitt
eða tvö ár. Þau eru hins-
vegar hér enn og ég lít á mig
sem Ísfirðing. Ég hef eytt
bróðurpart ævi minnar á Ísa-
firði og ber sterkar taugar til
bæjarins. Ég kynntist leik-
listinni á Ísafirði og steig
mín fyrstu skref innan leik-
hússins árið 1998 í upp-
setningu Tónlistarskóla
Ísafjarðar og Litla leik-
klúbbssins á söngleiknum
Ólíver!. Þá var ég fenginn,
ásamt vini mínum, til að
vera á eltiljósi. Ég held við
höfum komið inn á þriðju
æfingu fyrir frumsýningu og
ég vissi í raun ekkert hvað
ég var að fara að gera en þar
smitaðist ég af hinni marg-
frægu leiklistarbakteríu og
hef ekki í hyggju að leita
mér lækningar.
Eftir Ólíver! sóttist ég
eftir að taka þátt í starfi
áhugaleikfélaga á svæðinu.
Ég hef m.a. unnið með
Morranum, leikfélögum
Grunnskólans á Ísafirði og
Menntaskólans, Hallvarði
súganda á Suðureyri og Litla
leikklúbbnum auk þess sem
ég hef unnið með Kómedíu-
leikhúsinu, sem er atvinnu-
leikhús. Utan Ísafjarðar hef
ég unnið með Stúdentaleik-
húsinu, Leikfélagi Selfoss,
leikdeild Ungmennafélags-
ins Íslendings í Borgarfirði,
í Borgarleikhúsinu með
Leikfélagi Reykjavíkur og
Íslenska Dansflokknum og
loks í Þjóleikhúsinu auk
nokkurra sjálfstæðra leik-
félaga, þannig að ég hef
starfað víða í „bransanum“
hvort tveggja með áhuga- og
atvinnuleikhúsum og á flest-
um stærstu leiksviðum
landsins. Allt í allt get ég
talið saman tæpa tvö hundr-
uð sviðslista viðburði sem
ég hef tekið þátt í; tónleikar,
fegurðarsamkeppnir, söng-
keppnir, óperettur, listdans-
sýningar og auðviðtað leikrit
af öllum gerðum. Ég hef
unnið ýmis störf við við-
burði sem þessa, allt frá því
að standa á sviði og leika,
spila eða syngja yfir í að
hanna leikmynd, lýsingu eða
hljóðmynd, verið sviðs-
maður, hljóðfæraleikari og
auðvitað ljósamaður.
Ég var fljótur að færa mig
frá eltiljósinu og næstu sýn-
ingu sem ég tók þátt í lýsti
ég sjálfur. Það var sýning
sem leikfélag Gunnskólans á
Ísafirði setti upp og var
kölluð „Í ljósi skuggans“.
Það verður reyndar að segj-
ast eins og er að þá kunni ég
auðvitað ekkert að lýsa, var
aðallega bara að prófa og
fikta. Þannig er áhugi minn
á lýsingu fyrst sprottinn af
tæknilegum áhuga, það var
gaman að fikta með takka
og tengingar. Seinna meir
færist áhuginn yfir í hönn-
unina og listina að lýsa. Það
er nefnilega algengur mis-
skilningur að ljósin séu bara
uppi til að leikararnir sjáist á
sviðinu, heldur eiga þau líka
að skapa ákveðin hughrif og
umhverfi. Lýsingin getur
líka verið hluti af plottinu,
með því að beina athygli
áhorfenda á einhvern til-
tekinn stað. Áhuginn og
þekkingin á lýsingu hefur
þannig þróast smám saman í
gegnum árin samhliða áhuga
á leikmyndahönnun. Leik-
mynd og ljós vinna mikið
saman í að skapa þennan
heim sem er á sviðinu, um-
hverfis leikarana.“
– Færðu eitthvað að
spreyta þig á leikmynda-
hönnun í skólanum í
Lundúnum?
„Það fer eftir því hvernig
á það er litið. Í þessu námi
er meðal annars farið í
myndbandagerð fyrir leik-
sýningar, en það hefur auk-
ist mikið í leikhúsi í dag að
nota myndbönd sem hluta af
sýningunni. Nemendur skól-
ans eru einnig hvattir til að
fara á milli kúrsa og bæta
við sig úr öðrum sviðum en
því sem þeir eru nákvæm-
lega að læra. Ég hef áhuga á
að bæta við mig gráðu í leik-
myndahönnun en ætla að sjá
til eftir ljósahönnunina.“
–Segðu mér aðeins frá
skólanum.
„Skólinn er stofnaður
1906 og heitir The Central
School of Speech and
Drama, kallaður Central í
daglegu tali. Hann er einn af
stærstu skólunum í Evrópu
sem býður upp á alhliða
leikhúsnám. Þar er semsagt
ekki aðeins hægt að læra að
leika heldur allt frá ljósa- og
leikmyndahönnun yfir í
kóreógrafíu, leikstjórn og
brúðugerð og –leikhús.
Einnig er hægt að læra ýmsa
þætti sem viðkoma rekstri
leikhúsa; að vera ljósa- eða
sviðsmaður og framleiða
leikrit svo dæmi séu nefnd.
Sviðsmenn, hljóðmenn og
aðrir sem koma að leikhúsi
hér á Íslandi hafa margir